effecten neurofeedback op dyscalculie?

[Renée]

Dat wetenschappelijk artikel van Ger Loots, is inderdaad wel een beetje pittig. Moet ik ineens m'n Engels weer op gaan halen . Grappig dat ze nu eens een keer uitgaan van kinderen die wel goed zijn in wiskunde: wat hebben zij wel wat anderen niet hebben, i.p.v. wat hebben dyscalculici niet wat 'gewone' mensen wel hebben. Dan kijk je er toch weer nét iets positiever tegenaan .
Ik weet niet of er nog mensen zijn die het aangedurft hebben om het te lezen?
Het is me niet helemaal duidelijk geworden wat "local processing" en "global processing" precies is namelijk?
Iets anders wat ik me afvroeg is, waarom de motorische vaardigheden niet getest zijn? (Tenzij ik daar overheen heb gelezen?) Zou het niet kunnen dat MG (Mathematicaly Gifted) personen gemiddeld gezien een 'betere' motoriek hebben. Dan zouden de gegevens weleens nog iets anders geïnterpreteerd kunnen worden...

Op weg in de trein naar mijn moeder eindelijk tijd gekregen om dit artikel te lezen. Heel erg interessant en leuk om te lezen hoe het mathematische brein werkt! Ik vond ook wat tegenstrijdigheden in het artikel (voor mij bedoel ik hiermee).
Ik zal het nogmaals lezen en een kort uitreksel maken in het Nederlands.
(de treinen reden op tijd zodat ik daarom geen tijd meer had voor het uitreksel .
Inderdaad zijn dyscalculici heel bijzondere mensen......:p

[Sita]

Voor wie iets tegenkomt over motorische vaardigheden en dyscalculie:
Ik ben benieuwd naar een eventueel niveauverschil tussen fijne en grove motoriek.
Onze dochter heeft een moeizame fijne motoriek (spatieel ordeningsprobleem), maar tot verbazing van de kinderfysiotherapeut (2001/2002) een uitstekende grove motoriek.
Ze heeft een paar jaar sportacrobatiek gedaan (NK op C-niveau) en kon zonder moeite een dubbele salto aanleren vanaf de handen en schouders van twee onderpartners.
De kinderfysiotherapeut vertelde dat je deze combinatie van slechte fijne en uitstekende grove motoriek niet veel ziet. Hij kon er toen niet echt een verklaring voor geven.

Sita

[Renée]

Hmmm...ik weet het niet zeker, maar juist het verschil is een normale combinatie. Of je bent goed in grove-, of in fijne, (of in beide soorten) van motoriek.

Je ziet bijvoorbeeld al bij baby's dat sommigen graag klimmen en klauteren en weinig met kleine speelgoedjes spelen of andersom.

Kinderen die goed de schrijfoefeningen kunnen doen op school, kunnen minder goed klimmen en klauteren. Ik heb die verschillen heel vaak gezien bij kinderen en ook bij onze kinderen.

Ik zal het ook nog eens navragen bij een fysiotherapeute die ik ken en bij een kinderarts....als ze tenminste niet op vakantie zijn....
Met oefenen kan er veel bereikt worden met de motoriek.

Hier staat een en ander over NLD en motoriek

Kinderen met NLD hebben over het algemeen een onhandige motoriek, zowel de grove als de fijne motoriek levert problemen op. Zo zien we problemen met het evenwicht, maar ook met dingen als veters strikken, met bestek eten, aankleden, pengreep, klimmen etcetera. Daarbij hebben kinderen met NLD meestal ook een slechte oog-hand coördinatie. We zien dan ook dat kinderen met NLD veel -gekke- ongelukjes hebben.
Het activiteitsniveau van het kind met NLD is wisselend, er is vaak sprake van aandachtsproblemen en impulsief gedrag. En het kind kan druk en chaotische overkomen, hetgeen kan ontstaan doordat het kind te hoog aangesproken wordt omdat het verbaal zo sterk lijken. Dit kan leiden tot onvoorspelbaar gedrag.

[Neurofeedback Instituut]

Zeker bij de behandeling van dyscalculie is het aangename juist het ontbreken van negatieve effecten (negatieve bijwerkingen) bij neurofeedback.

Als er over “bijwerkingen” gesproken wordt hebben deze te maken met toegenomen rust en kalmte, een toenemende mate van alertheid, perceptie, een verbeterde kijk op de wereld en de omgang daarmee, verbeteringen in het slaappatroon enz.

Bij sommige volwassenen kan een voorbijgaande prikkelbaarheid (lees: nerveusheid) optreden. In dergelijke gevallen is het meestal voldoende om de sessietijd (de duur van de behandeling) wat in te korten of deze even te onderbreken, zodat je weer wat tot rust kunt komen, waarna de sessie kan worden voortgezet.

In het geval van ernstige stressproblematiek of bij slaapproblemen kan de training voorbijgaande slaperigheid (een ‘moe’ gevoel) veroorzaken. Daar wordt vooraf op gewezen en meestal is de eerste sessie daarom juist korter van duur en wordt de behandeling in stappen opgebouwd.

Wel bestaan er duidelijke contra-indicaties voor neurofeedback. Hieronder vallen de meer ernstige psychiatrische stoornissen zoals schizofrenie. Binnen ons instituut wordt voorafgaand aan de behandeling standaard gescreend op contraindicaties.

Daarom is het van belang om bij het zoeken van een behandelaar te kijken naar diens achtergrond. Een Klinisch psycholoog of GZ-psycholoog beschikt over een gedegen achtergrond, kan de juiste afwegingen maken, en op gepaste wijze reageren en inspelen op effecten.

Ger Loots, PSYCHOLOOG-NIP
neuropsycholoog & psychofysioloog
GZ-psycholoog i.o.
Neurofeedback Instituut Nederland
[quote][/quote]