, hebben een dilemma. We vermoeden bij Anouk dyscalculie. De leerkracht zegt dat zij hier ook aan denkt. Maar vorig schooljaar zijn ze voor een andere leerling achter informatie aangegaan. Volgens haar is het testen op dyscalculie nog te veel in de kinderschoenen, niet altijd mogelijk, te onduidelijk en doet het voortgezet onderwijs bij ons in de woonplaats met zo'n verklaring helemaal niks. Er zijn (nog) geen protocollen op dat gebied, in tegenstelling tot dyslectie.
Op de basisschool van onze dochter zijn ze echt heel goed bezig met de begeleiding van rekenproblemen. Ik gun ieder kind met problemen zo'n team van intern begeleiders. Maar ik twijfel over het testen. Is het inderdaad zo dat het moeilijk te testen valt. En als je dan heb getest, wat dan? Als ik lees wat er moet worden gedaan om een kind met dyscalculie te helpen, dan denk ik dat de leerkracht van Anouk eigenlijk al op zo'n manier bezig is met haar. Maar ik denk ook verder. Met zo'n verklaring sta ik misschien sterker naar het voortgezet onderwijs toe. Moeten we haar alleen daarom toch laten testen en hoe gaan we dan om met de Cito-toets en advies vervolgonderwijs.
Wij zitten ermee dat ze aan de hand van de Cito rekenscore misschien wel de laagste vorm van vervolgonderwijs moet gaan volgen, terwijl ze op de andere gebieden prima op een hoger niveau kan presteren.
Is er iemand die ervaring heeft met testen, met vervolgonderwijs, met adviezen voor vervolgonderwijs etc.????
't Is een heel verhaal geworden en ik hoop dat ik het niet al te verwarrend heb omschreven. Alvast bedankt voor de reactie!
