Telefoonnummers?

[Alathariel]

Weet iemand trucjes voor telefoonnummers? Ik heb daar op meerdere manieren problemen mee.

Als iemand me zijn nummer geeft en ze doen dat in groepjes van twee en spreken het ook nog uit als een getal, volg ik het niet. Bijvoorbeeld: een nummer is 284620 en ze noemen dat op als achtentwintig, zesenveertig, twintig, dan ben ik na de achtentwintig de kluts al kwijt. Ik moet dan eerst denken hoe je dat schrijft (anders schrijf ik het als 82), en dan nog noteren en tegen die tijd is de ander al klaar met het hele nummer opnoemen! Cijfer voor cijfer is geen probleem, maar ik voel me altijd zo dom als ik daarom vraag . Vandaar dat ik me afvroeg of iemand een manier weet om die groepjes van 2 beter te kunnen volgen.

Ander probleem is een nummer opzoeken in het telefoonboek. Ik ben altijd héél erg bang een verkeerd nummer te draaien, dat wil ik koste wat kost vermijden (heb faalangst en een beetje sociale fobie). Ik zie mijn broertje altijd een nummer 1 keer lezen en hij belt dan meteen het goeie nummer. Ikzelf moet een nummer heel langzaam intoetsen, met de telefoongids ernaast en mn vinger onder het nummer, anders raak ik in de waar van de andere nummers eromheen. Of ik moet het uit mn hoofd leren, maar dat duurt nog langer. Iemand een idee?

Beide geen echt belemmerende dingen, maar toch wel een beetje vervelend. Hoop dat iemand iets weet.

[Renée]

Hoi Alathariel,

Ik heb precies het zelfde....cijfer voor cijfer is geen probleem inderdaad.
Ik vraag gewoon of ze het nummer cijfer voor cijfer willen opnoemen, of laat ze e-mailen met de "smoes" dat het dan zeker goed is.
Ook ik draai regelmatig een verkeerd nummer, maar zo leer je ook andere mensen kennen .
Het kan me goed voorstellen dat je ervan baalt, mij kan het inmiddels niets meer schelen .
Ik kan je hier dan ook geen oplossing voor geven.......

[Sébastien]

Hoi Alathariel,

Als andere mensen getallen opnoemen bij telefoonnummers ben je inderdaad afhankelijk van anderen. Er is niks mis mee als je vraagt om het telefoonnummer nog eens getal voor getal te herhalen: zó zijn jullie beiden er van overtuigd dat het telefoonnummer goed is overgekomen.
Het enige alternatief is om tweecijferige getallen te leren begrijpen...als je denkt dat dat niet gaat lukken met veel oefenen of dat je het het niet waard vindt, dan kom je er op jouw manier natuurlijk ook!

Ik 'hou' wel van getallen, maar ook ik check bij het invoeren van de cijfers of het wel klopt. Meestal klopt het wel, maar een typfoutje of een getal vergeten is zo gemaakt.

Je bent je in ieder geval goed bewust van je zwakke kanten, en daar heb je naar mijn mening goede oplossingen voor gevonden .

Groetjes,
Sébastien

[Alathariel]

Ik dacht al dat er niet echt een ezelsbruggetje voor was . Maar evengoed bedankt voor de moeite (om iets te typen ). En dan vraag ik gewoon of mensen het getal voor getal doen, als ze zo graag hun telefoonnummer kwijt willen doen ze maar wat moeite .

[jessup]

hoi,
ik heb er zelf ook altijd problemen mee gehad, maar ik vraag gewoon of ze het toch cijfer voor cijfer op willen zeggen, eerlijkheid duurt het langst!

[chloe]

Ik snap heel goed wat je bedoelt, want bij mij is het net hetzelfde. Tegen dat je je kan inbeelden hoe het cijfer uitziet hebben ze het volgende cijfer al lang weer gezegt

Vijventwintig...drie...negen...
Je moet eerst tijd krjgen om te denken hoe het cijfer eruit ziet alvorens ze het volgende zeggen. En nagenoeg kan je dan de cijfers ook niet onthouden. Héél vervelend en kwetsend

Toch blijf ik erop hameren dat mensen de cijfers stuk voor stuk herhalen ipv vijventwintig, dat ze twee-vijf zeggen. Sommige mensen vinden dat vervelend maar dat kan mij eigenlijk niet schelen. Niemand is perfect, ik ook niet en daar moeten ze dan ook maar es rekening mee houden! Kom maar voor jezelf op en "dwing" ze om jou te helpen want uiteindelijk geven ze het op en doen ze het zoals jet het vraagt. Vertel hen misschien wel waarom je dat vraagt: omdat je dyscalculie hebt. Immers niemand is perfect...

[Ronny]

Niet alleen als ze telefoonrs opzeggen heb ik problemen, ook als ze de reeks cijfers na elkaar schrijven zonder spaties, per 2 is al moeilijk, laat staan de hele reeks na elkaar geschreven

Eenzelfde probleem zijn de nummers van de onderdelen die we moeten monteren op het werk
Die nummers gaan tot 12 cijfers.
Normaal kan ik deze scannen met de scanner en dat is geen probleem, maar als het systeem weer es uitvalt kan ik gaan bellen. En dan begint het probleem, eerst en vooral het juiste telnr intoetsen, dat bestaat maar uit 4 cijfers en het meest voorkomende leer ik gewoon vanbuiten op het toetsenbord (dus niet de getallen maar welk 'figuur' ik moet vormen tijdens het indrukken). Bij het doorgeven van het nr gebruiken we meestal enkel de laatste 3 cijfers en dan nog slaag ik er dikwijls in om ze door elkaar te halen en iets onbestaand aan te vragen. dan hoor ik weer gelach aan de andere kant, terwijl ik niet weet wat er eigenlijk verkeerd aan is.
Ondertussen weten de meesten wel al dat ik wel degelijk kan lezen maar een probleem heb met getallen.

[Alathariel]

Pff, weer een nieuw iets ontdekt. Iemand gaf me haar telefoonnummer, getypt. Als iemand gewoon de cijfers naast elkaar typt, dus 1234567890, dan kan ik dat wel gewoon overtypen. Maar deze persoon was zo lollig om het zo te typen:

eentweedrieviervijfzeszevenachtnegennul

Ik kon er helemaal niets mee. Als ik gewoon de cijfers zie, kan ik die wel overtypen in mijn telefoon, en dan controleren. Maar met zo'n geschreven cijferreeks kan ik dat niet. Ik zie de cijfers niet, ik kan het niet controleren.
Ik kan het heel moeilijk uitleggen, hoop dat iemand snapt wat ik bedoel
Ik heb maar gevraagd of ze het even gewoon in cijfers wou typen

[mama]

Ha Alathariel,
ik heb precíes hetzelfde met telefoonnummers! Ik onthoud het door het toetsenbord van de telefoon voor me ogen te zien en dan het nummer in te tikken. Dan heb je een soort van 'ontwerp' van het telefoonnummer. hoe vaak mensen me al vreemd hebben aangekeken als ik dat deed! 'Ik ben een beetje vreemd, maar wél lekker!'
Maar dat voorstellen van voorwerpen kan ook tegen je werken hoor!
Ik ken bijvoorbeeld ook nooit straatnamen maar kóm er wel! hoe? door me te concentreren op gebouwen!
Dit is al jaren geleden hoor! Mijn broer woonde in centrum Amsterdam en ik ging er naar toe. Ik moest tram 2 nemen en ik had het al een paar keer gedaan dus het was geen probleem. Tót op een gegeven moment ik een bepaald gebouw niet meer zag! Paniek in de tent dus! Bleek dat het gebouw afgebroken was om er een nieuw gebouw voor in de plaats te zetten. Maar ík was mijn ezelsbruggetje kwijt!

[Alathariel]

Daar heb ik gelukkig geen problemen mee. Ik heb een heel goed richtingsgevoel en ik kan heel goed kaartlezen . Maar ik heb enorm veel last van mijn faalangst in het OV, ik ben áltijd bang in de verkeerde bus/trein te stappen, maar ik durf het dan ook weer niet te vragen aan de chauffeur/conducteur. Ik sta altijd eindeloos te controleren. Daardoor gaat het eigenlijk nooit fout, maar ik blijf bang in de verkeerde te stappen.
Op trajecten die ik heel vaak reis (naar school bijvoorbeeld) heb ik er geen last van, dan gaat het na een tijdje automatisch

[Danetta]

Ik schaam mij diep....
Een tijd geleden hebben we thuis een ander telefoonnr. gekregen.
Ik dus helemaal niet aan de Discalculie van onze zoon gedacht....
De nummers die hij vaak gebruikt weet hij wel, en nieuwe duurt even, maar ik dacht dat is bij iedereen zo. Dus niet, het arme kind kan sindsdien niet meer naar huis bellen, krijgt het in zijn hoofd maar niet veranderd...

Laatst was hij in een volle sporthal, en moest hij me bellen.
Hij vroeg zijn vriendje( hardop) Wat ons nummer ook alweer was.
Iedereen lachen natuurlijk!
Zijn vriend is toen schijnbaar erg boos geworden en heeft toen door de hal gegild: Ja hij heeft Discalculie en ik ben een PDD/NOSser, heeft daar iemand problemen mee????
Uiteindelijk hebben ze daar toch respect mee afgedwongen, en gaf ieder dat vriendje gelijk.
Dat vond ik nou zo leuk, dat wilde ik dan toch wel even vertellen!

groeten, Danetta

[Elles]

Hoi ik ben zelf geen telefoon nr wonder...

Als ik mijn nr moet op dreunen..zeg k vrolijk..ik weet dat niet want ik bel me zelf nooit
mensen moet er om lachen en vergeten dat eigenlijk "dom" is dat je nr niet weet..ik los veel dingen op met humor...en dat werkt heel goed
Groetjes Elles

[Renée]

Leuk Elles!!

[Ronny]

Elles, je verhaal komt me bekend voor.
Ik heb mijn eigen telefoon nr (zowel van huis telefoon als gsm nr van deze gsm) in die gsm opgeslagen.
Als iemand het vraagt dan zoek ik het ff op in de gsm en dikwijls toon ik dan de gsm zodat ze kunnen afschrijven.
Ze kijken wel eens raar op.

Maar het is nog steeds beter dat ze het direct juist bij zich hebben dan dat je onbereikbaar bent door een fout nr door te geven.

Zo heb ik thuis ook een klevertje hangen met beide nrs op
die, als het nodig is, ik zo kan aflezen als ik aan het telefoneren ben.
Want zoek je nr maar es in je toestel op als je er met in gesprek bent?

Ik ken mijn eigen nrs wel, maar ik durf er wel eens een eigen draai aan te geven of plots te beginnen twijfelen en dan kan ik beter gaan aflezen.

[elis]

De beste remedie tegen in de verkeerde bus/trein stappen en het verkeerde nummer bellen is het gewoon een paar keer te doen. Okee het klinkt wat kort door de bocht en als je kei bang bent dat het gebeurt dan ben je daar gewoon bang voor en dat moet ook kunnen. Ik voor mijzelf ben er gelukkig niet bang voor want ik stap geregeld in de verkeerde trein. Het komt niet altijd even goed uit maar zo kom je nog eens ergens en het voordeel is er gaat ook altijd weer een trein terug. Telefoonnummers zijn ook lastig, met je vingertje in het telefoonboek of op het beeldscherm tien keer heen en weer kijken en dan nog doodleuk het nummer eronder intypen. Of wat nog erger is van die beltegoedbonnen met een ZESTIEN cijferige code. zucht. De moed niet opgeven, af en toe hardgrondig vloeken en op nieuw proberen werken voor mij het beste