We hebben nog niet stil gezeten sinds de diagnose NLD viel voor onze zoon van 9. Het regende sindsdien tips, advies en goede raad. En jawel, soms was het ook werkelijk bruikbaar.
Eén mogelijke voltreffer is misschien de Feuerstein-methode. Een kinésitherapeut in onze gemeente is hiermee gestart en ik heb me hier en daar al wat geînformeerd maar ik kon er niet echt uit of dit nu een autenthieke, erkende remedieringsmethode is, dan wel een commerciele aangelegenheid.
Dus hierover graag wat feedback?
De dyscalculie zelf, ondertussen verschuilt zich als het ware onder de NLD-paraplu en dreigt ietwat verwaarloosd te worden.
Hoewel : de voorbije zomer hebben we ons als spelend op het ruimtelijk-visuele toegelegd. Dwz. bomen klimmen, verloren lopen op bergpaadjes in zuid-frankrijk, pijlen en bogen in elkaar flansen en schieten op voorbijvliegende nederlanders (niet gelukt, hoor!
), kleien, etc...
Het heeft zeker allemaal geen kwaad gedaan en ik heb zelfs de indruk dat hij zich al wat beter kan oriënteren.
We moeten nu zachtjes aan de nadruk wat meer gaan leggen op het probleem-oplossend-denken. Dat vindt je ook wel in voorgaande spelletjes maar ik zit ietsje zonder inspiratie en het wordt ook zachtjesaan kouder dus buitenspelen zal weer moeilijk worden.
Ook hier zijn tips altijd welkom.
Zo nu weten jullie ook weer waar wij mee bezig zijn op dit moment,
O, ja! Niet vergeten! Hij kent zijn tafels bijna helemaal dankzij een cd'tje in de auto met de tafelliedjes.
En dan maar in de file staan op de autoroute du soleil!
groetjes, vero
, want die had een vreselijke hekel aan die 'afschuwelijke' CD! 