door Nienke » 27 Sep 2005 10:58
Goh, ik zit uit interesse wat te lezen op dit forum en verbaas mezelf. Ik herken erg veel in de verhalen hier.
De reden waarom ik aan het zoeken was naar informatie over dyscalculie, is omdat een vriend mij vertelde over zijn zusje die dat ook heeft. Ook dat was voor mij erg herkenbaar, en dus wilde ik wat meer weten hierover.
Het verhaal over het rijbewijs is de reden waarom ik reageer. Ik heb, en ik vertel dit met het schaamrood op mijn kaken, 6 keer over mijn theorie examen gedaan. Ik en mijn omgeving snapte er maar niks van waarom ik elke keer weer met 7 fouten bleef zakken. Ik kan goed leren, heb een HBO academische achtergrond, geen last van faalangst, dus waarom niet zo'n stom examen halen? Tot in den treure heb ik de examens op de pc zitten oefenen, en als ik dit forum een goed lees, is dat ook de reden waarom ik het de 6de keer wel heb gehaald: heel veel oefenen. Wat me het meest tegen stond aan het examen, is dat er voor mij geen logica in zat. Er is 1 verkeersregel die in verschillende situaties verschillende betekenissen heeft, dat gaat er bij mij dus niet in.
Het lijkt wel of er ergens een zwart gat in mijn hoofd zit waar die logica elke keer weer in verdwijnt. Het blijft niet 'hangen' bij mij. Ik moet elke keer weer opnieuw dezelfde som leren, er is geen automatisme in het onthouden van sommen en logica. Ook met de simpelste rekensommen heb ik datzelfde gevoel. Ik ben nu 24 jaar en breuken zijn nog steeds een groot mysterie voor mij....Ook daar ben ik absoluut niet trots op. In mijn leven tot nu toe heb ik het aardig kunnen verbloemen, door de beroepskeuzes die ik heb gemaakt.
Of ik dyscalculie heb? Ik weet het niet, maar ik vermoed van wel, het zou een hoop puzzelstukjes op zijn plaats doen vallen. Nu dus de overweging om me te laten testen...Heeft er iemand ervaringen, als volwassenen, met wat het je opgeleverd heeft, zo'n diagnose?
groet, Nienke de Waard