door Liz » 17 Jun 2006 15:33
Ik realiseer me net vol schaamte dat ik al in geen eeuwen hier ben geweest...maar ik wilde toch weer even iets van me laten horen want:
IK BEN AFGESTUDEERD!!!
Ik heb afgelopen week mijn eindgesprek gehad en ik kan nu vol trots zeggen dat het HBO-diploma binnen is, ondanks de statistiek problemen en ondanks de dyscalculie!
Inmiddels ben ik al verder aan het kijken om alsnog iets te kunnen doen met mijn grote droom; psychologie studeren.
Dat heb ik altijd al gewild maar nooit gedaan omdat daar de nodige statistiek in zit. Ik ben een vechter en als ik tegen een muur aan loop zoek ik naar een weg eromheen of desnoods er doorheen maar stilstaan is geen optie.
Het is voor mij dan ook ongelooflijk frustrerend om met mijn eigen grenzen geconfronteerd te worden, een muur waar ik niet voorbij kan...en zo'n muur is dyscalculie.
Bij mijn orientatie op een vervolgstudie psychologie werd ik weer met de harde waarheid geconfronteerd: de statistiek kan ik niet, en hoe hard ik ook vecht, wat ik ook doe, ik kan mijn hersenen niet veranderen.
Na veel tranen kwam mijn zus met het idee dat ik misschien alleen de modules kan gaan volgen die ik wél kan. Zo kan ik toch een stukje de weg volgen die ik eigenlijk in wilde slaan en kan ik wat kennis opdoen in die richting. Het is moeilijk te verkroppen voor me dat ik dan nooit mijn papiertje zal kunnen halen maar aan de andere kant blijven zo wel de leuke dingen van de opleiding over en kan ik een aantal certificaten behalen.
"Life's acquired a dimension that's quite beyond comprehension"--Amour