Ik ben erg benieuwd naar de ervaringen op de middelbare school van mensen (volwassenen én kinderen) die dyscalculie hebben en die een specifieke dyscalculietest hebben laten doen, of die dat overwegen, zoals ik (voor mijn dochter van 12 jaar).
Wie heeft een echte dyscalculietest laten doen?
Welke voordelen heeft dat gebracht? Was het de moeite en de kosten waard?
Ik denk dan aan specifieke hulp op school (dus meer dan alleen maar het mogen gebruiken van een rekenmachine en extra tijd bij proefwerken/examens).
Was RT mét dyscalculietest bijvoorbeeld beter afgestemd op je mogelijkheden en onmogelijkheden?
En was er in de thuissituatie verheldering van alledaagse ‘probleempjes’? Toen bijv. de kinderfysiotherapeut vertelde dat onze dochter bij het schrijven een ‘spatieel ordeningsprobleem’ had en ik daarop doorvroeg, bleek dat veel van haar gedrag/reacties thuis daarin een oorsprong vonden. Er werd ons toen veel duidelijk.
Wij hebben een soort van 'dyscalculieverklaring' voor onze dochter. Ze gaat volgend schooljaar beginnen op het VMBO Kader (IQ voor VMBO Theoretisch/Gemengd).
Maar de huidige dyscalculieverklaring is met name een erkenning van 'kenmerken van dyscalculie' en niet een verklaring die ook duidelijk in kaart brengt welke rekengebiedjes wel of niet goed gaan. Er is nml. geen echte dyscalculietest gedaan, maar een NDT(est), die informatie geeft over IQ (redeneer – en verbaal vermogen, ruimtelijk inzicht) en werkgeheugen (visueel - en semantisch geheugen). Daarnaast heeft ze een achterstand voor inzichtelijk rekenen (1,5 jr) en wanneer ook de tempofactor wordt meegerekend in de vorderingen, een achterstand van meer dan 2 jaar. Ze heeft meer dan 3 jaar goede RT en hulp gehad. Kenmerken van dyscalculie dus, waar de huidige school (RT) zich heel goed en begripvol voor heeft ingezet.
Ik heb al een gesprek met de RT-er van de VMBO-school gehad en die is zich zeer bewust van de zelfwaardering die bij dys-kinderen nogal eens schommelt. Daarnaast probeert hij iets te doen aan 'reken-angst' . Er zijn rekentabellen-kaartjes (dm, km etc) die kinderen achterin hun agenda mogen plakken (dan valt het minder op...) en er zijn ook kaarten die ze op tafel er bij mogen houden. Dat klinkt goed.
Ik twijfel of het goed is om door te zetten en toch die dyscalculietest te laten doen. Maar dan moet het wel zinvol zijn en voordelen opleveren. Onze dochter heeft nml. al heel wat testen en toetsen achter de rug en daarnaast zijn de kosten ook niet laag. In eerste instantie vond ik het té kostbaar. Maar nu de nieuwe school naar aanleiding van het aanmeldingsformulier onze dochter heeft uitgenodigd voor didactische testen, kunnen die misschien vervallen bij een dyscalculie-onderzoek (dat moet ik nog navragen) en blijft het psychologische deel over.
Heel graag reacties (niet te algemeen a.u.b.).
Wij zijn ook lid geworden van Balans, maar daar blijken maar weinig echte dyscalculici te zijn. Ik ga ook daar nog eens een specifieke oproep plaatsen.
Groet van Sita