Rekenmateriaal?

Hier kunt u uw verhalen, opmerkingen en vragen kwijt, over dyscalculie bij volwassenen.

Moderators: Sébastien, Renée

Rekenmateriaal?

Berichtdoor Samantha » 04 Apr 2005 15:45

Hoi Renee,

Ik heb al is een stukje geschreven over mijn rekenproblemen. Ik ben vastbesloten om de Pabo toch te gaan doen. Maar wil wel zelf al wat gaan bijspijkeren. Is er misschien materiaal speciaal voor discalculie-mensen. En ik heb ook wel eens gelezen dat discalculie-mensen beter via één manier kunnen rekenen, niet te veel informatie of maniertjes. Heb jij daar ook nog tips voor?

Ik vind het nog steeds supergaaf dat je dit forum hebt opgezet, zo kan iedereen (op zijn/haar eigen manier) z'n verhaal kwijt. Mij heeft het alweer een stuk geholpen. Soms heb je gewoon dat steuntje in je rug nodig!
Samantha
 
Berichten: 6
Geregistreerd: 12 Mrt 2005 12:11
Woonplaats: Almere

Berichtdoor Sébastien » 04 Apr 2005 19:23

Hoi Samantha,

zelf ben ik er altijd voor om die dingen te doen die je echt wilt. Daar heb je namelijk vaak het meeste affiniteit mee en dan blijf je als het goed is veel langer gemotiveerd.
Zelf heb ik me het volgende wel eens afgevraagd. Wat zou er beter zijn: een leraar die goed kan omgaan met kinderen maar die niet goed is in één (of meerdere) ding(en) (zoals wiskunde bij jou), of een leraar die elk vak goed beheerst, maar minder goed les geeft in het algemeen?
Zelf heb ik lesgegeven in wiskunde aan de middelbare school, maar toen heb ik me wel eens afgevraagd wat voor invloed het op kinderen heeft bij de vaardigheden die bij mij wat minder ontwikkeld zijn (opvoedkundig gezien bijvoorbeeld).
Vraag jij je dat soort dingen ook af of niet?

Is er misschien materiaal speciaal voor discalculie-mensen. En ik heb ook wel eens gelezen dat discalculie-mensen beter via één manier kunnen rekenen, niet te veel informatie of maniertjes.

Het probleem is dat er niet voor iedere persoon met dyscalculie een goed programma bestaat. Wat jij bijvoorbeeld niet goed kan, kan iemand anders met dyscalculie misschien weer wel. Daarom is het belangrijk aan te geven waar je bijvoorbeeld allemaal tegenaanloopt.
In je vorige bericht las ik dat je moeite had met klokkijken, links-rechts, en overzicht houden bij sporten. Kaartlezen kon je wel.

Er wordt inderdaad wel veel geroepen dat je beter maar één oplosmanier kan geven aan iemand met dyscalculie. Eerlijk gezegd dacht ik dat tot voorkort ook, maar ik denk dat het afhangt van het soort dyscalculie dat je hebt. Ik denk dat als je 'procedurele dyscalculie' hebt dat je dan inderdaad 1 manier van oplossen moet gebruiken, want het kost bij die personen al genoeg moeite om het stappenplan van een opgave of formule te onthouden. Maar ik denk dat juist bij de andere soorten dyscalculie een kind wel gebaat zijn bij een paar (uiteraard niet teveel) oplossingsstrategiën. Ik denk dat het bij jou, Samantha, niet zo'n probleem oplevert, want daar ligt jouw probleem niet. Maar corrigeer me als ik het fout heb, want jij bent ervaringsdeskundige!

Waar ik aan moet denken bij deze 'hiaten' is het subtype: visueel-ruimtelijke dyscalculie (visiospatiële dyscalculie). Oftewel alles wat je eigenlijk in gedachte moet zien te manipuleren. Waarschijnlijk heb je ook moeite met ruimtelijk inzicht (zoals kubussen draaien in gedachten)?

Volgens Prof. dr. Desoete bestaan er grofweg 4 verschijningsvormen van dyscalculie:
1) semantische geheugendyscalculie (lange termijngeheugen)
2) procedurele dyscalculie (korte termijngeheugen)
3) visiospatiële dyscalculie
4) getalkennisdyscalculie


Wellicht dat je wat op http://dyscalculie.pagina.nl/ kunt vinden wat bij jouw moeilijkheden past onder het kopje: Ruimtelijk inzicht. Misschien dat Renée nog wat ideeën heeft?

Groetjes,
Sébastien
Laatst gewijzigd door Sébastien op 08 Apr 2005 15:06, in totaal 3 keer gewijzigd.
Gebruikers-avatar
Sébastien
Moderator
 
Berichten: 385
Geregistreerd: 10 Feb 2005 23:30
Woonplaats: Flevoland

Berichtdoor Renée » 04 Apr 2005 20:52

Hoi Samantha,

zelf ben ik er altijd voor om die dingen te doen die je echt wilt. Daar heb je namelijk vaak het meeste affiniteit mee en dan blijf je als het goed is veel langer gemotiveerd.


Helemaal mee eens! Er zullen wel wat hobbels genomen moeten worden, maar volgens mij gaat dat lukken.

Ik denk dat je voor jezelf een strategie moet opzetten; waar heb ik problemen mee met rekenen, hoe kunnen ze het beste opgelost worden (of in ieder geval hanteerbaar gemaakt worden), wie kan ik inschakelen om me hierbij te helpen (b.v. remedial teaching of een bevriend iemand).

Het is zeker zo, dat al heb je dyscalculie, het niet zo is dat je niet verder zou kunnen komen met oefenen. En wie weet dat je met hulp van de juiste persoon nog een heel eind kunt komen. Er zijn op dit forum wel een paar verhalen te vinden die daarvan getuigen.

En de "Heilige Geest" (ik verraad mijn achtergrond hier) kan zeker nog komen. Zo heb ik een week koken gewonnen, beloofd door mijn echtgenoot die dacht dat ik een bepaalde som niet kon oplossen. :D. Zijn belofte heeft hij inmiddels ingelost en ik heb genoten van het oplossen van de som en ook van de week niet hoeven koken :)
Gebruikers-avatar
Renée
Site Admin
 
Berichten: 532
Geregistreerd: 01 Sep 2003 13:51
Woonplaats: Gelderland

Berichtdoor Samantha » 05 Apr 2005 10:04

Bedankt allemaal voor jullie reactie.
Ik heb inderdaad moeite met het omdraaien van kubussen. Dus heb ik inderdaad dat visuele-dyscalculie wel.

Ik ben zoals ik al zei een beetje huiverig voor een test, omdat ik een beetje bang ben dat ik dan (weer) zo erg een stempel krijg. En dat heb ik al op de middelbare school gehad. Zij wilden me namelijk naar het vbo sturen, maar ik absoluut niet. Ik wilde meer. Door mijn doorzettingsvermogen en heel veel praten met mijn mentor ben ik uiteindelijk op de mavo terecht gekomen. En dat ging me erg goed af. En nu heb ik zelfs mijn mbo in mijn zak. Wie had dat kunnen denken. Dus ook met een rekenprobleempje kom je er wel! Des al nietemin heeft het me dus wel heel veel moeite en energie gekost om onder die stempel uit te komen. Vandaar dat ik niet echt voor een discalculie-test kies, maar ik heb al genoeg steun gevonden door de verhalen op dit forum. En zeker door Sebastien. Ik ben sociaal heel vaardig en moet ik me dan inderdaad laten afschrikken door het rekenen? Ik moet alleen een drempel over om weer mijn rekenen op te pakken, heb het zo lang zo ver mogelijk van mij vandaan geschoven.

Ik heb al wat zelfstudie-materiaal in huis (rekenvaardig, Fred Goffree) word op Pabo gebruikt om mensen bij te spijkeren voor de welgevreesde toets van rekenvaardigheid. Misschien is dit ook nog een idee voor anderen. Ik ben ook wat wezen zoeken op internet en er zijn heel veel rekensites waar je kan oefenen. (ieder op zijn eigen niveau).

Renee, nog even over die remedial-teaching. Ik heb daar inderdaad over nagedacht, maar waar vind je zo'n iemand? Op de hogescholen kun je wel bijles krijgen, maar dan door oudere jaars studenten. En dat is niet één op één. Ik zou wel iemand van buitenaf willen die gewoon het geduld heb om mij bij te spijkeren.

Mijn vader en zusje zijn ook altijd bereid te helpen, maar die kunnen soms niet echt het geduld hebben. (niet vervelend bedoeld tegenover hen, maar remedial teaching is ook een vak apart!)

Misschien weet jij daar meer over? Waar je zo'n iemand eventueel zou kunnen vinden?

Groetjes
Samantha
 
Berichten: 6
Geregistreerd: 12 Mrt 2005 12:11
Woonplaats: Almere

Berichtdoor Renée » 05 Apr 2005 10:22

Beste Samantha,

Ik kan me wel iets voorstellen bij wat je zegt over dat "stempeltje opgedrukt krijgen". Misschien is het ook helemaal niet nodig dat je je laat testen. Het gaat tenslotte prima zo!

Een remedial teacher is het makkelijkst te vinden in de Gouden Gids of gewoon via een (basis- of middelbare-)school in de buurt. Je kunt dan vragen of zo'n rt-er ook met volwassen werkt.

http://www.goudengids.nl en dan remedial teacher invullen met de plaats waar je woont.

Laat nog maar eens weten hoe het verder met je gaat!
Gebruikers-avatar
Renée
Site Admin
 
Berichten: 532
Geregistreerd: 01 Sep 2003 13:51
Woonplaats: Gelderland

Berichtdoor Sébastien » 09 Apr 2005 16:41

Toen ik de naam Fred Goffree las, kwam die naam me ergens bekend voor, maar moest wel even diep in mijn geheugen graven. Ik heb tijdens mijn studie een klas met PABO studenten geholpen met ICT vaardigheden. Ze moesten o.a. met Word leren werken, en op het tentamen moesten ze een bepaald Word bestand bewerken. Je raad het al: dat Word bestand bestond uit een artikel over o.a. Fred Goffree.

De inhoud is best interessant, zeker omdat het gaat over wat nou belangrijker is: didactiek of reken- en taalonderwijs.
Fred Goffree1
Tevens kwam ik op internet een ander - behoorlijk kritisch - artikel tegen, maar daarom niet minder interessant.
Fred Goffree2
Gebruikers-avatar
Sébastien
Moderator
 
Berichten: 385
Geregistreerd: 10 Feb 2005 23:30
Woonplaats: Flevoland

Berichtdoor Renée » 12 Apr 2005 8:03

Fred Goffree: Rekenen met didactiek of didactiek met rekenen?

Rekenonderwijs is een zaak van continuiteit.' Hij ziet dan ook liever dat de didactische vakken vanuit de schoolvakken gegeven worden. 'De algemene vaardigheden moeten worden gehaald uit het werkveld, in plaats van andersom.'


Wanneer studenten zwak zijn in rekenen, betekent dat niet dat ze ongeschikt zijn voor het leraarschap, zegt Huitema. 'Zelf een som uitrekenen is iets heel anders dan een som uitleggen. Sommige studenten die goed kunnen rekenen, denken dat ze dan ook automatisch een som goed uit kunnen leggen. Zo werkt dat niet.'


2 Passages uit de tekst die me erg aanspreken. Dit deed me denken aan het volgende:
Al langer valt me op dat de kinderen bij de verschillende vakken geen rijtjes meer kunnen opdreunen. Het lijkt zo ouderwets, maar is toch zo waardevol. Kinderen leren door herhaling en wat is er dan beter om dat dan ook zo te doen.
Net zoals vaak bij de tafels...alhoewel daar ook veel van de ouders gevraagd wordt :).
Ik leer mijn kinderen rijtjes (vooral met de talen in mijn geval). Daar hebben ze houvast aan merk ik en is zeer effectief. En met wat creativiteit kunnen rijtjes ook leuk worden.

Bij de 2de passage had ik een wat dubbel gevoel, aan de ene kant is het een hart onder de riem steken voor de zwakke rekenaars, aan de andere kant zou ik het niet zo leuk vinden als mijn kind onderwijs kreeg van iemand die slecht kan rekenen. Zeker niet als het goed kan rekenen, moeilijk om dan voor die kinderen de lat hoger te leggen en ze verder te brengen.

Dat brengt me bij de volgende passage uit het 2de artikel:

Basisschool - een ramp tegemoet

Het is misschien schrikken voor sommige ouders, maar de leerkracht die hooguit de Spits leest en formuleringen gebruikt als 'hun hebben' en 'hij heb', staat al jaren voor de klas. ,,Als ik op het bord het is gebeurd en het gebeurt schrijf, dan zien mijn eerstejaars het verschil niet. Ja, op de havo hebben we dat niet gehad, zeggen ze dan. En op de havo wijzen ze naar de basisschool.''

Basisscholen raken steeds verder af van hun kerntaak, vindt Beeckman. Ze zijn druk met de sponsorloop, de uitstervende Siberische tijger, Sinterklaasmutsen plakken, voorlichting over aids en het pestprotocol. ,,Dat vinden ze allemaal minstens zo belangrijk als spellen en rekenen. Maar ze klagen wel over de kwaliteit die wij afleveren. Zo is de cirkel rond.''


Precies.....de circel is rond en de redenering krom :).
Natuurlijk is de Siberische tijger ook belangrijk en de manier waarop je informatie opzoekt en weergeeft in een verslag of spreekbeurt. Minstens zo belangrijk is of het een tijger of teiger betreft.

Ik denk dat een combinatie van de basisstof goed aanleren en daarbij ook nog algemene ontwikkeling opdoen prima samen kan gaan. Er moet toch een zwaartepunt komen op de basisstof, omdat dit nu eenmaal belangrijk is.
Ik ga ervan uit dat studenten van de Pabo bezielde mensen zijn die het leuk vinden om kinderen iets te leren en ze daarin te zien groeien. De Pabo moet ook weer op haar (of is het zijn?) beurt toezien op een goede basisopleiding. Ik hoop dat dit een ramp voorkomt.
Gebruikers-avatar
Renée
Site Admin
 
Berichten: 532
Geregistreerd: 01 Sep 2003 13:51
Woonplaats: Gelderland

Berichtdoor Samantha » 13 Apr 2005 17:49

God wat een naam Fred Goffree allemaal te weeg brengt. Ik zie het wel als een compliment dat er word geciteerd dat iemand die niet goed kan rekenen, automatisch ook niet goed kan lesgeven daarin. Maar ik begrijp Renee ook, dat je natuurlijk de kinderen wel vooruit wil laten gaan en niet achteruit.

Hetgene dat beschreven werd over het reken/taal onderwijs ben ik enigszins mee eens. In zover dat ik volgens mij een rekenprobleem heb gecreërd door juist alles in rijtjes/stapjes te leren, maar nooit echt een verband zag. Dat wil niet betekenen dat deze rekenwijze voor iedereen niet werkt, het zal bij het merendeel ook wel werken. Maar tegenwoordig (wat ze ook de Pabo-studenten leren) word er meer gewerkt vanuit het kind. En dat spreekt me wel erg aan. De kinderen krijgen niet zoals ik altijd kreeg, in hapklare brokken alles aangerijkt, maar moeten meer zelf over een kwestie nadenken. En hoe je het uitrekent maakt dus ook niet meer zo veel aan, als je maar weet wat je doet.

In ieder geval leuk om die goede stukken van Goffree te lezen.
Samantha
 
Berichten: 6
Geregistreerd: 12 Mrt 2005 12:11
Woonplaats: Almere


Terug naar Dyscalculie bij volwassenen

Wie is er online?

Gebruikers in dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 11 gasten

cron