door janne » 15 Feb 2006 14:03
Ik ben een beetje geschrokken van een reactie van een leerkracht van de lagere school waar onze oudste tot vorig jaar schoolliep.
Ze zei tegen een ouder dat de school niet meedeed aan al die dycalculietjes, dyslectietjes en andere tralala.
Het maakt voor mij wel een en ander duidelijk waarom er bv nooit gevolg gegeven is aan onze vraag of onze dochter geen extra hulp nodig had voor rekenen, en of 'dit' wel nog gewoon was, enz.
Eerst horen we uit de mond van een leerkracht van diezelfde school dat hij nog nooit eerder van dyscalculie heeft gehoord, en nu dit.
Wij hebben het woord dyscalculie nooit gebruikt want we wisten het zelf niet.
Welk labeltje je er nu ook opplakt of juist niet, het is belangrijk dat een kind wordt geholpen met zijn probleem en dat het begeleid wordt.
Tegenwoordig is iedereen vol over inclusief onderwijs, een kind met bv het syndroom van Down moet naar een gewone lagere school kunnen gaan.
En er worden vanzelfsprekend allerlei hulpmiddelen voorzien.
Maar een normaal begaafd kind met rekenproblemen mag niet begeleid en geholpen worden? Omdat het niet zichtbaar is???
Waarschijnlijk is dyscalculie voor deze school inderdaad een modewoord.
Onze dochter is doodongelukkig geweest, en het feit dat ze, op de school waar ze nu gaat, erkenning krijgt van haar probleem en dat ze begeleid wordt maakt echt een wereld van verschil!
Eindelijk niet meer dom, lui, ...
Janne