Mijn verhaal een kwijt en graag advies

Hier kunt u uw verhalen, opmerkingen en vragen kwijt, over dyscalculie bij kinderen.

Moderators: Sébastien, Renée

Mijn verhaal een kwijt en graag advies

Berichtdoor Pearley » 31 Jan 2005 23:22

Beste Reneé,

Mijn complimenten voor deze informatieve site! Duim op

Ik herken veel van de verhalen en ik moet er letterlijk van huilen, echt waar. Ik begrijp niet dat er nog zoveel scholen zijn die niet eens de moeite nemen om zich te informeren over dyscalculie.

Ik heb het volgend meegemaakt:
Toen mijn dochter in groep 3 zat ontdekte ik, door spelenderwijs sommen maken, dat zij een rkenprobleem had. Ik heb dit bij haar toenmalige juf aangekaart en die vond mij een overbezorgde moeder. Volgens haar hadden meer kinderen dat en dat het in groep 4 wel goed zou komen. Ik mocht niet met mijn kind oefenen en moest me bzighouden met mijn taak als ouder. Zij had ervoor geleerd en ik moest het maar aan haar verlaten. Verder moest ik mijn dochter niet lastigvallen met rekenen omdat ze buiten schooltijd moest spelen voor haa ontwikkeling.
Ik heb het een tijd laten rusten en ontdekte gegeven moment dat mijn kind erg ongelukkig werd en vlchtgedrag begon te vertonen.
Bij de juf in groep 4 is het probleem weer aangekaart en ik was weer overbezorgd. Tot er op gegeven moment ook agressief en astig gedrag bij kwam kijken. Mijn kind werd gepest, de juf deed er niks aan en ontkende het zelf, dat ze dom was en de juf pakte de kinderen niet aan.
Gegeven moment kwam ze met het voorstel om mijn dochter te laten testen door het ABC en omdat ik wilde weten wat het probleem was, waar het zat en hoopte dat er een goed advies uit zou komen, heb ik mijn toestemming gegeven. Ik was door mensen ui mijn omgeving gewaarschuwd niet te tekenen omdat men andere bedoelingen heeft.

Uiteindelijk werd ze getest op een ochtend. Het rapport werd besproken met de begeleidster van het ABC. Ik, als leek, begreep eruit dat het slech gesteld was met mijn kind en vroeg meteen of ze dan niet naar het SBO of SO moest. Mij werd verteld dat het niet zo erg gesteld was en dat zij met een goed handelingsplan de basisschool normaal zou kunnen doorlopen. Ze zou alleen nooit een ster zijn in rekenen en ze wa sterker in de ander vakken. Hield van schrijven en is zeer creatief met het maken van tekeningen, schilderijen als het bedenken van toneelstukjes, etc.
Enkele weken na de uitslag en bespreking van het onderzoek had ik een gesprek met de juf en die deelde, zonder enig uitleg, mee dat zij en het team hadden besloten dat mijn kind naar het spec. onderwijs moest en schoof mij een formulier onder mijn neus om te tekenen. Ik heb me hiertegen verzet omdat ik vond dat dat niet de juiste manier van handelen was. Toen ik haar vroeg wat de gevolgen waren als ik niet zou tekenen antwoordde ze:"als zij verknipt raakt is het jou risico". Allerlei leugens heeft ze verkondigd en kreeg de directie achter haar.
Gegeven ogenblik ben ik een confrontatie angegaan met haar in bijzijn van de ABC begeleidster en een directielid. Ze bleef volhouden en uiteindelijk heb ik me rechtstreeks tot haar gericht en vroeg haar mij diep in mijn ogen aan te kijken en te zeggen dat ik voor haar zat te liegen. Ze werd rood en kon zich niet meer herinneren. Wat zei het directie lid?; een miscommunicatie.
Ik heb geprbeerd mijn dochter van school te halen en ben tot 3x toe door de school tegen gewerkt. Ik heb via internet info gezocht, boeken gelezen en herkende bij discalculie veel symtomen die mijn dochter had. De IB-er van de school wist er niks van maar wist wel te vertellen dat mijn dochter dat niet had. Ik heb gesmeekt om een gerichte test voor een diagnose om de juiste SBO school t te kunnen zoeken als ze toch naar het SBO zou gaan. De school vertikte het aan mee te werken.
Mijn dochter werd steeds bozer en ongelukkiger. Ze frusteerde gewoon. Ik heb bijlessen betaald die een andere aanpak hanteerden en toen ging het langzaam beter met haar. Wat schiep mijn verbazing? Mijn docher mocht niet op die wijze haar bewerkingen maken. Het kind gaf letterlijk op 10 min. gesprekken aan dat ze de methode van de bijles juf beter begreep en waarom zij niet op die manier mocht werken. De juf vond het verwarrend voor mijn kind. Ik heb honderden euro's betaald, ik heb een psycholoog haar laten testen en begeleiden over een periode van een aantal maanden om een beter beeld te krijgen vergeleken met een ochtendje een kind 2 uurtjes te testen en haar hele psyche te analyseren.
Mijnkind werd achtergesteld door de juf, tegen gewerkt en noem maar op. Mijn kind huilde en vroeg zich af wat ze had gedaan dat de juf zo een hekel aan haar had.
De psycholoog is zelf op school geweest om haar tijdens de les te observeren voor zijn rapportage. De juf moest een vragenlijst invullen en hiermee gaf ze aan dat mijn kind rijp was voor linische behandeling in een psychiatrische inrichting. Als ik er aan terug denk komen spontaan de tranen weer. Ik heb slapeloze nachten gehad. Al die tegenwerking. Ondanks de psycholoog bij 2 gesprekken is geweest en zijn bevindingen heeft aangekaart en voorstellen heeft gedaan, heeft de school dat terzijde geschoven/ 2 jaar lang heeft ze die juf gehad. UIteindelijk was een handelingsplan opgesteld voor het automatiseren en uit verhalen van mijn kind begreep ik dat de juf weinig met haar bezig was. Ze kreeg opdrachten om te maken en moest die zelf nakijken.

UIteindelijk hebben ze zorgplatform ingeschakeld voor ambulante begeleiding. Hier is niks mee gedaan. Er is alleen bemiddeld om haar op school te houden en een beter handelingsplan op te stellen. Dit ziet er beter uit en onlangs heb ik een gesprek met haar meester gehad en het lijkt weer berg afwaarts te gaan. Hij heeft afspraken met haar gemaakt om zelf haar programma samen te stellen. Is zij klaar dan moet ze het met een antw. boek nakijken en zelf naar de mr. toegaan als ze iets niet begrijpt. Doordat zij vaak vragen heeft, is het storen en heeft ze een maximaal aantal keren dat ze iets mag vragen. Nu is ze bang om naar hem te gaan als ze haar max bereikt heeft. De frustaties beginnen opnieuw want nu gaat taal achteruit. Ze was gek op dat vak en uit een toevallig gesprek hoorde ik dat ze dat niet meer leuk vindt. Blijkt dat ze moeite heeft met het ontleden en niet oplette tijdens de uitleg, moet ze het maar bekijken. Zij zegt dat alles abracadabra wa voor haar en omdat ze het niet meer kon volgen en niks mocht vragen zij naar buiten zat te kijken.
Ik voel me zo moedeloos en dreig nu overspannen te raken door dit alles. Ik wil best zelf voor een onderzoek betalen maar wat voor zin heeft het als de school bepaalt of die er wat mee doet of niet. Mijn kind wordt gewoon de vernieling ingeholpen omdat ik geweigerd heb te tekenen voor spec. onderwijs. Heb ik niet het recht om eerst eendiagnose vastgesteld te krijgen om op basis daarvan de juiste schoolsoort of school te kiezen voor mijn kind? De scholen krijgen zoveel geld om achterstanden weg te werken, waarom gebruiken zij het daar niet voor?

Kan iemand mij adviseren wat te doen? Ik weet het echt niet meer.
Mijn kind wordt nog onzekerder en twijfelt aan zich zelf. Hierdoor durft ze nog maar weinig initiatief te tonen en kijkt steeds rond als niemand naar haar kijkt en uitlacht.

Alvast bedankt voor het lezen van deze lange tekst. Ik ben blij dat ik mijn verhaal in ieder geval kwijt kan hier.

Vriendelijke groet,

Pearley, een wanhopige moeder
PJS
Pearley
 
Berichten: 1
Geregistreerd: 27 Jan 2005 16:24
Woonplaats: Amsterdam

Beste Pearley, welkom op het forum.

Berichtdoor Renée » 01 Feb 2005 22:18

Beste Pearley, welkom op het forum.

Wat een verhaal, hier schrok ik toch wel van........

Er zijn een heleboel dingen fout gegaan, maar er zijn ook wel een paar dingen goed gedaan.
Fijn, dat jij je dochter zo fantastisch steunt en blijft vragen om steun en hulp van de school en andere begeleiders.
Verder is het goed dat je dochter getest is en dat hier aanbevelingen uit zijn gekomen.

Het lijkt wel of de resultaten van de testen op verschillende manieren worden geïnterpreteerd door jou, de school en deskundigen.
Ik denk dat het goed is als je weer een gesprek aangaat met de psycholoog en hem/haar uitlegt hoe het nu met je dochter gesteld is en dat er nog steeds niewt voldoende vooruitgang inzit.

Waarom je niet van school zou kunnen veranderen of waarom dat niet zou mogen van de school begrijp ik eigenlijk niet goed. Het vertrouwen in elkaar is toch wel ernstig geschonden. Daarbij hebben ouders een vrije school keus. Misschien dat de psycholoog, of een andere onafhankelijke persoon kan helpen om de zaken goed op een rijtje te zetten en de beste oplossing voor je dochter te krijgen. De psycholoog kan dan ook bepalen of het nodig is om een specifieke test te doen naar dyscalculie, of dat het beter is om eerst andere problemen op te lossen, zoals de emotionele kant (angsten).

Het kan niet de bedoeling zijn dat ook jij hieraan onderdoor gaat. Het is dan ook van het grootste belang dat je alle zaken goed op een rijtje laat zetten en erop kunt vertouwen dat een (behandelings)plan ook uitgevoerd wordt op welke school dan ook.

Ik hoop dat je hiermee een beetje verder kunt komen. Heel veel succes. ik weet dat het nu even een moeilijke tijd is, maar ik weet ook dat jij en je dochter hier doorheen komen als alles geregeld is. Sterkte!
Gebruikers-avatar
Renée
Site Admin
 
Berichten: 532
Geregistreerd: 01 Sep 2003 13:51
Woonplaats: Gelderland

Berichtdoor Sébastien » 02 Mrt 2005 17:22

Beste Pearley,

je treft het niet als je leerkrachten tegenkomt die je meer tegenwerken dan helpen. En omdat dyscalculie voor de meeste leerkrachten nog onbekend terrein is kunnen ze ook vaak niet adequaat handelen omdat de kennis gewoon ontbreekt.
Misschien ga ik nu iets politieks incorrects zeggen, maar veel PABO studenten struikelen met enige regelmaat over het reken/wiskunde onderdeel. Ik heb wel eens zo'n tentamen gezien, maar als mensen voor de klas gaan staan waarbij ze maar moeizaam die toets halen of na vele herkansingen, dan houd ik mijn hart vast!
De scholen krijgen zoveel geld om achterstanden weg te werken, waarom gebruiken zij het daar niet voor?

Iedere school benut de middelen die ze krijgen op hun manier en helaas gebeurt dit niet altijd efficiënt. Hier ben ik ook tegenaan gelopen, maar dan tijdens het lesgeven op een middelbare school.

Het lijkt mij prima dat je als ouder je kind probeert te helpen, zolang je het kind er niet teveel mee belast. Dus veel verschillende spelletjes spelen bijvoorbeeld zorgt er voor dat het ook nog leuk blijft.
Helaas is het zo dat veel leraren (helaas ook op de middelbare school) alleen de eigen manier van opschrijven dulden bij het oplossen van een opgave. Hoewel een andere manier van opschrijven net zo goed of misschien beter is, wordt dit vaak niet geapprecieerd. Zelf vind ik dit heel jammer, want goed = goed. Om problemen met de leerkracht te voorkomen kun je dit het beste bespreekbaar maken zodat je weet waar je aan toe bent! Misschien ben je het niet eens met hun visie, maar kun je daar wel zo goed mogelijk op inspelen.

Verder bestaan er zover ik weet tests om vanaf een leeftijd van 4 jaar en 7 maanden te kijken hoe het er voor staat met de 'voorbereidende rekenvaardigheid'. Het betreft hier de UGT (Utrechtse Getalbegip Toets). Ik heb hier een iets uitgebreidere uitleg gegeven.

Verder heb ik nog een vraag: weet u welke rekenmethode (= reken- of wiskundeboek) uw dochter gebruikt op school? Het blijkt dat er nogal wat verschil bestaat tussen het behalen van resultaten tussen de gebruikte methodes. Misschien dat het extra van belang kan zijn voor uw dochter dat ze uit een van de betere methodes les krijgt (voor het geval dit niet zo is tenminste).

Sébastien
Gebruikers-avatar
Sébastien
Moderator
 
Berichten: 385
Geregistreerd: 10 Feb 2005 23:30
Woonplaats: Flevoland

beste pearly

Berichtdoor jacky » 11 Mei 2005 20:43

ook ik heb tegen die problemen aan gelopen die jij nu aan kaart alleen gelukkig niet zo extreem als bij jou
de juf van mijn dochter had er wel begrip voor alleen is dyscalculie nooit ter sprake gebracht.
ze had gewoon een reken probleem zeiden ze daar moest ik me maar niet druk om maken.
zo is ze de lagere school door gehobbeld ze rekende met remelka.
en is 1 x gedoubleerd
op mijn vraag waarom een kind dat niet kon rekenen geen reken machine kreeg werd geantwoord dat dat niet mocht. :evil:
ze moest het zo leren.
mijn argument dat als je niet kunt lopen dan krijg je een rolstoel en als je niet goed kunt zien dan krijg je een bril enz enz werd afgedaan als dat is heel iets anders en over bezorgd.
daar word je als moeder moedeloos van je weet dat er iets niet klopt maar je krijgt geen gehoor. :(
in het voort gezet onderwijs is ze naar aanleiding van de cito toets (de score was ver onder het gemiddelde) naar het vmbo-lwoo (leerwegondersteuning) gegaan
daar bloeide ze helemaal op ze werd een heel ander kind. :lol:
ze werd werd geholpen maar wiskunde bleef heel zwak.
met haar mentor had ze een heel goed contact maar ook op de eerste 2 school jaren werd dyscalculie niet genoemd.
ze kreeg wel RT
ook haar nederlands was zwak maar niet heel slecht.
nu zit ze inmiddels op het 3e jaar en heb ik de school ingeschakeld om haar te laten testen op dyscalculie.
dat het nu in een stroom versnelling raakt komt ook mede doordat haar nicht (zij is 20 jaar) ook dyscalculie heeft en getest is hierop.
daarop ben ik ook verder gegaan.
de school verleent gelukkig alle medewerking en as vrijdag 13 mei word ze getest.
ze kijkt hoe gek het ook klinkt erg naar die test uit :roll:
wij zijn allemaal heel erg benieuwd naar de uitslag.

ik weet dat ik je niet kan helpen maar weet dat je niet alleen staat er zijn meer mensen die je wel begrijpen.
ik wens je veel sterkte en ook je dochter geef de moed niet op.
eens komt er een dag dat het wel begrepen word.

veel liefs jacqueline :)
jacky
 
Berichten: 26
Geregistreerd: 22 Aug 2004 20:06
Woonplaats: Limburg

Berichtdoor Iris » 13 Mei 2005 12:21

Hoi Pearley,

Ik ben :D Iris :D (12) en heb :arrow: Dyscalculie met een achterstand van ong 2 a 3 jaar. Mijn Dyscalculie was al veel eerder door mijn moeder opgemerkt maar mijn juf vondt dit onzin :evil: (Dit was in groep 4). Totdat de Cito-Toets naderde (In groep 7). Mijn ouders merkten dat ik door mij rekenprobleem een veel lagere Cito-Score zou kunnen halen dan ik werkelijk zou kunnen.Daarom stuurden ze me onder schooltijd naar RT een 1/2 uur pw. Tot ongeveer een 1/2 jaar voor de Cito-Toets toen besloten mijn ouders samen een Dyscalculie test te betalen. Hieruit bleek dat ik veel achterstand heb en niet kan Automatiseren of teminste langzamer dan mijn leeftijdsgenoten. Mijn jufrouw vondt niet dat dit haar schuld was maar mijn ouders van wel.Me naar een andere school sturen was te laat (Dit was ongeveer 2 weken voor de Cito-Toets) doordat ik een echte Dyscalculie verklaring had mocht ik langere tijd en een kladpapier. Hierdoor kreeg ik 545 en geen 525 zoals de juf had voorspeld en kon ik naar het Gymnasium +.....
Ik hoop dat je er wat aan hebt maar ik moest het gewoon kwijt :!: :!: :!:
Kizzie Iris :wink: :wink:
Iris
 
Berichten: 2
Geregistreerd: 11 Mei 2005 8:21

Berichtdoor Renée » 13 Mei 2005 17:12

Beste Iris, welkom op het forum.

Fijn dat je hier je "ei" kwijt kon en wij vinden het fijn als mensen dat doen :)

Nog steeds vind ik het vreemd dat er niet goed naar ouders geluisterd wordt. Zij weten heel goed of er iets met hun kind aan de hand is of niet!

Gefeliciteerd met je 545...een prima cito-uitslag! Wel fijn dat de school uiteindelijk inzag dat een beetje extra hulp nodig was en je zelfvertrouwen gaf.

Heel veel succes met je verdere opleiding! Jij redt het wel :)
Gebruikers-avatar
Renée
Site Admin
 
Berichten: 532
Geregistreerd: 01 Sep 2003 13:51
Woonplaats: Gelderland


Terug naar Dyscalculie bij kinderen

Wie is er online?

Gebruikers in dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 8 gasten

cron