hey hoi,
wat goed van je moeder!:D
Ik ben een heel andere richting op gegaan haha. Inmiddels ben ik assistent filiaalbeheerder in een filiaal van een heel groot textiesupers bedrijf

.
Omdat de filiaalbeheerder er nooit is en in 1 van haar andere 3 filiaalen is, doe ik ook al haar werzaamheden.
Ik kreeg deze functie, omdat ik ooit een bijbaantje in het bedrijf heb gehad en toen enorm goed bevallen ben. Ze hebben me dus min of meer voor deze functie gevraagd.
Als bijbaantje doe je natuurlijk andere dingen dan wanneer je assistent bent. Nu heb ik ook de administratie er bij, het indelen van de winkel, het plannen e.d.
Van te voren heb ik aangegeven dat ik dyscalculie heb. De reactie was gelijk: wat is dat? Nadat ik alles heb uitgelegd begrijpen ze he nog niet helemaal.
Waneer ik met de administratie bezig ben zeg ik wel tegen het personeel dat ze me even met rust moeten laten, omdat ik geconstentreerd bezig moet zijn.
Ik vind het werk helemaal geweldig. Tuurlijk heb ik met heel veel dingen moeite, en dat zal ook altijd zo blijven. Ik durf dingen te vragen aanmijn leidinggevende, en personeel. iedereen is op de hoogte van mijn dyscalculie. Dus met een beetje hulp van anderen en mijn inzet red ik het allemaal wel.
Nadat er eindelijk na 1 maand een leidinggevende bij mij in de winkel kwam die mij vertelde dat alles er goed uit zag was mijn ego gestreeld.
Ik begin steeds meer de accepteren dat ik nou eenmaal moeilijkheden met dingen heb. Toch is het niet altijd even makkelijk.
Dus een bijbaan in de zorg. Wat leuk! ik ben helemaal uit de zorg, maar mis het af en toe nog wel hoor!
Ik hoor wel hoe het gaat en zal het forum in de gaten houden.
Liefs hannah
Je hebt 3 soorten mensen, mensen die kunnen tellen en mensen die niet kunnen tellen. ´´wink´´