Hoi,
onze dochter is pas dit jaar getest voor dyscalculie. Na jaren van aankaarten ging de school overstag en werd ons vermoeden bevestigd. Ze zit amper op het niveau van groep 5. Nooit echt extra begeleid op school, ondanks dat de juf in groep 3 al het vermoeden had dat ze mogelijk geen inzicht zou krijgen. Gesprekken met leraar in groep 4 liepen op niets uit: wij gaven aan: vader dyslectisch (schrijf/lees en rekenproblemen), dochter dyscalculie? bleef zeggen dat ze geen dyslexie had. Alsof hij niets van dyscalculie wilde horen. Extra hulp? Ja, heeft ze eigenlijk wel nodig, maar ik heb er al 6 leerlingen voor. Zo ging het jaar na jaar. Dochter steeds onzekerder, moedeloos.... zeer negatieve gedachten met name over zichzelf. Najaar 2007 uitslag duidelijk: dyscalculie. Ze is niet het type dat zich uit, maar je zag dat er een last van haar schouders viel. Nog steeds niet blij dat ze niet goed kan rekenen, maar wel blij met het feit dat ze toch NIET DOM was.
Nu CITO toets gedaan, zonder extra tijd voor rekengedeelte (waar ik vandaag over las dat dit mag) score 529 (iets lager dan verwacht), met name rekenen 24 van de 60 vragen goed. NIO toets gedaan: rekenkundig deel BBL (met advies te laten testen voor dyscalculie?!!) en taalkundig deel HAVO/VWO. Ook getoetst door PLC commssie, geen uitslag van. Andere schooltoetsen ook voornamelijk A en B's. Horen om ons heen advies: stuur haar naar HAVO, beter omlaag als t niet lukt, dan omhoog van VMBO (hele hoge cijfers nodig).
Heeft iemand enig idee wat de impact van het rekengedeelte is op de score? Willen haar ook niet te zwaar belasten door per se voor HAVO te gaan, maar willen haar ook niet onderschatten.
Verwachten dat advies toch VMBO TL of GL (HAVO??) zal zijn.
Wordt tijd dat Dyscalculie officieel wordt erkend.
Excuses voor lang verhaal............
wie ervaring heeft?
Alvast bedankt.
Een radeloze, maar toch trotse moeder!