Hier ben ik dan, mijn verhaal,

Hier kunt u uw verhalen, opmerkingen en vragen kwijt, over dyscalculie bij volwassenen.

Moderators: Sébastien, Renée

Hier ben ik dan, mijn verhaal,

Berichtdoor laniramommy » 19 Apr 2007 7:05

Hallo allemaal
Ik ben Yvonne en dit is mijn verhaal....
Toen ik 6 was werd ik reeds onderzocht, dit omdat ik extreem hyper was en de school mij naar een lomschool wilde sturen vanwege mijn gedrag, toendertijd was de lomschool alleen voor kinderen die ook niet bepaald intelligent waren, dus stond een kleuterjuf met wiens dochter ik omging erop dat ik werd getest....
Hieruit bleek dat ik hoogbegaafd was.
Toen stelde het reken gedeelte nog niets voor uiteraard......
Toen ik 17 was weer getest, dit keer viel het de psycholoog wel op dat het opvallend was dat ik op alle vlakken belachelijk hoog scoorde alleen op rekenen juist onder gemiddeld lag...
Met 21 jaar wederom een test gehad dit maal doordat ik bij de politie solliciteerde (krijg je uitgebreide psychologische onderzoeken waaronder een IQ test. ben overigens gezakt op de sporttest uiteindelijk *lol* )
ik scoorde het hoogste van de hele groep, werd wederom hoogbegaafd bevonden. het reken deel had ik puur gegokt, wat ik toen ik 17 was ook had gedaan overigens maar dit keer had ik beter gegokt denk ik haha. Rekenen was evengoed opvallend lager dan de rest maar omdat de andere scores extreem hoog waren kwam ik toch op hoogbegaafd uit...

In mijn jeugd vond ik het het frustrerendste dat doordat men wist dat ik hoogbegaafd was, men te veel verwachtte, men dacht constant dat ik gewoon vervelend was en dwars lag. "je bent zo slim! je moet je niet aanstellen, je kunt het heus wel!!!"
Terwijl de cijfers letterlijk abracadabra voor me waren (en nog!)

Inmiddels ben ik 26 jaar en het is niet veel verbeterd. Ik ben nu zelf samenwonend en moeder van 3 dochters. De oudste (7) heeft ook ADHD net als ik, maar in lichtere mate en geen reken of taal problemen.
Ze zit nu in groep 3, en het huiswerk dat zij mee neemt van rekenen, wordt nu al te moeilijk voor mij. wat wederom erg frustrerend is...
haar kennende, zodra ze dit door krijgt roept ze "waarom moet ik het dan leren???? Jij kan het toch ook niet????"
dus daar zit ik wel erg over in!
Ik functioneer kwa rekenen hooguit op groep 3 niveau.
Zoals ik hier al meermaals gelezen heb; geld tellen dat je terug krijgt bij de kassa gaat niet even snel... en je kunt moeilijk een kwartier bij die kassa blijven staan dus pak ik het aan en ga er maar vanuit dat het klopt.......
Als ik een simpele som probeer uit te rekenen (hoveel geld heb ik ongeveer nodig-en dan rond ik de getallen al af want met centen werken gaat niet- als ik dit brood deze groente en dit drinken koop. bijvoorbeeld) dan kost dit veel tijd, moeite en energie. Als je op zo'n moment tegen me praat, of ik wordt ergens anders door afgeleid, dan ben ik het weer helemaal kwijt en moet opnieuw beginnen!
Er is door de jaren heen van alles geprobeerd, maar het blijft stomweg niet hangen (zoals iemand anders het ook al verwoorde las ik!) .
Ik kan het echt niet leren wat ik ook probeer.
Ik volg nu een opleiding via het loi (kan ik lekker vanuit huis op eigen tempo werken. heerlijk!) maar heb hierbij een lijst gekregen met welke vakken, welke hoofdstukken, je wanneer moet doen, en welke opdrachten van die hoofdstukken dan... nu hebben alle vakken,hoofdstukken etc, codes, en die bestaan uit, je voelt hem al
aankomen: CIJFERS!
Toen ik alles net had binnen gekregen , heb ik stomweg alle vakken gemaakt, en alle opdrachten, want die lijst snapte ik niet.
ik loop hierdoor 5 maanden voor.
maar nu ben ik op het punt gekomen dat ik echt moet weten wat nu... maar ik heb geen idee op welk deel van de lijst ik ben, die lijst is echt een raadsel voor mij........
Nu moet ik wachten tot komende woensdag mijn moeder langs komt, zodat die me kan helpen een aangepaste lijst te maken die ik wel snap.
Dit is zo frustrerend! Behalve dat je het gewoon wil kunnen, is het ook zo dat ik graag verder wil werken en nu dus vast zit!
Mijn grote droom was in het basisonderwijs werken met "probleem kinderen" , het probleem is dat je daarvoor de PABO nodig hebt, en dat is niet haalbaar voor mij..... (wilde intern begeleider worden, en daarvoor moet je eerst de pabo hebben behaald en een aantal jaar ervaring in het onderwijs hebben opgedaan in alle groepen!)
Daarvan baal ik enorm.
Doe nu dus onderwijsassistente, daarvoor is rekenen geen punt zeker niet omdat ik bij mijn stageplaats heb aangegeven dat dit een probleem is en ik gewoon alleen wordt ingezet voor andere zaken en voorlopig alleen bij de jongste kinderen, de directeur was heel begripvol gelukkig.
Maar ik wil hierna toch verder ergens mee, maar moet nu dus weer helemaal de andere kant op gaan denken, mijn droom is niet haalbaar en dat is erg frustrerend.
Je merkt het al, het woord frustrerend komt veel terug...
dit is dan ook het woord dat mij als eerste te binnen schiet als ik aan dyscalculie denk!
Ik zou het leuk vinden eens te praten met mensen die mijn verhaal herkennen. Ik wist wel al dat ik de enige niet was, maar de verhalen hier zo te lezen is toch een heel gek gevoel, zo van zie je wel ik ben niet gek!
Mijn msn adres is; djimaira@hotmail.com
Groetjes
Yvonne&girls
groetjes
Yvonne&girls
laniramommy
 
Berichten: 5
Geregistreerd: 18 Apr 2007 21:01

Terug naar Dyscalculie bij volwassenen

Wie is er online?

Gebruikers in dit forum: Google [Bot] en 12 gasten

cron