door Liz » 08 Jul 2006 15:19
Heel herkenbaar, jullie probleem!
Ik weet sinds twee jaar dat ik dyscalculie heb, iets waar ik in het tweede jaar van mijn studie achter kwam toen het vak statistiek onoverkomelijk bleek. Mijn school kende de stoornis ook niet en wilde het ook niet erkennen. Sterker nog; ze hebben geprobeerd me van de opleiding af te krijgen.
Inmiddels kan ik met trots zeggen dat ik ben afgestudeerd ondanks mijn dyscalculie. Als belangrijkste advies wil ik jullie dus meegeven: kom voor jezelf op en vecht voor je rechten!
Het belangrijkste is dat je je eerst laat testen mocht je dat nog niet gedaan hebben. Je hebt dan zwart op wit waar je (on)mogelijkheden liggen en daarmee kun je ook concreter aangeven wat je nodig hebt om verder te kunnen. Samen met mijn test heb ik ook een dyscalculieverklaring gekregen waarmee ik naar de examencommissie gestapt ben. Uiteindelijk heb ik een vervangende toets gekregen.
Hoe het met de wettelijke erkenning van dyscalculie staat weet ik niet, misschien kunnen andere forumleden daar wat meer over vertellen. Onthou vooral dat het woord dyscalculie aangeeft dat het om een disfunctie gaat en je dus net zoveel rechten hebt als iemand met dyslexie.
Ik weet dat dit makkelijker gezegd is als gedaan als je tegen allerlei muren oploopt maar als je er zelf niet van overtuigd bent lukt het ook niet om dit op anderen over te brengen.
Veel succes en hou ons op de hoogte van hoe het verder gaat!
Groetjes
Liz
"Life's acquired a dimension that's quite beyond comprehension"--Amour