Problemen door dyscalculie

Hier kunt u uw verhalen, opmerkingen en vragen kwijt, over dyscalculie bij volwassenen.

Moderators: Sébastien, Renée

Problemen door dyscalculie

Berichtdoor Floortje » 29 Jan 2006 17:38

Beste lezers,

Mijn zus ondervindt op haar werk op dit moment grote problemen door haar dyscalculie. Haar leidinggevende begrijpt het maar niet dat mijn zus een zooitje van getallen maakt en moeite heeft met de Nederlandse spelling. Zij werkt in de bejaardenzorg en als zij mondeling een getal doorkrijgt, kan mijn zus de kamer niet vinden. Al helemaal niet als ze over even of oneven beginnen. 1t/m10 zal haar best goed afgaan, maar als de kamer op de eerste etage ligt en ze het over 117 hebben, dan schiet mijn zus in de stress.
De bedrijfsarts is zelfs ten tonele verschenen, om mijn zus eens onder de loep te nemen. Wij als familie wisten het bestaan van de naam dyscalculie niet en kregen dit laatst door via een tante van ons. De arboarts, die mijn zus gelukkig heel goed bijstaat, is enorm blij dat er aan deze beperking nu een naam is geplakt. Dit is voor haar makkelijker om het de leidinggevende van mijn zus uit te gaan leggen.

Mijn zus ontwikkelt zich nog steeds met de jaren en heeft haar beperking aanvaardt. Het is zoals het is, zegt ze. :D Het is een enorme vechter en uit deze hele situatie is zij enorm sterk uitgekomen. Het heeft haar een hoop stress, verdriet en frustratie opgeleverd maar vindt het eigenlijk nog steeds het moeilijkste dat ze door haar leidinggevende niet wordt begrepen. Wie o wie kan mij helpen met documenten of links waarin dyscalculie op een duidelijke manier staat bespreven zodat zij het zelf ook nog snapt. Ik heb zelf vanmiddag zitten zoeken op internet, maar vindt medische- of Engelstalige documenten of sites die puur gericht zijn op kinderen. Misschien hebben jullie tips voor haar. In ieder geval is elke reactie welkom.

Alvast dank voor jullie reacties.

Groet, Floortje
Floortje
 
Berichten: 2
Geregistreerd: 29 Jan 2006 17:25

Berichtdoor mariah » 29 Jan 2006 18:56

Tja Floortje, daar gaan we weer.

Ik klaag ook steen en been over het feit dat het altijd maar over kinderen gaat. Ik word er doodziek van. Koters, koters en nog eens koters. Afschuwelijk. De hele maatschappij is compleet verziekt van de koters. Alles draait erom. Ik begrijp dat je het moeilijk vindt om info te vinden over volwassenen met dyscalculie.

Eerlijk gezegd vind ik je verhaal te beperkt om te kunnen bepalen of er mogelijk dyscalculie in het spel is. Bij eerste lezing krijg ik namelijk absoluut niet de indruk dat het om dyscalculie gaat, mede vanwege het feit dat je zus ook moeite heeft met Nederlandse spelling. Een belangrijk kenmerk van iemand met dyscalculie is namelijk dat er in heel veel gevallen een (zeer) versnelde ontwikkeling op taalgebied bestaat.

Informatie over volwassenen met dyscalculie is er naar mijn weten weinig. Maar wil je die nu echt hebben voor die leidinggevenden? De bekende uitspraak is nog altijd: never apologize, never explain. Als een ander geen begrip kan of wil tonen, dan zegt dat altijd nog meer over de ander dan over jezelf.

De reactie van de Arbo-arts bevreemdt me ook een beetje. Je geeft aan dat die arts blij is dat er nu een naam aan de beperking van je zus blijkt vast te zitten. Dit geeft des te meer het bekrompen hokjes-denken van Nederlanders aan. Wil jij in een hokje worden gestopt? Wil je zus in een hokje worden gestopt?

Kom tot zelfacceptatie, ontwikkel van daaruit je eigen geest en ga verder met leven. Dat is het enige advies dat op haar van toepassing is. Dat is heus niet altijd even gemakkelijk, maar het is wel de enige oplossing.

M.
mariah
 
Berichten: 41
Geregistreerd: 13 Okt 2005 21:12

Berichtdoor Sébastien » 29 Jan 2006 20:43

Dag floortje en Mariah,

Mariah schreef:Ik klaag ook steen en been over het feit dat het altijd maar over kinderen gaat. Ik word er doodziek van. Koters, koters en nog eens koters. Afschuwelijk. De hele maatschappij is compleet verziekt van de koters. Alles draait erom.

Informatie over volwassenen met dyscalculie is er naar mijn weten weinig. Maar wil je die nu echt hebben voor die leidinggevenden? De bekende uitspraak is nog altijd: never apologize, never explain. Als een ander geen begrip kan of wil tonen, dan zegt dat altijd nog meer over de ander dan over jezelf.

Mariah, waarom ga je altijd van het negatieve uit? Sommige mensen houden zich bezig met kinderen, anderen met volwassenen. Laat iedereen in zijn waarde. Het heeft bijvoorbeeld ook geen zin om te klagen waarom er veeeeel meer onderzoek is gedaan naar dyslexie i.p.v. dyscalculie: het is nu eenmaal zo. Zo ook bij kinderen t.o.v. volwassenen. Trouwens kun je 90% van de zaken die van toepassing zijn bij kinderen ook toepassen op volwassenen. Kinderen zijn nu eenmaal makkelijker op te sporen omdat ze op school zitten en volwassenen (van 18 tot ouder) spoor je minder makkelijker op.

Mariah schreef:Eerlijk gezegd vind ik je verhaal te beperkt om te kunnen bepalen of er mogelijk dyscalculie in het spel is. Bij eerste lezing krijg ik namelijk absoluut niet de indruk dat het om dyscalculie gaat, mede vanwege het feit dat je zus ook moeite heeft met Nederlandse spelling. Een belangrijk kenmerk van iemand met dyscalculie is namelijk dat er in heel veel gevallen een (zeer) versnelde ontwikkeling op taalgebied bestaat.

Wat bij jou van toepassing is, wil niet zeggen dat dat voor iedereen geldt!!
Wat je zegt klopt gewoon niet. In de helft van de gevallen zijn er problemen met spelling, een kleiner gedeelte heeft echt dyslexie naast dyscalculie.

Mariah schreef:De reactie van de Arbo-arts bevreemdt me ook een beetje. Je geeft aan dat die arts blij is dat er nu een naam aan de beperking van je zus blijkt vast te zitten. Dit geeft des te meer het bekrompen hokjes-denken van Nederlanders aan. Wil jij in een hokje worden gestopt? Wil je zus in een hokje worden gestopt?

Ik snap dat jij met jouw filosofie (contemplatieve psychologie) een sterke afkeur hebt voor hokjes denken. Maar zoals je zelf ervaren hebt, zijn de meeste Nederlanders anders ingesteld dan jij: die moet jij dan ook in hun waarde laten. Dat is immers iets waar jij heel veel waarde aan hecht, toch?
Voor de meeste mensen is het fijn als ze weten wat hun mankeert. Dan kun je er pas iets mee doen. Hoe een persoon omgaat met een diagnose moet iedereen zelf uitmaken natuurlijk: jij kiest door jouw dyscalculie een ander pad dan een ander. Daar is niks mis mee.

Mariah schreef:Kom tot zelfacceptatie, ontwikkel van daaruit je eigen geest en ga verder met leven. Dat is het enige advies dat op haar van toepassing is. Dat is heus niet altijd even gemakkelijk, maar het is wel de enige oplossing.

Dit is JOUW oplossing. En gelukkig kun je daar heel veel voldoening uithalen. Maar DE oplossing is er niet. Iedereen kiest zijn eigen oplossing.

Floortje schreef:Wie o wie kan mij helpen met documenten of links waarin dyscalculie op een duidelijke manier staat bespreven zodat zij het zelf ook nog snapt. Ik heb zelf vanmiddag zitten zoeken op internet, maar vindt medische- of Engelstalige documenten of sites die puur gericht zijn op kinderen. Misschien hebben jullie tips voor haar.

Zoals gezegd, veel onderzoek is gedaan naar kinderen, maar veel artikelen zijn zeker voor volwassenen goed te gebruiken.
Verzamel site: http://dyscalculie.pagina.nl/
Mijn eigen site: http://sebastien.brunekreef.com/dyscalculie/ (lees het verslag)
En verder hier en daar wat zoeken op dit forum...daar kom je ook een eind mee :D.

Groeten,
Sébastien

PS. Sorry Mariah, dat ik een beetje kritisch ben, maar ik wil ook andere waarheden naast de jouwe vertolken :wink:.
Laatst gewijzigd door Sébastien op 30 Jan 2006 12:18, in totaal 1 keer gewijzigd.
Gebruikers-avatar
Sébastien
Moderator
 
Berichten: 385
Geregistreerd: 10 Feb 2005 23:30
Woonplaats: Flevoland

Berichtdoor mariah » 29 Jan 2006 23:22

Het gaat helemaal niet om de vraag wiens of wier waarheid iets is.

De wetenschap heeft allang bewezen dat je alleen volledig met jezelf kunt leven als je komt tot zelfacceptatie. Ik ben zelf op een gegeven moment in dat stadium aangeland en heb mezelf vervolgens zelfstandig ondernemer gemaakt. Ook na volledige zelfacceptatie kun je onderuit gaan. En dat hoort ook zo, want perfectie is zo ongever het laatste dat je moet nastreven.

Ik begrijp best dat je dergelijke filosofieën, als je eigen wereld relatief klein is, het liefst verwerpt. Het is nu eenmaal een bekend gegeven dat ruim meer dan driekwart van de wereldbevolking geen lef heeft om te komen tot zelfacceptatie, introspectie en dus groei. Ik ben dan dus ook erg blij dat ik niet zo ben als de rest.

Dit hele verhaal heeft dus niets te maken met de vraag wat de waarheid van een ander is, maar des te meer met de vraag voor welk deel van de realiteit je zelf nu eigenlijk het liefst wilt wegrennen, om je maar niet te hoeven onttrekken uit een klein, maar kennelijk erg veilig voelend wereldje. Ik heb de halve wereld afgereisd, ik heb heel veel culturen gezien, problemen gesignaleerd en steeds weer kwam ik - en velen met mij - tot dezelfde conclusie: men is erg goed in het verdrukken van de eigen geest en elke ontwikkeling (want dat kost moeite) zoveel mogelijk uit de weg te gaan.

Kort samengevat: de kant van de minste weerstand. Is dat ook wat je voor de klas doceert? Het zal waarschijnlijk onder 'de maatschappij in stand houden' vallen. Of kriebelt het gewoon een beetje dat ik veel verder ben in de geestelijke ontwikkeling dan menig ander en dat ik gewoon de waarheid zeg? Ach ja, sorry. Ik ben in Nederland. Kom maar met de dooddoeners...ik ben er klaar voor.

Tipje: sta ook eens open voor mensen met net wat meer ervaring dan jij. Overigens heeft onderzoek in onder meer Amerika uitgewezen dat de meeste mensen met dyscalculie een versnelde ontwikkeling op taalgebied hebben. Jij wilt dat weerleggen - ik vind het best. Het klopt niet wat ik zeg? Prima, dan klopt het toch niet? Ik kan er écht niet mee zitten.

Ik heb overigens je website bekeken en daarvan ben ik niet bijster onder de indruk. Eén van de meest significante naslagwerken ontbreekt: My 13th winter. Als je zo'n belangrijk boek al weglaat, dan weet ik eerlijk gezegd niet wat ik moet denken. Je kunt dyscalculie natuurlijk ook zien vanuit het perspectief dat jou het beste bevalt. Of je er verder mee komt, dat is de vraag.

Als jij vindt dat iemand die gewoon de waarheid zegt meteen van het negatieve uitgaat, dan wil ik echt niet weten hoe klein jouw wereld is. Het lijkt me namelijk niet echt de moeite waard. De volgende uitspraak is eigenlijk volledig buiten mijn niveau, maar in dit geval kan ik hem écht niet voor me houden: dergelijke denkbeelden die jij aan de dag legt, zijn hét symbool van de Nederlandse kotscultuur. Wees er vooral trots op (niet dus). Blijf vooral lekker in je kleine belevingswereld zitten, dan vertrek ik volgende week definitief uit Nederland, omdat ik een nieuwe baan in het buitenland heb. Zonder cijfers, overigens.

Deal?

Overigens heeft de contemplatieve psychologie niets te maken met het denken in hokjes. Van de contemplatieve psychologie heb je dus geen fluit begrepen. Maar ja, dat was zo voorspelbaar als wat.

:?
mariah
 
Berichten: 41
Geregistreerd: 13 Okt 2005 21:12

Berichtdoor Sébastien » 30 Jan 2006 12:16

Mariah schreef:Overigens heeft onderzoek in onder meer Amerika uitgewezen dat de meeste mensen met dyscalculie een versnelde ontwikkeling op taalgebied hebben.

Kun je mij de bron hiervan geven? Ik laat me graag door je overtuigen!
Gebruikers-avatar
Sébastien
Moderator
 
Berichten: 385
Geregistreerd: 10 Feb 2005 23:30
Woonplaats: Flevoland

Berichtdoor mariah » 30 Jan 2006 12:47

Research doen bij de NYPL. Daarin kun je alle bronnen vinden. Alleen zul je daarvoor wel Nederland moeten verlaten.

Wat ik morgen overigens ook doe.
mariah
 
Berichten: 41
Geregistreerd: 13 Okt 2005 21:12

Berichtdoor Floortje » 30 Jan 2006 13:19

Sébastien,

Bedankt voor je reactie. Ik heb je verslag van je internetsite afgeplukt. Ik zal dit eens op mijn gemak doorlezen. Ook bedankt dat je op de reactie van Mariah reageerde. Ik schrok nogal van haar reactie. Ik vind haar erg verbitterd klinken en het is niet aan haar om te bepalen of mijn zus nu wel of niet dyscalculie heeft. Dit is in de zestigerjaren al bij mijn zus geconstateerd, dus .... Zelfacceptatie? Als er eentje iets geaccepteerd heeft, dan is het mijn zus wel. Ik zie overigens ook niet in waarom een leidinggevende niet zou openstaan voor iets. Over mensen in hokjes plaatsen gesproken.

Maar goed, ik heb hier geen zin in. Ik probeer mijn zus te helpen. Het is een vechter en een kanjer en ze verdient het gewoon dat ze wordt begrepen.

Nogmaals dank voor je reactie en mocht ik nog vragen hebben, dan weet ik je te vinden :D

Groet, Floortje
Floortje
 
Berichten: 2
Geregistreerd: 29 Jan 2006 17:25

Berichtdoor Renée » 31 Jan 2006 14:37

Beste Floortje, welkom op het forum.

Fantastisch dat je je zus zo probeert te helpen. Van je familie moet je het maar hebben! Duim op
Ben je alweer wat verder gekomen?
Gebruikers-avatar
Renée
Site Admin
 
Berichten: 532
Geregistreerd: 01 Sep 2003 13:51
Woonplaats: Gelderland

Berichtdoor Sébastien » 31 Jan 2006 15:55

Floortje,

Ik ben blij dat je je niet heb af laten schrikken door de felle discussie tussen mij en Mariah. Jij komt hier gewoon om informatie in te winnen, en hebt geen boodschap aan deze 'ruis'.

Ook bedankt dat je op de reactie van Mariah reageerde. Ik schrok nogal van haar reactie. Ik vind haar erg verbitterd klinken en het is niet aan haar om te bepalen of mijn zus nu wel of niet dyscalculie heeft.

Negatieve ervaringen kunnen je erg verbitterd maken...laat ik het daar maar even bij laten...

Dit is in de zestigerjaren al bij mijn zus geconstateerd, dus .... Zelfacceptatie? Als er eentje iets geaccepteerd heeft, dan is het mijn zus wel. Ik zie overigens ook niet in waarom een leidinggevende niet zou openstaan voor iets. Over mensen in hokjes plaatsen gesproken.

Precies!

Ik probeer mijn zus te helpen. Het is een vechter en een kanjer en ze verdient het gewoon dat ze wordt begrepen.

Gelukkig zijn Nederlanders heel welwillend als je gewoon uitlegt wat het probleem is. Of ze je snappen is een ander verhaal, maar met begrip tonen is al een hele wereld gewonnen.

Nogmaals dank voor je reactie en mocht ik nog vragen hebben, dan weet ik je te vinden :D

Dankje! :D

Groeten,
Sébastien
Gebruikers-avatar
Sébastien
Moderator
 
Berichten: 385
Geregistreerd: 10 Feb 2005 23:30
Woonplaats: Flevoland

Berichtdoor Sébastien » 31 Jan 2006 16:00

Mariah schreef:Research doen bij de NYPL. Daarin kun je alle bronnen vinden. Alleen zul je daarvoor wel Nederland moeten verlaten.

Dit is wel een hele open aanwijzing!
Kun je niet concreter zijn met een link, artikel, boek...
Ik wil jouw bron nalezen...zo kan ik het natuurlijk niet verifiëren!
Gebruikers-avatar
Sébastien
Moderator
 
Berichten: 385
Geregistreerd: 10 Feb 2005 23:30
Woonplaats: Flevoland


Terug naar Dyscalculie bij volwassenen

Wie is er online?

Gebruikers in dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 7 gasten

cron