Na het lezen van meerdere berichten op dit forum viel mij op dat er vaak – mijn inziens – teveel symptomen aan (ontwikkelings)dyscalculie* worden toegeschreven. Dit gaf mij aanleiding om bepaalde aspecten eens nader toe te lichten.
Zo wordt ‘onhandigheid’ bijvoorbeeld tijdens gym of het struikelen over vanalles en nog wat sámen met het slecht zijn in wiskunde/rekenen nogal eens aan elkaar gelinkt als zijnde symptomen van dyscalculie. Echter het eerste (onhandigheid) duidt eerder op ‘dyspraxie’ en het tweede kan wel duiden op dyscalculie. Het is belangrijk lijkt mij om die twee zaken uit elkaar te houden. Vaak overlappen wel meerdere leerstoornissen/ontwikkelingsstoornssen elkaar.
Iets dat hier een beetje op lijkt is NLD (Nonverbal Learning Disabilities) oftewel Non-verbale leerstoornis. Planloosheid, mindere sociaal/emotionele vaardigheden, lager inschattingsvermogen e.d. zijn hier een symptoom van. Bij wiskundige opgaven moet je meestal een klein idee (plan) hebben hoe je iets gaat oplossen. Kinderen met NLD lukt dat vaak maar moeizaam. En omdat het dan niet lukt denkt met vaak eerst aan dyscalculie (omdat daar de slechte cijfers vandaan komen), terwijl de oorzaak ergens anders ligt. Het symptoom is dan dyscalculie maar de oorzaak NLD. Kijk bijvoorbeeld op:
http://www.tourette.be/tsplus/nld.shtml voor meer informatie over NLD.
Slecht ruimtelijk inzicht en ‘onhandig? Denk dan ook eens aan NLD.
Het volgende heeft niet zozeer te maken met ‘onhandigheid’, maar past wel in het kader van een andere ontwikkelingsstoornis die (pseudo)dyscalculie als gevolg kan hebben.
Zelf heb ik een jongen (12/13 jaar) in de klas gehad die ADD (Attention Deficit Disorder) heeft. Net als ADHD ben je gauw afgeleid, maar in tegenstelling tot die kinderen ben je juist ERRUG traag. Deze jongen kon vaak goed antwoorden op vragen die ik hem stelde, maar op een toets faalde hij wonder boven wonder altijd. Na een psychologische test bleek hij dus ADD te hebben. Zo’n iemand is dus behoorlijk gebaat bij extra tijd bij een toets. Hierbij was er een significant verschil in behaalde cijfers merkbaar. Hoewel dit kind voor zijn intelligentie erg laag scoorde bij de wiskunde toetsen heeft hij geen ontwikkelingsdyscalculie, maar was het dus een andere oorzaak die resulteerde in slechte resultaten.
Vaak gaat dyscalculie dus gepaard met andere stoornissen/problemen en staat het niet per se op zichzelf. Uiteraard hoeft dit natuurlijk niet altijd zo te zijn! Dus denk ook eens aan bovenstaande zaken vooraleer je al je geld zet op “ik heb dyscalculie”.
Met vriendelijke groet,
Sébastien
* P.S. Voor de genen die niet vertrouwd zijn met de term ontwikkelingsdyscalculie: dit heb je al vanaf je geboorte. In tegenstelling tot pseudodyscalculie dat heb je juist ‘verkregen of opgelopen’: door slecht onderwijs, ziekte, desinteresse, faalangst, etc.
De ‘echte’ dyscalculie = ontwikkelingsdyscalculie.