Ik zal me ook even voorstellen

Hier kunt u uw verhalen, opmerkingen en vragen kwijt, over dyscalculie bij volwassenen.

Moderators: Sébastien, Renée

Ik zal me ook even voorstellen

Berichtdoor mirjamp3 » 13 Sep 2003 12:24

Mijn naam is Mirjam, thans 35 jaar oud. Ik ben er blij mee dat cijferblindheid nu eindelijk erkend wordt en zelfs benoemd.
Ik heb altijd al gezegd dat ik een vorm van dyslectie had, maar dan met cijfers. Hier werd nooit serieus op ingegaan. Bij mij heeft het geresulteerd dat ik LOM-onderwijs heb moeten volgen, wat op zich nog geen probleem is, want LOM-onderwijs is een voorrecht, daar je hierin nog kleine klassen had (12 ipv 40 kinderen in de klas) en dat je op individueel niveau meer persoonlijke begeleiding kreeg. Maar het niveau op ander gebied wordt ook gelijk verlaagd, en dat is natuurlijk wel nadelig geweest.

Na vele testen op de lagere school werd er geconcludeerd dat ik aan "cijferangst" leed. Ik begreep dit niet, want ik ben altijd wel sterk geweest in het onthouden van getallenreeksen.

Maar enfin...

Ik ben benieuwd of het volgende herkend wordt. Ik ben tot mijn zesde jaar behoorlijk ziek geweest, ik heb hierdoor weinig van de kleuterschool meegemaakt. Ik denk dat de basis voor rekenen hierin al gelegd wordt, spelenderwijs met blokjes enzo, ik denk dat als je deze basis mist, dat het daarna moeilijk ingehaald kan worden. Met taal ligt dat anders, want dat hoor je toch wel om je heen. Ikzelf denk dat dit de oorzaak is geweest van mijn dyscalculie (prachtig woord trouwens).

Als ik in gevoel moet uitdrukken hoe dyscalculie zich bij mij uit, dan zeg ik dat ik een blinde vlek in mijn hersens heb, zodra er met cijfers combinaties moeten worden gemaakt.

Nou, dit is wel weer voldoende voor nu, groetjes, Mirjam
mirjamp3
 
Berichten: 1
Geregistreerd: 13 Sep 2003 12:03

Berichtdoor Renée » 14 Sep 2003 10:33

Beste Mirjam,

Welkom op het dyscalculie forum!
Het is zeker prettig als iets een naam krijgt. Het is dan makkelijker om het een plaats te geven en vaak ook om het uit te leggen aan anderen. Het is natuurlijk een absoluut voordeel dat het woord "dyscalculie" daarbij zo mooi klinkt :).

Ook onze zoon heeft de lagere school gedeeltelijk op het LOM onderwijs gevolgd omdat de problemen op de reguliere basisschool te heftig werden.
Het heeft ons zeker veel energie gekost om bijkomende problemen, gerelateerd aan het LOM onderwijs, de baas te worden. Samen hebben we het gered!

Het feit dat je als klein kind zoveel ziek geweest bent en daardoor basale dingen hebt gemist is vast van invloed geweest op je verdere "rekenloopbaan". Ik denk wel dat je rekenkant zowiezo zwakker is dan je taalkant ongeacht het gemis aan basiskennis.

Ik vind het geweldig dat je zo goed in staat bent ook aan anderen uit te leggen wat je zwakkere kant is. En daar ook voor uit komt. Dat maakt het voor beide partijen makkelijker om mee om te gaan en het te accepteren.
Gebruikers-avatar
Renée
Site Admin
 
Berichten: 532
Geregistreerd: 01 Sep 2003 13:51
Woonplaats: Gelderland

Berichtdoor Mir » 11 Mrt 2005 10:50

Hallo Mirjam!

Leuk, een naamgenoot die ongeveer hetzelfde heeft als ik! Ik ben echter 37! Ik ben pas na jaren er achter gekomen dat ik niets met cijfers heb. In eerste instantie werd dat verweten aan de rekenmethode die wij op de lagere school hadden. Na onderzoek bleek mijn hele 'jaargang' het slecht te doen que rekenen in het vervolgonderwijs.

Klokkijken is ook iets waar ik niet goed in ben, ik ben wel eens een uur te vroeg van werk weggegaan! Het heeft een eeuwigheid geduurd voordat ik begreep waarom 20.00 uur hetzelfde is als 8.00 maar op een ander tijdstip. Mijn digitale (Oh ramp) klok staat op am en pm .Geld is ook zoiets, met uitgeven heb ik geen problemen (hm) maar ik heb wel eens bijna ruzie gehad met een cassiere omdat ik ƒ 10,50 betaalde met ƒ 25,- en zij vroeg mij er 50 cent bij. Ik vond dat vreemd omdat 25 toch zeker genoeg is om 10,50 mee te betalen. Pas na veel uitleg van mijn vriend snapte ik dat.
Ik draai postcodes vaak om, kan geen telefoonnummers onthouden etc.
Statistiek en economie op de universitteit van Rotterdam: ik heb er drie jaar overgedaan om dat eerste jaar te halen. Mijn vriend, onvermoed groot pedagoog, leerde mij die sommen maken aan de hand van tekeningen. Ik weet ze nu nog. Omgekeerde piramides met haakjes op het eind van de tweede regel: ik had een 7 ( na alllemaal enen).


Dan ga je toch op een gegeven moment denken. Mijn aha-moment was toen ik hier iets over op de radio hoorde. Dat is het dus. Ik ben niet gek of dom! Ik heb mij echter niet laten testen. Ik ondervind er in mijn huidige werk geen hinder van en ook niet in het maatschappelijk verkeer. Ik zeg het altijd gewoon en met een grote grijns en denk vervolgens: ze doen het er maar mee! En ik moet er ook altijd om lachen, mijn eigen klunzigheid. Het is iets onhandigs om te hebben, maar ik maak er geen punt meer van.

Overigens kan ik juist geweldig goed kaartlezen, en mijn ruimtelijk inzicht is ook meer dan uitstekend.!

Met hartelijke groet,
Mirjam
Mir
 
Berichten: 2
Geregistreerd: 11 Mrt 2005 10:35

Berichtdoor Renée » 11 Mrt 2005 23:46

Beste Mir, welkom op het forum!

Het is iets onhandigs om te hebben, maar ik maak er geen punt meer van.
Overigens kan ik juist geweldig goed kaartlezen, en mijn ruimtelijk inzicht is ook meer dan uitstekend.!


Zo ga ik ook met m'n slechte rekenvaardigheden om....who cares :)
Die 7 voor statistiek vind ik geweldig! Wat een overwinning....

Ik hoop niet dat als je Mirjam heet, ook dyscalculie hebt! Misschien dat iemand hier eens wat kansberekening op kan loslaten! Ik zal het het niet zijn....misschien je vriend? :)

Heb jij nog ezelsbruggetjes om berekeningen te maken?
Gebruikers-avatar
Renée
Site Admin
 
Berichten: 532
Geregistreerd: 01 Sep 2003 13:51
Woonplaats: Gelderland

Berichtdoor Mir » 12 Mrt 2005 13:53

Hallo!

Ha het is heeeeel gevaarlijk om mij iets over wiskunde te vragen; algebra dan. Kansberekening heb ik nooit gehad, ik was al teruggeplaatst met een 1 voor wiskunde naar de havo waar ik het ogenblikkelijk uit mijn pakket heb gegooid! Kansberekening is heel eenvoudig voor mij, tot afgrijzen van de meeste mensen, je wint het miljoen of je wint het niet, 50% dus :) .En je hebt dyscalculie of je hebt het niet. Beetje erg kort door de bocht geredeneerd, ik weet het!, maar erg leuk om in een gezelschap van afgestudeerde wiskundigen te opperen.

Overigens heb ik hier ergens gelezen over het moeite hebben met structuren, het last hebben van chaos. Dat begrijp ik niet helemaal.

Ik zou ook graag willen weten of het bij jullie ook zo is dat wanneer je een berekening geleerd hebt om te doen, of dat ook blijft 'hangen'. Ik kan na uitleg wel sommen uitrekenen, maar ik kan het de week daarop ook echt niet meer weten hoe ik het moest doen. Ik kan me dan wel vaag iets herinneren, maar ik kan de klepel niet meer vinden.

Ik heb een leuke voor je: in mijn vak moet je met een galerie rond de tafel zitten, zij vragen vaak 40% commissie ( de btw daargelaten). Het bedrag dat jij overhoudt moet dan dat zijn wat je sowieso voor je beeld vraagt zonder die 40%. Dat betekent dat dat bedrag 60% is.
Mijn vriend heeft een briefje gemaakt met stap-voor-stap hoe ik dat moet doen. Hij legt het uit, ik weet het een dag of twee, en bijna alles is weer verdwenen!

Ik vind het overigens wel een opluchting dat er meer zijn die moeite met cijfers hebben. In mijn tijd was dyslexie nog niet eens 'in de mode', laat staan dyscalculie. Je voelt je er dan toch een beetje er buiten vallen. Aan de andere kant: ik heb er geen last meer van. Er zijn altijd mensen die wel kunnen rekenen enzo en die graag willen helpen. Ik weet eerlijk gezegd ook niet of ik gelukkig zou zijn geweest met een intensieve training als kind om dit te verhelpen. Je hebt er immers al geen affiniteit mee.

Hartelijke groet,
Mirjam
Mir
 
Berichten: 2
Geregistreerd: 11 Mrt 2005 10:35

Berichtdoor Renée » 17 Mrt 2005 16:08

Ik zou ook graag willen weten of het bij jullie ook zo is dat wanneer je een berekening geleerd hebt om te doen, of dat ook blijft 'hangen'. Ik kan na uitleg wel sommen uitrekenen, maar ik kan het de week daarop ook echt niet meer weten hoe ik het moest doen. Ik kan me dan wel vaag iets herinneren, maar ik kan de klepel niet meer vinden.

Vreemd is dat ja, bij mij gebeurt er hetzelfde. Ik denk dat het een combinatie is tussen angst voor getallen, weinig inzicht en de uitleg niet goed opslaan in de hersenen.

Ieder mens met dyscalculie heeft dat op zijn eigen manier. Gelukkig is bij jou het gestructureerde deel prima, mar lijkt het geheugen, althans voor rekenen, weer wat minder.

Trainingen lijken soms wel degelijk te helpen. Maar soms ook totaal niet, zoals bij onze zoon. Het blijft uitproberen!

Die vriend van je moet je zeker houden...hij is geweldig voor je :)
Gebruikers-avatar
Renée
Site Admin
 
Berichten: 532
Geregistreerd: 01 Sep 2003 13:51
Woonplaats: Gelderland


Terug naar Dyscalculie bij volwassenen

Wie is er online?

Gebruikers in dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 19 gasten