Mijn naam is Mirjam, thans 35 jaar oud. Ik ben er blij mee dat cijferblindheid nu eindelijk erkend wordt en zelfs benoemd.
Ik heb altijd al gezegd dat ik een vorm van dyslectie had, maar dan met cijfers. Hier werd nooit serieus op ingegaan. Bij mij heeft het geresulteerd dat ik LOM-onderwijs heb moeten volgen, wat op zich nog geen probleem is, want LOM-onderwijs is een voorrecht, daar je hierin nog kleine klassen had (12 ipv 40 kinderen in de klas) en dat je op individueel niveau meer persoonlijke begeleiding kreeg. Maar het niveau op ander gebied wordt ook gelijk verlaagd, en dat is natuurlijk wel nadelig geweest.
Na vele testen op de lagere school werd er geconcludeerd dat ik aan "cijferangst" leed. Ik begreep dit niet, want ik ben altijd wel sterk geweest in het onthouden van getallenreeksen.
Maar enfin...
Ik ben benieuwd of het volgende herkend wordt. Ik ben tot mijn zesde jaar behoorlijk ziek geweest, ik heb hierdoor weinig van de kleuterschool meegemaakt. Ik denk dat de basis voor rekenen hierin al gelegd wordt, spelenderwijs met blokjes enzo, ik denk dat als je deze basis mist, dat het daarna moeilijk ingehaald kan worden. Met taal ligt dat anders, want dat hoor je toch wel om je heen. Ikzelf denk dat dit de oorzaak is geweest van mijn dyscalculie (prachtig woord trouwens).
Als ik in gevoel moet uitdrukken hoe dyscalculie zich bij mij uit, dan zeg ik dat ik een blinde vlek in mijn hersens heb, zodra er met cijfers combinaties moeten worden gemaakt.
Nou, dit is wel weer voldoende voor nu, groetjes, Mirjam