Nadat ik een artikel in de margiet heb gelezen over een vrouw die ondanks haar dyscalculie arts is geworden ben ik naar deze site gegaan omdat in haar artikel veel dingen naar voren kwamen waar ik ook "last"van heb..
Sinds de basisschool weet ik al dat ik "slecht" ben in rekenen, ik heb verschillende "rekenmappen" gehad met extra werk zodat het "wel beter zou worden" maar dat hielp nou niet echt..
Na groep 8 ging ik naar de Havo, het jaar erna zat ik al op de Mavo. omdat ik op mijn eindrapport een 3 stond voor wiskunde.. Ik snapte er ook nooit wat van, iedereen snapte het behalve ik leek het wel en ik voelde me altijd dom als ik een proefwerk terug kreeg waar dan een dikke 1, 2 of 3 opstond.
Het 2e jaar op de mavo kreeg ik nog wiskunde en weer lukte het niet, bijles gehad verschillende keren maar dat hielp allemaal niet dus heb ik wis laten vallen toen ik naar Mavo-3 ging
Na mijn Mavo diploma ben ik naar Arnhem gegaan om daar Apothekersassiste te leren, wat ik overigens nog steeds doe ik zit nu in mijn examenjaar. Ik merk nog steeds dat ik moeite heb met rekenen, "simpele"dingen reken ik vaak na op mijn vingers of toch nog even snel op mijn rekenmachine..
Het is dan wel nooit "officieel bewezen"dat ik Dyscalculie heb maar toen ik op de site wat dingen las merkte ik wel wat overeenkomsten,
Probeer mij eens een keer de lesauto te laten parkeren, 9 van de 10 keer gaat ie naast het vak :s schiet ook niet echt op nee..
moeite met ruimtelijk inzicht heb ik dus zeker wel, zegt iemand tegen mij dat hij of zij zoveel vierkante meter ruimte heeft zou ik ook niet weten of dat veel of juist weinig is..
maar goed, dit jaar ga ik dus als het goed is mijn opleiding afronden en daarna wil ik graag doorleren voor fysiotherapeut zal vast moeilijk zijn en worden, maar zeker het proberen waard!
Liefs,
Merle
.
