Ik zal mij even voorstellen. Ik ben Sanne, 19 jaar oud.
Ik haal geen cijfers door elkaar, maar wanneer je mij vraagt wat 7x6 is, breekt het zweet mij uit en ga ik zwaar ademen. Ik probeer het koortsachtig uit te rekenen, wat natuurlijk niet lukt en resulteert in een paniekaanval. Ook cijfers onthouden gaat me niet makkelijk af. Iemand zijn/haar leeftijd gaat nog, maar het jaar waarin die geboren is.. Dat wordt 'm niet. Ik weet wel zeker dat het geen faalangst is, hier heb ik ooit eens een test voor gehad en daar bleek uit dat ik alles behalve faalangst had.
Ik worstel al jaren met cijfers. Begon op de basisschool: mijn leraar vond mij dom en toen het advies voor middelbaar niveau er aan zat te komen wist hij al precies waar ik thuis hoorde: op het vmbo. Op taal liep ik vooruit, maar met rekenen liep ik 3 klassen achter, dat was voor hem voldoende bewijs. Eenmaal op het vmbo vonden ze mij veel te slim en stuurden ze me door naar de havo. Tuurlijk, rekenen ging me niet makkelijk af, maar hé, daar heb je rekenmachine's voor en dat lag gewoon aan de 'jeugd van tegenwoordig' die wijgert te leren hoofdrekenen.. Een overwinning voor mij, ik was dus niet dom, zoals mijn basischoolleraar mij wijsmaakte.
Dankzij de hulp van mijn economieleraar, die mij een extra herkansing gaf voor economie, ben ik overgegaan van 4 naar 5 havo en uiteindelijk geslaagd met een 5,5 voor economie.
Vervolgens doorgegaan met HBO opleiding Toerisme. Financieel Management is altijd een probleem geweest, alle toetsen die iets met cijfers bevatten haalde ik de eerste keer niet, de tweede, derde of zelfs vierde keer net met hakken over de sloot. Extra tijd krijg ik niet: er is vroeger nooit een test bij mij gedaan (waarschijnlijk heeft dat te maken met het feit dat dyscalculie lang niet zo bekend was als dyslectie) en ik heb dus geen bewijs.
Nu zit ik inmiddels in het derde jaar en loop al twee maanden stage. Ook hier merk ik dat ik tegen mijn moeite met cijfers aan loop: van simpelweg de inhoud van dozen tellen tot het aanpassen van formules in excel. Ik doe er erg lang over en meestal met een verkeerde uitkomst..
Nu vraag ik mij af of ik ergens alsnog een test kan doen, om te kijken of ik inderdaad dyscalculie heb. Als bewijs dat ik écht niet dom of zelfs lui ben maar er niks aan kan doen.
Ook wil ik graag jullie mening: denken jullie dat ik dyscalculie heb? En waar kan ik het best een test doen? Hoe kan ik er het best mee om gaan (in het geval van de paniekaanvallen..)
Alvast bedankt!
Groetjes,
Sanne