Lui of een echt excuus?

Hier kunt u uw verhalen, opmerkingen en vragen kwijt, over dyscalculie bij volwassenen.

Moderators: Sébastien, Renée

Lui of een echt excuus?

Berichtdoor anoniemuis » 10 Aug 2008 13:01

Hallo iedereen,

Ik ben een man van tegen de 40 en mij is verteld op de basisschool dat ik cijferblind zou zijn. Recentelijk ontdekte ik dat dat dus dyscalculie heet.

Ik heb nooit een test gedaan of zo en heb lang geaccepteerd dat men vroeger gelijk had. Soms twijfelde ik daaraan omdat ik ook nooit echt moeite heb gedaan om te kunnen rekenen, maar dat was mischien dan ook wel omdat het nooit lukte ...

Ik heb me er vroeger verder nooit in verdiept en het is me altijd gelukt om mn reken achterstand verborgen te houden en te verbloemen. Ik heb verder nergens anders last van en dat was dan ook mijn reden om te twijfelen of ik wel dyscalculie had. Het gaat namelijk heel vaak gepaard met een gebrek aan ruimtelijk inzicht, geheugen problemen en gebrekkig analytisch vermogen en soms zelfs ook in meer of mindere mate met dyslectie. Ik heb daar allemaal geen last van, ik kan gewoon niet goed rekenen, da's alles.

Vroeger op school is het zoals met velen hiero lees ik al, goed mis gegaan. Best trieste verhalen. Op de basis school werd ik als een soort geestelijk gehandicapte behandeld en wilde ze me in eerste instantie naar een LOM school sturen. Ik ben toen op mezelf daar es gaan kijken naar het schoolpleintje en ik heb staan te janken: jochies kwijlend op de schommel, schele meisjes met dikke lippen en andere waarvan de ogen te ver of te dicht uit elkaar stonden. Het waren net geen kinderen met down syndroom maar het kwam aardig in de buurt. Ik heb daar verder alle respect voor dus begrijp me niet verkeerd, ik hoorde daar alleen niet tussen ;)

Dat is dan ook gelukkig niet doorgegaan en ik ben naar een school gegaan voor moeilijk opvoedbare kinderen met een leer achterstand. Als je de wiki leest over LOM onderwijs zou je denken dat dat hetzelfde is maar geloof me, dat is het absoluut niet. Dit was eigenlijk een gewone mavo vol met irritante eigenwijze ettertjes die een paar schoppen onder hun hol nodig hadden. Ik voelde me daar helemaal thuis :lol: . Kleinere klassen en een extra brugklas zodat er meer aandacht geschonken kon worden. Volgens mij hadden de leraren ook les gehad om met agressieviteit en andere gekkigheden om te kunnen gaan.

Behalve dat ik vaak onvoldoendes had voor wiskunde ging het met natuurkunde juist goed. Met programmeer lessen kwam ik vaak als beste uit de bus.

Door mijn eigen laksheid ben ik uiteindelijk na 5 jaar in 3 mavo van school gekicked maar ik heb nooit getwijfeld aan mijn eigen kunnen. Ik ben altijd bijzonder zelfverzekerd geweest (en nog steeds) en ben gaan werken. Eerst in fabrieken en ander ongeschoold werk maar dat kwam me snel de strot uit. Ik kwam er al snel achter dat daar geen eer te behalen viel en ontdekte al snel dat je er met hard werken alleen niet komt. Mensen in leidinggevende posities bakten er vaak niets van, snapte dingen niet maar zaten tot aan hun oksels of enkels bij hun bazen in hun achterwerk ... Ik werd vaak uitgekotst door mijn eigenwijze houding, arrogantie en omdat ik altijd alles beter wist en altijd de discussie maar aanging met iedereen.

Ik ben later terug gaan studeren, heb m'n MBO diploma gehaald (met en 8 als laagste cijfer en een paar tienen als eindcijfers) en heb nu een goeie baan in de IT. Ik heb nog HBO gedaan maar de stof stond me niet aan en ben ik afgehaakt. Ik vond het veel te theoretisch en had niet het idee dat het de 4 jaar avond studie waard was qua opgedane kennis. Het staat uiteraard wel goed op je CV en in dat opzicht had ik het door moeten zetten maar da's achteraf gepraat. Verder op een paar niet noemenswaardige incidentjes na heb ik eigenlijk nooit problemen gehad met niet goed kunnen rekenen (start/run/calc <enter>) :P . Even rond kijken dat niemand toevallig zit te kijken dat ik 8*7 aan het uitrekenen ben ;).

Ik heb het verder dus nooit iemand verteld en ik praat er eigenlijk nooit over en dat wil ik zo houden. Ik heb daar verder ook geen behoefte aan, het belemmert me verder niet in mijn leven en het staat me ook niet in de weg om mijn volgende stap in mijn carriere te maken. Ik sta ook gewoon onbeschaamt 30 seconden lang naar mn wisselgeld te staren om te zien of ik niet belazerd wordt, en zeg gewoon dat het niet klopt terwijl dat wel het geval is. Dan telt ze het na (en blijkt ze zelf ook niet te kunnen rekenen, duh), dan zeg ik netjes sorry maar is het ondertussen wel nageteld :D.

Ik vraag me nu nog steeds af of ik wel cijferblind ben omdat ik geen last heb van al die andere zaken (zie hierboven), en toen las ik dus ergens dat er zeldzame gevallen zijn die geen bijverschijnselen vertonen (hoe lelijk klinkt dat dan, "bijverschijnselen" ;) ). Voor mezelf wil ik het eigenlijk wel weten. Soms denk ik je bent gewoon een luie sukkel en je moet er wat meer moeite voor doen. Ik ben ook best lui dus ... Goed, ikke oefenen en basis school tafeltjes opdreunen, zit ik dan een vent van bijna 40, 1+1 =2, 1+2=3 etc. Kom ik bij de tafel van 7 of zo en dan gaat het niet zo vlot meer :(. De eerste paar gaan allemaal wel maar eerlijk gezegd heb ik al gewoon moeite met de tafels. Best wel triest eigenlijk. En het gekke is dat ik ze gewoon niet onthoud. Toen las ik dus weer ergens anders (op deze site?) dat lange termijn geheugen daaraan gerelateerd is en toen viel er een kwartje (of was het een dubbeltje?). Ik krijg die klote tafeltjes er gewoon niet in, ik kan van alles onthouden en kan de gekste boeken lezen over IT gerelateerde zaken en dat gaat erin als zoete koek, maar als ik moet onthouden dat 8+7 15 dis an lukt dat niet of ga ik twijfelen. Ik presteer het dus om te denken dat 8*7 15 is :? .

Ik heb een tijdje gedart en deed vaak in me eentje 501. Scores die je gooit worden van 501 afgetrokken en het is dus de bedoeling om dat in zo min mogelijk beurten te doen en met een dubbel te eindigen. Omdat je met darten veel dezelfde combinaties gooit is het redelijk gemakkelijk. Ik speelde dus met mensen die de score al wisten op het moment dat de laatste pijl het bord raakte ... liepen ze naar het bord en schreven een getalletje op ... ik was in me eentje vaak een paar minuten bezig, maar dat ging op een gegeven moment wel beter. Het is dus wel degelijk te oefenen en te verbeteren, tenzij ik dus geen dyscalculie heb en inderdaad gewoon lui ben :roll:

Ik zou dat dus wel willen weten. Gewoon voor mezelf, ben ik nou lui of heb ik echt een excuus? Als ik echt een excuus heb, zijn er dan methoden om het toch te trainen? Gewone lessen helpen niet echt (dat heb ik geprobeert) en dat beetje wat ik had geleerd met darten is er echt allang vervlogen (geheugen problemen?).

Ik had dus ooit een maatje die kon hoofdrekenen in hexadacimaal, tot wel 4 cijfers rekende die optellen en aftrekken gewoon uit z'n blote bolletje uit, binnen een paar seconden. Hij was soms sneller dan ik met een reken machine, en dan was ik toch wel een beetje jaloers :?

Dus, lui of cijferblind? Is het te trainen op latere leeftijd en is er een speciale methode voor een dergelijke tekortkoming?

Ik ben benieuwd ... Thx!
een en een is twee, een en twee is drie, een en drie is vier, een en vier is zes ...
anoniemuis
 
Berichten: 1
Geregistreerd: 09 Aug 2008 23:05

Re: Lui of een echt excuus?

Berichtdoor Dalva » 19 Sep 2010 20:43

It's very interesting I think that you are a succesful person. What kind of job do you have? Don't you need to use math? My son is 20 and he has just discovered about his problem and he does not know what kind of job he is able to do.
Dalva
 
Berichten: 1
Geregistreerd: 10 Sep 2010 15:30
Woonplaats: Alkmaar

Lui of excuus

Berichtdoor Kayleigh » 04 Okt 2010 15:31

Lui? Was het maar luiheid denk je niet? Bij mij heeft ook nooit iemand gedacht aan dyscalculie.
Hoofdrekeningen op school.. Een crime. De hele week geoefend met mijn moeder.
Als de juf of meester bij de derde som was, was ik nog bezig met het uitrekenen van de eerste.
Het moet in honderd stapjes. En zelfs dan komt er zelfs een getal uit waar je van staat te kijken achteraf.
Lachen met Yahtzee, altijd moet ik mijn blocnootje inleveren bij iemand die ‘wel kan rekenen’.
1. om oponthoud van ongeveer een half uur te voorkomen
2. omdat ik anders gegarandeerd win met minstens 5000 meer punten
Baal nog steeds dat wiskunde verplicht is op school. Mijn talenknobbel is namelijk een talenberg. Voor mijn cito toets haalde ik voor taal VWO. Rekenen MAVO. Dus ging ik naar de HAVO. Maar ook daar ging het mij echt boven mijn petje met wiskunde tegen de derde klas. Ook bij natuurkunde en scheikunde kwamen opeens allerlei wiskunde B achtige formules. Ja, ik kon het wel schudden. Daar zit je dan met je 10-en voor Nederlands, Duits, Engels en Frans. Ik stal zelfs oefenboekjes uit het lokaal van Grieks en Latijn en leerde de woorden.

Ik heb altijd gedacht dat ik slecht was in wiskunde. Maar het is helemaal niet zo dat ik het niet begrijp. Ik ben erachter gekomen wat wel de oorzaak is tijdens een verhuizing bij mijn vorige werkgever. Alle archiefkasten moesten leeggehaald worden.
Daarna alle dossiers er weer in. Dit gingen we met de hele afdeling doen, want vele handen maken licht werk.
Helaas niet als het werk uit mijn handen komt en met getallen te maken heeft. De dossiers moesten uiteraard op volgorde terug in de kast. Ik moest ze op volgorde leggen, vervolgens boze collega’s bij de kast. ‘Ja deze liggen helemaal niet op volgorde!’
En ik ‘echt wel ik weet het zeker ik heb ze net allemaal zorgvuldig uitgezocht!’ Ja heel zorgvuldig, maar volgorde ho maar.
Ik lees getallen echt gewoon anders. Ik draai het om naar iets wat ik wel begrijpelijk vind, kennelijk. Ik heb standaard moeite met 59 en 69. Dat wordt over het algemeen 95 en 96. Daarnaast is iemand die zijn telefoonnummer opnoemt in tientallen echt vreselijk. Drieënzestig wordt 36 en als ze snel praten wordt het echt lastig. Ik moet het als het ware nog vertalen naar iets begrijpelijks en dat gaat minder snel. Tegenover al dit staat natuurlijk mijn talenkennis. Ik kan minstens 10 Europese talen verstaan en lezen. Overige talen kan ik meestal lezen. Ik kan niets terug zeggen of ze goed verstaan maar als ik de woorden zie weet ik gewoon wat het betekend. Qua taal heb ik een prachtige database maar helaas. Dankzij dat wiskunde heb ik alleen MAVO gedaan. Ergste moment in mijn leven, toen iemand bij een sollicitatiegesprek vroeg of ik mijn brief zelf geschreven had…
Ook op de MAVO had een of andere slimmerik eens bij mij afgekeken, ik had het door en keek op.
‘Ja je praatte!’ … ‘Nee ik praatte niet.’ Een 1 voor mijn Nederlands wat iets van 15 keer meetelde. ‘Als je het er niet mee eens bent kan je een brief schrijven naar de directeur.’
Bij de directeur: ‘Zo ik heb je brief eens gelezen. Heeft je vader dit voor je geschreven.’
1. Ik heb geen vader.
2. Mijn moeder zou me nooit helpen
3. Waarom denk je dat ik eerst een 10 had voor Nederlands totdat de andere persoon bij me af keek.
Er viel niet met deze meneer in kwestie te praatten. Lekker motiverend voor kinderen die goed zijn.
Ook moest ik eens een assessment doen. (off topic maar om even over vooroordelen te spreken).
Ik was 21 en had meer dan de helft goed maar nog nooit een functie bekleed als degene waar ik op had gesolliciteerd.
Het was onmogelijk dat ik zoveel wist en ik moest wel hebben valsgespeeld. Waarom men toch altijd alleen de negatieve kant kan belichten is mij een raadsel. Ze hadden ook kunnen denken WOW, 21 en ze weet gewoon waar het over gaat..
Mja .. talent. Moet je weggooien schijnt. Mensen die geen wiskunde halen en niet slagen daardoor en overal voor simpele worden afgesleten met eigenlijk een IQ van 130. Lachen joh. In dat stelsel leven wij. Waar ze van iedereen een middemootje willen maken. Een standaard persoon met een standaard opleiding en als je een beetje afwijkt, dikke pech. Omdat er dus meer gemiddelden zijn dan uitzonderingen tellen de gemiddelden zwaarder. Nou dat vind ik dus helemaal niet logisch!
Kayleigh
 
Berichten: 1
Geregistreerd: 04 Okt 2010 13:16

Re: Lui of excuus

Berichtdoor MSK » 23 Okt 2010 15:50

Kayleigh schreef:2. omdat ik anders gegarandeerd win met minstens 5000 meer punten


HAHAHA, die is grappig!
Gebruikers-avatar
MSK
 
Berichten: 15
Geregistreerd: 14 Jun 2010 21:34
Woonplaats: Roden

Re: Lui of een echt excuus?

Berichtdoor MHamar » 09 Aug 2016 9:46

Hallo,

Ik hou van jouw humor. Ik heb smakelijk zitten lachen achtermijn beeldscherm.
Ik kan helaas geen antwoord geven op je vraag, zit met dezelfde vraag namelijk :). Je vraag zal daarnaast mogelijk al beantwoord zijn, gezien het bericht in 2010 gemaakt is....

Mijn eigen vraag..Is er ook een milde vorm van dyscalculie mogelijk?
Ik heb ook sinds mensenheugenis moeite met rekenen, altijd met hakjes over de sloot. Examen op mavo, overal een 8 en een 5,5 voor economie....
Goed, simpele sommetjes optellen/aftrekken kan ik wel. Snel ben ik uiteraard niet, maar zodra de som langer wordt en je de uitkomst moet onthouden voor de volgende rekensom enz enz... Dan vergeet ik het weer, dan voel ik mij net Dory van Finding Nemo. Tijdens een tentamen moest ik eens een jaarverslag gaan uitpluizen (100 pagina's vol met cijfers) en ik werd al duizelig door alleen naar die pagina's te kijken. Om antwoord op de vragen te geven, dan moest je verschillende cijfers bij elkaar optellen, daar het antwoord weer van gebruiken bij een volgende som en daar weer 75% van delen door 2 en het antwoord daarvan moet je weer..... (je raadt het al). Ik ben de weg halverwege kwijt en moet weer overnieuw beginnen. Op sommige momenten is alles helder en ga ik aan de slag, maar ineens slaat Dory toe (korte termijn geheugen) en dan weet ik niet meer waar ik het over had.

Door de jaren heen heb ik het ook aardig kunnen omzeilen en gelukkig goed kunnen functioneren in mijn werk. Mensen weten mijn probleem ook niet. Zo heb ik als intercedent gewerkt (waar je ook met tarieven en salarisstrookjes te maken hebt) en als beslisser uitkeren (ww berekenen). ik schreef de sommen die ik nodig had voor de berekeningen op en met behulp van het rekenmachientje kwam het goede antwoord eruit....

De tafels heb ik echt in mijn hoofd moeten stampen vroeger, maar ben ik inmiddels allang vergeten. Als iemand zegt, 7x6=? Dan kan ik dit echt niet zeggen. Dan moet ik het in mijn hoofd langzaam gaan optellen. Ik zie het dan als volgt voor mij:

6, 6, 6, 6, 6, 6, 6 9 ik zie dan 7 zessen.... Vervolgens ga ik zo verder: 2x6=12, daarna weer 2x6=12, daarna de 2x12 bij elkaar = 24... nu nog 3 zessen erbij 4+6= 10, dus dat is dan 30+6= is 36+6=42 (nog ff narekenen met een rekenmachine......jep, het is goed).... Zoals je al ziet, duurt mijn methode lang, ziet er onlogisch uit voor andere en als ik het zo terugzie ook voor mezelf).... Hoe ingewikkelder het wordt en hoe meer ik van dit soort berekeningen moet doen..... uiteindelijk vergeet ik het gewoon.

Het is ook erg als iemand mij zijn/haar berekeningen gaat uitleggen. Het licht gaat dan langzaam uit en ik staar alleen maar, ondertussen begin ik aan andere dingen te denken. Het lijken dan net chinese tekens die ik moet gaan onthouden. Ik hoor allerlei cijfers, waar geen logica meer inzit voor mij

ik zie de cijfers visueel voor me bij het rekenen en vergeet ze snel, mede daardoor tel ik waarschijnlijk ook met mijn vingers... Dan zie ik het en ik kan het niet vergeten :P.....

Ik heb verder geen problemen met klokkijken, links of rechts aanwijzen kaartlezen. Wat wel zo is, als iemand mij de weg wijst, dan moet ik het in mijn hoofd voor mij zien. Dan rij ik in gedachten de route door...

Valt dit onder dyscalculie of wat anders?
MHamar
 
Berichten: 2
Geregistreerd: 09 Aug 2016 9:27

Re: Lui of een echt excuus?

Berichtdoor LunaChee » 16 Feb 2024 10:58

Employers and companies set their own standards and requirements when they look for professionals who will be working with them. It is your responsibility to comply and achieve such regulations. Taking training courses offered by the College of Contract Management that enables the learners to have deeper understanding about the ins and outs of the industry as well as the importance of your role is an effective steppingstone. It is conducted online and have cheaper rates compared to other courses. Despite of this, the quality is still ensured which you can already start this March.
LunaChee
 
Berichten: 3
Geregistreerd: 16 Feb 2024 10:55

Re: Lui of een echt excuus?

Berichtdoor LunaChee » 26 Feb 2024 10:25

Obtaining qualifications enables you to have an advantage when you are in the job market. Employers will know that you took relevant trainings and achieved the standard of the industry. Plus, it opens more job opportunities as you proceed in the workforce. The College of Contract Management offers this course which you can enroll and take this year. Start your journey now!
LunaChee
 
Berichten: 3
Geregistreerd: 16 Feb 2024 10:55

Re: Lui of een echt excuus?

Berichtdoor LunaChee » 06 Mrt 2024 10:24

Another month, another learning opportunity. The College of Contract Management starts their March season with several learning programs. Their expertise is well-known in multiple industries. Plus, their mode of learning, which is online, is convenient and perfect for individuals with other commitments. It is a beneficial starting point for your professional journey.
LunaChee
 
Berichten: 3
Geregistreerd: 16 Feb 2024 10:55


Terug naar Dyscalculie bij volwassenen

Wie is er online?

Gebruikers in dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 20 gasten