Ik heb eindelijk mensen gevonden met dezelfde problemen, als ik....Yippie!!!!
Ik zal me ook ff voorstellen. Ik ben Karin en ik ben 18 jaar. Ik kon net als velen van jullie op school erg slecht meekomen met rekenen. Het lag absoluut niet aan mijn intelligentie want ik kon/kan wel erg goed spellen en met taal had ik ook geen problemen. Eigenlijk snap ik van het hle reken systeem geen klap, ook niet van de 'simpelste' dingetjes. Dat voelt frustrerend, je doet je best en het lukt echt niet, en het lukt niet eens een keer niet maar het lukt je nooit. En als je dan altijd van leerkrachten en wie dan ook hoort dat je dan maar eens beter moet gaan leren, terwijl je elke avond braaf met je ouders tafels zit te leren....dat is nog meer dan frustrerend. Aan het einde van je basisschool moest ik zo'n toets maken en daar kwam een Mavo advies uit.... maar er was een groot gat tussen de taal en reken kant. Van school uit kreeg ik een HAVO advies... dit met de mededeling dat ik dit op mijn sloffen zou moeten kunnen.
En ik ben dus ook naar de Havo gegaan.
Ik ben doordat ik altijd gehoord heb dat ik het toch niet zou kunnen, heel erg prestatiegericht geworden. En toen ik in de brugklas Havo/VWo zat, heb ik me in mijn hoofd gezet dat ik naar het VWO wilde... maar eigenlijk bleek dat al snel een struikelblok. Het zou me niet gaan lukken. Ik snapte niet alleen Wiskunde niet.... ook de grote hoeveelheden geschiedenis, en topo bij aardrijkskunde bleken moeilijk te zijn voor mij. Het ging steeds minder en ik 2 Havo/Vwo ben ik blijven zitten, dit vond ik echt heel erg. Maar natuurkunde/ wiskunde/ biologie waren voor mij erg moeilijk. Daarentegen was ik in alle talen erg goed, totdat ik bij Duits de naamvallen moest gaan leren. Ook dit lukte me niet.
Ik heb de tweede over gedaan, en ben uiteindelijk met de hakken over de sloot over gegaan naar 3 Havo. Toen heeft mijn moeder een stuk gezien over dyscalculie op de tv. En eigenlijk was het toen voor ons gelijk duidelijk dat dat mijn probleem was. Maar dan krijg je een strijd met school, zonder verklaring willen ze je geen extra tijd geven... ik kwam er achter dat een ander meisje dat wel kreeg, ze willen er niet aan, ze willen niet naar je luisteren en uiteindelijk heb ik na erg lang zeuren en zaniken toch voor elkaar gekregen dat ik een test mocht doen. En ja hoor.... ik had dyscalculie. Ik zit met rekenen op het niveau van groep 5.... ik vind het moeilijk om structuur aan te brengen in wat ik moet leren of gaan doen, ik ben een chaoot eerste klas, ik kan niet overbrengen wat er in mijn hoofd zit aan iemand die mij niet kan begrijpen.
Het klinkt misschien zo raar, maar ik was gewoon bij dat deze 'diagnose' gesteld werd, het was voor mij een stukje erkenning dat ik echt niet dom ben. Ik zou opnieuw kunnen leren rekenen op een andere manier, maar er was dan een risico dat ik ook kwijt zou raken wat ik wel kan. Ik heb er dus voor gekozen dat ik dit niet wilde. Ik heb Havo 3 gehaald, ben naar Havo 4 gegaan, heb het profiel C&M gekozen, en ik heb gewoon wiskude gehaald met een 7, mbv. mijn beste vriend die mij dingen op mijn eigen manier kan uitleggen. Ik ben overgegaan naar 5 Havo en ik heb het gewoon gehaald. Ik heb er keihard voor gewerkt en ik heb het helemaal zelf gehaald, met hulp van mijn ouders en vrienden.
Nu zit ik op de opleiding HBO- Verpleegkunde, en ik weet zeker dat ik dit ook ga halen. Ik weet dat het absoluut niet makkelijk gaat worden, maar met doorzettingsvermogen kom je echt een heel eind.
Ik zag op de site de 3 tekeningetjes staan met de woorden. Chaos, dilemma en overleven. En toen besefte ik pas dat mijn leven echt zo in elkaar zit. Dyscalculie is voor mij niet alleen niet kunnen rekenen maar eigenlijk draait mijn hele leven om mijn 'handicap'
,
