Hallo allemaal,
Ik ben Christel ik ben 36 jaar en ben al geregeld op deze site rond aan het neuzen. Nu ben ik zover om zelf actie te ondernemen en te reageren. Dit is wel een stap. Ik krijg het gevoel dat ik nu dan echt erbij hoor, door me officieel aan te melden.
Even uitleggen hoe het zit! Ik heb altijd moeite gehad met rekenen. Op de lagere school bijles gehad, thuis met mijn moeder veel geoefend. Maar dat heeft niet mogen baten. Daarna heb ik alles wat betreft rekenen ontweken. Ik voel me mede hierdoor best onzeker en heb hierdoor ook minder mogelijkheden gehad om een leuke baan te kiezen. ik was zo bang om tegen mijn rekenproblemen aan te lopen dat ik dat allemaal ontweek. Ik heb jaren gepoetst in een g.v.t met verstandelijk gehandicapten. en nu werk ik al een tijdje als verzorgingsassistente bij meervoudig gehandicapte kinderen. Wat ik graag doe.
Ik heb nooit met iemand over dit probleem gepraat uit schaamte. Ik kwam een artikel tegen in Mijn geheim over dyscalcullie, en toen ben ik gaan zoeken naar informatie op internet. Ik was zo blij met allemaal die herkenning van jullie verhalen. en nu wil ik mijn verhaal kwijt omdat dit zo oplucht dus vandaar dit lange verhaal. Ik ben benieuwd naar de eerste reacties.
groetjes Christel