Mijn nu 19 jarige dochter heeft dyscalculie (enige jaren geleden gediagnotiseerd). Daarnaast heeft ze altijd al last gehad van traagheid op alle vlakken en is ze snel moe. Dit werd aanvankelijk aan astma geweten. Ze heeft de basisschool grotendeels doorgebracht op een school voor langdurig zieken.
7 jaar geleden is ons gezin naar de tropen verhuisd. Door de schone lucht werd astma minder en leek het met de moeheid ook te verbeteren. Dyscalculie en traagheid bleven. 3 jaar geleden is mijn vrouw na een orkaan met de kinderen naar Belgie vertrokken. Ze heeft daar met veel steun van een leerplaats haar opleiding tot banketbakker afgerond.
Met de dyscalculie zelf valt nog wel mee te leven. De traagheid -in combinatie met de moeheid- is echter funest; ze vindt/houdt geen baan.
Uiteindelijk heeft ze een baantje gevonden als invalserveerster, maar nadat collega's klaagden dat ze harder moeten werken als zij in de shift zit, wordt ze minimaal ingezet. Ze werkt ongeveer 2 x zo langzaam als anderen. Als ze probeert het tempo bij te houden wordt ze snel moe.
Deze situatie maakt haar bijna hopeloos. Ze wprdt niet goed opgevangen en dokters schrijven maar anti-depressiva voor in plaats van de kern aan te pakken. Ik probeer op (grote) afstand te helpen, wat natuurlijk niet meezit.
Hoewel traagheid wel als neveneffekt van dyscalculie wordt genoemd, vraag ik me af of deze mate van traagheid wel typisch is voor dyscalculie.
Ik hoor hier graag jullie ervaringen en meningen over.
Indien zou blijken dat deze traagheid wel bij dyscalculie past, zou ik graag willen weten of er iets tegen te doen is