Hallo iedereen,ik ben 37 jaar en heb een dochter van 12,in tegenstelling tot mij..kan ze erg goed rekenen,en wiskunde,ook in teamsporten is ze erg goed,met taal is ze niet zo goed,maar ik heb het idee dat dat beter wordt begrepen,iedereen kent immers dyslectie..woordblind.
Op de lagere school hebben de leraren mij erg slecht behandeld,ik mocht maar gaan tekenen ipv rekeken,dat is lekker makkelijk,met het resultaat dat ik éénmaal naar de Lagere land&tuinbouwschool ging nog niet eens wist hoeveel 2+4 was.Ik kreeg bijles van een remidial theatcher,uiteindelijk had ik op mijn eindlijst een 6,dus dat is net voldoende,ik zal rekenen nooit echt goed snappen,als ik denk dat 45+67,zou ik het zo gauw niet weten,mensen snappen het ook niet,ach dat leer je vanzelf of het komt wel goed..niet dus,ik moet moeite voor hoofdrekenen doen.
Na mijn school ging ik een baantje zoeken,je zult het geloven of niet..cassiere bij AH.ik was best trots op mezelf..de kassa rekent alles toch uit,maar als je verkeerd intoest moest je alsnog het geld terug tellen,in begin ging dat mis,maar langzaam aan begon ik het geld terugtellen te leren,een overwinning...Het gekke is ,dat ik het toch iedere keer zelf opzoek..nu sta ik achter de bar bij de voetbalclub,veel hoofdrekenen,maar voor de zekerheid een rekenmachine mee,veel schaamte daarvoor dat wel,soms zie je mensen denken...Al met al wordt ik nooit een rekenster,maar ik kan andere dingen goed...alleen lees ik hier op het forum dat mensen moeite hebben met klokkijken en onthouden..dat heb ik dus niet,daarom zal ik ook wel niet echt dyscullie hebben,wel heb ik geen ruimtelijk inzicht en ben slecht in gym en teamsporten..mijn vraag zijn er meer mensen die ook voor hun beroep moeten rekenen?en hoe reageren mensen op rekenblindheid?groetjes Evelyne