22 jaar en dyscalculie

Hier kunt u uw verhalen, opmerkingen en vragen kwijt, over dyscalculie bij volwassenen.

Moderators: Sébastien, Renée

22 jaar en dyscalculie

Berichtdoor lennie » 10 Apr 2007 9:15

Hallo iedereen,

Zo, als ik al die onderwerpen op dit forum lees denk ik dat ik echt wel geluk heb gehad!
Ik zit nu in het derde leerjaar van het HBO en ben 22 jaar, en altijd erg goed ondersteund.

Bij mij is dyscalculie al in de kleuterklas 'ontdekt', ik wilde de kraaltjes niet op volgorde leggen en ik kon geen herhalende patronen tekenen.
Daarentegen was ik verbaal heel sterk.
De rest van mijn basisschoolperiode ben ik vaak onderzocht en begeleid door allerlei psychologen die mij een interessant geval vonden.
Met gym kon ik goed touwklimmen maar geen bal vangen. Ik was als de dood voor bijvoorbeeld 'trefbal' of dat soort spelletjes.

Ik heb groep zes over moeten doen. Het werd te moeilijk met al die breuken, tafels verhaaltjessommen en hoofdrekenen. Terwijl ik op taalgebied boven mijn niveau zat.
Uiteindelijk was mijn Cito-toetsscore:
Spelling, grammatica, aardrijkskunde, geschiedenis => ver boven het gemiddelde van de klas.
Hoofdrekenen, wiskundig inzicht => ver onder het gemiddelde van de klas.
Ook was(ben) ik enorm chaotisch, ik vergat altijd mijn fietssleuteltje en liet m’n tas staan. Er waren juffen die mij niet helemaal begrepen en mij maar een dromertje vonden. Tijdens de les moest ik vooraan zitten naast het vervelendste jongetje van de klas. Omdat ik anders niet werkte maar uit het raam zat te staren, of zat te tekenen.

Men wist niet wat voor advies ik moest krijgen na de basisschool, dus ik heb toen weer een psychologische test gedaan.
Er was wel al bekend dat ik dyscalculie had. Gelukkig werd daar naar geluisterd. Ik heb gesprekken met een mentor van mijn middelbare school gehad en ging naar mavo/havo.

Ook in mijn middelbare schoolperiode heb ik altijd veel ondersteuning gehad van een remedial teacher, mentoren en ouders. Voor mij stond dyscalculie op de achtergrond ik was bezig met dingen die ik leuk vond: zoals spelen in de kerstmusical en zingen met het open-podium.
:) :)
Met dit verhaaltje wil ik aan iedereen die dyscalculie ‘heeft’, of een kind heeft waarbij het vermoed wordt, zorg dat dyscalculie niet teveel op de voorgrond gaat treden. Blijf de dingen doen waar je voldoening uit haalt. Laat uw kind de dingen doen waar het van droomt en waar het goed in is!!! Ook al zijn dat geen schoolprestaties maar tuinieren, timmeren toneelspelen of creatief zijn met de computer.
Laat schoolprestaties niet op de voorgrond treden.
Het is mooi dat het nu verder onderzocht wordt en dat wil ik graag aan de wetenschappers overlaten!

Groetjes Lennie
lennie
 
Berichten: 1
Geregistreerd: 06 Apr 2007 14:23

Terug naar Dyscalculie bij volwassenen

Wie is er online?

Gebruikers in dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 21 gasten

cron