Niet alleen rekenen wat niet lukt

Hier kunt u uw verhalen, opmerkingen en vragen kwijt, over dyscalculie bij volwassenen.

Moderators: Sébastien, Renée

Niet alleen rekenen wat niet lukt

Berichtdoor Rose » 08 Feb 2007 12:43

Hoi Allemaal,

Net als vele van jullie heb ik altijd het stempel 'dom' gekregen. Nu ben ik verre van dat, heb waarschijnlijk een iq van ongeveer 140. Nee ik kan niet rekenen, ik kan geen cijferreeksen onthouden, digitaal klokkijken is een ramp. Maar daar heb ik nu ( ik ben 20) niet zo veel last meer van.

Ik heb dyscalculie in zijn ergste vorm, voor mij is overzicht bewaren lastig, zeker als het gaat om grote ruimtes met veel mensen. Ik kan soms heel moeilijk nadenken, terwijl dingen zoooooo makkelijk en gewoon zijn. Ik begrijp sommige uitleg niet..... puur en alleen om dat mijn hele denken anders is. En daar heb ik nog steeds erg veel moeite mee....... van de week zei ik tegen mijn man.....: IK WIL DAT HET OVER GAAT! Dit terwijl ik heel goed weet dat het niet over gaat.

Iemand die dit herkent?

Liefs Rose
Love can be so simple if you let it flow, keep it your head, feel it in your heart!
Gebruikers-avatar
Rose
 
Berichten: 9
Geregistreerd: 07 Feb 2007 22:29
Woonplaats: Almelo

Erg herkenbaar

Berichtdoor Ostara » 08 Feb 2007 14:16

[font=Times New Roman] [/font]
Hoi Rose,

Wat jij in je verhaal verwoord, is erg herkenbaar. Ruim anderhalf jaar geleden heb ik bij de GGZ een IQ test gedaan en is dyscalculie gediagnosticeerd. Van mijn sociaal psychiatrisch verpleegkundige heb ik een verslag van mijn psychologische onderzoek ontvangen en het is voldoende als verklaring. Zelf heb ik een lichte vorm van dyscalculie, maar hoewel ik vaak denk dat ik een ergere vorm ervan heb. Dit is puur om het feit dat ik van jongs af aan totaal niet met cijfers kan omgaan en een gebrek heb aan inzicht. Ook vind ikzelf dat ik een slecht geheugen heb en vaak met mijn gedachten niet bij de werkelijkheid kan blijven. Dit blijkt dan wel weer uit mijn buitengewone slechte stage-ervaringen. Ik had in mijn stages een probleem met denken en doen. Eigenlijk ging alles mis, zowel de sociale contacten als het handelen. Ik ging te chaotisch te werk, zag zaken over het hoofd, zag het werk niet, kon niet rekenen etc. Om deze reden heb ik mijn MBO-studies niet afgerond. Na de studies ben ik een jaar gaan werken. Dit schooljaar ben ik weer begonnen met school en tot nu toe gaat het goed, maar in april begint mijn stage en ik vrees dat dat weer mis gaat lopen.

Ostara
An ye harm none, do what ye will.
Gebruikers-avatar
Ostara
 
Berichten: 7
Geregistreerd: 27 Jan 2007 21:29
Woonplaats: Labyrinth

Berichtdoor Rose » 08 Feb 2007 20:21

Heyhey,

Klinkt heel erg bekend, ik heb mijn vorige stage niet gehaald, puur en alleen om het feit dat mensen me daar niet begrepen, ze wilden dat ik met alle geweld iets op hun manier deed.....en deze snapte ik echt niet....
Ik wil alles wel begrijpen, maar ik snap het gewoon echt niet......

Gelukkig dat mijn man en ouders me wel begrijpen....

Wat voor een opleiding doe je?

Liefs Rose
Love can be so simple if you let it flow, keep it your head, feel it in your heart!
Gebruikers-avatar
Rose
 
Berichten: 9
Geregistreerd: 07 Feb 2007 22:29
Woonplaats: Almelo

Berichtdoor Ostara » 09 Feb 2007 14:46

Hallo Rose,

Ik heb de opleiding apothekersassistente en verzorgende-IG gevolgd, maar zoals ik al zei heb ik beide opleidingen niet afgerond. Echt jammer, want het werk in de gezondheidszorg is zo dankbaar naar mijn mening. Ik heb trouwens in jouw profiel gelezen dat je verpleegkundige bent. Tof zeg! Hoe heb jij je stages in de zorg overleefd als ik vragen mag? Momenteel studeer ik voor managementassistente en op school gaat het goed zoals gewoonlijk, want theoretisch is het niet zwaar en ik hoef ook vrijwel nooit berekeningen te maken, maar in begin april begint mijn stage en dan vrees ik dat alles straks weer in de soep loopt, want ik heb hiervoor diverse stages gelopen, maar ik heb nog nooit een goede stagebeoordeling gehad. Heb jij enige tips voor mij? Bij voorbaat dank.

Blessed be,

Ostara

PS: Velen begrijpen mij ook nooit helemaal.
An ye harm none, do what ye will.
Gebruikers-avatar
Ostara
 
Berichten: 7
Geregistreerd: 27 Jan 2007 21:29
Woonplaats: Labyrinth

Berichtdoor Rose » 09 Feb 2007 20:14

Hye,

Uhm nou ja..... mijn ziekenhusi stage heb ik ook niet overleeft, daar had ik ook geen overzicht..... in het verpleeghuis gaat het goed omdat de teams wat kleiner zijn.

Wat zijn je feedback punten waarom je het niet haalt???

Liefs Rose
Love can be so simple if you let it flow, keep it your head, feel it in your heart!
Gebruikers-avatar
Rose
 
Berichten: 9
Geregistreerd: 07 Feb 2007 22:29
Woonplaats: Almelo

feedback

Berichtdoor Ostara » 09 Feb 2007 22:53

Hoi Rose,

Ze hadden op stage me duidelijk gemaakt dat ik maar beter kon stoppen met de opleiding. Niet zozeer met de opleiding, maar ook gewoon met school. Alles ging mis in de praktijk, echt letterlijk alles, behalve in mijn laatste stage in de zorg. Mijn laatste stage heb ik gelopen in een zeer kleine verzorgingshuis en toen ging het wel beter voor mijn doen, maar omdat ik toendertijd al een 3ejaarsstudent was, hadden mijn collega's toch meer van me verwacht. De zorg is ook niets voor mij. Het is lichamelijk te zwaar, heel veel improviseren en vaak kom je in aanraking met harde collega's. Ik heb toen de besluit genomen om te stoppen met die opleiding en ben blij dat ik die keuze heb gemaakt. Apothekersassistenteopleiding was opzich wel geschikt voor mij qua werk, maar qua theorie was het iets te hoog gegrepen, want ik had moeite met vakken als farmaceutisch rekenen en scheikunde. Maar jij bent afgestudeerd en woont samen neem ik aan? Dan is het toch allemaal nog wel goed verlopen uiteindelijk, of niet?

Brightest blessings,

Ostara
An ye harm none, do what ye will.
Gebruikers-avatar
Ostara
 
Berichten: 7
Geregistreerd: 27 Jan 2007 21:29
Woonplaats: Labyrinth

Berichtdoor Rose » 10 Feb 2007 15:36

Hey,

Ja ik woon samen, nee ik ben nog niet afgestudeerd, ik zit in het derde jaar van de HBO-V, en ik heb net voor de kerst heel bewust te stoppen met de bbl opleiding in het ziekenhuis, ik was daar niet op mijn plek en ik werd daar heel heel heel erg ongelukkig. Iedereen benadrukte alleen maar wat ik niet kon, maar niemand keek naar wat ik wel kon. Mijn zelf vertrouwen heeft daar wel een deuk gekregen! Maar ik ben hard op de weg terug en dankzij de steun van mijn man kom ik daarin heel erg ver.

Misschien helpt het op je stage om te vertellen waar je last van hebt??? Ik heb niet zo goed een beeld van wat je in je stage gaat doen? En misschien is het nu ook wel zo dat het je wel lukt omdat het echt je opleiding is wat je ook leuk vind?????

Liefs Rose
Love can be so simple if you let it flow, keep it your head, feel it in your heart!
Gebruikers-avatar
Rose
 
Berichten: 9
Geregistreerd: 07 Feb 2007 22:29
Woonplaats: Almelo

Berichtdoor Ostara » 10 Feb 2007 16:36

Hoi Rose,

Nou ja, na 2 studies weet ik niet of ik nu wel helemaal op mijn plek zit. Ik hoop uiteraard dat ik wel op mijn plek zit, anders kap ik ermee en wordt het uiteindelijk maar weer ongeschoold werk doen. Het is anders ook maar geld en tijdverspilling als je een studie niet kunt afronden. We krijgen het hele jaar door projecten op school en het is erg leuk om eraan te werken. Het probleem is dat ik niet weet wat de verwachtingen zijn van mij en de stage. Hopelijk komt het wel in orde.

Ostara
An ye harm none, do what ye will.
Gebruikers-avatar
Ostara
 
Berichten: 7
Geregistreerd: 27 Jan 2007 21:29
Woonplaats: Labyrinth

Berichtdoor Rose » 10 Feb 2007 22:05

Nou dan moet je dat duidelijk krijgen voor je stage..... naja of als je begint..... gewoon vragen....wat verwachten jullie van mij.....en dan kun je ook andersom je verwachtingen uitspreken.....altijd goed....:)

Hoe oud ben je eigenlijk???

Luffies Rose
Love can be so simple if you let it flow, keep it your head, feel it in your heart!
Gebruikers-avatar
Rose
 
Berichten: 9
Geregistreerd: 07 Feb 2007 22:29
Woonplaats: Almelo

Berichtdoor Ostara » 11 Feb 2007 14:29

Ik heb geloof ik dezelfde leeftijd als jou. Ik ben 20 jaar oud. Hoezo?

Ostara
An ye harm none, do what ye will.
Gebruikers-avatar
Ostara
 
Berichten: 7
Geregistreerd: 27 Jan 2007 21:29
Woonplaats: Labyrinth

Berichtdoor Rose » 15 Feb 2007 22:34

Nja gewoon:P:P was benieuwd:):)
Love can be so simple if you let it flow, keep it your head, feel it in your heart!
Gebruikers-avatar
Rose
 
Berichten: 9
Geregistreerd: 07 Feb 2007 22:29
Woonplaats: Almelo

Berichtdoor Ostara » 18 Feb 2007 13:36

Hoi Rose,

Maar, hoe gaat het momenteel met jou en je studie, werk etc? Ik wil eigenlijk best met je praten over dyscalculie en andere zaken op msn als je het geen bezwaar vind. Via forums praten heb je niet zo'n concreet beeld over elkaars problemen, aldus mijn mening. Als je me wilt spreken op msn of wilt mailen, kijk dan in mijn profiel. Daarin is mijn e-mail adres weergeven.

Blessed be,

Ostara
An ye harm none, do what ye will.
Gebruikers-avatar
Ostara
 
Berichten: 7
Geregistreerd: 27 Jan 2007 21:29
Woonplaats: Labyrinth

Berichtdoor Rose » 22 Feb 2007 10:04

Hai,

Ik heb je toegevoegd op msn..... hoop je daar snel een keer te spreken.

Luff
Rose
Love can be so simple if you let it flow, keep it your head, feel it in your heart!
Gebruikers-avatar
Rose
 
Berichten: 9
Geregistreerd: 07 Feb 2007 22:29
Woonplaats: Almelo

hoe herkenbaar

Berichtdoor sanna » 25 Feb 2007 11:36

Heel herkenbaar jullie verhalen. Ik heb een dochter van 9 die waarschijnlijk dyscalculie heeft. Nu richt school zich op het rekenen alleen maar ik merk dat ze met veel meer dingen problemen heeft. Met digitaal klokkijken (maar ja, ik vind, dat kan ook nog komen) maar ook met sociale contacten, dingen uitleggen (ze snapt het vaak echt niet), haar vertellen dat ze het op een andere manier moet doen, waarop ze boos wordt en het dan helemaal niet meer wil horen allemaal. Ze kan niet ordenen (opruimen; haar CD's vind ik bij haar sokken), ze overziet dingen niet. Ze moet echt duidelijkheid. Vakkenkasten met daarop geschreven wat waar moet liggen. Ze let niet op in het verkeer, ze overziet dat niet. Enz enz. Ze gaat nu naar een psychologe maar ik vraag me werkelijk af of dat zin heeft?
sanna
 
Berichten: 18
Geregistreerd: 17 Feb 2007 21:27

Betreft: Hoe herkenbaar

Berichtdoor Ostara » 25 Feb 2007 13:35

Hallo Sanna,

De manier waarop u beschrijft hoe uw dochter in elkaar zit is erg herkenbaar. Ik ben nu een jonge vrouw van 20, maar toen ik nog jonger was had ik bijna exact dezelfde eigenschappen en beperkingen. Mijn ouders werden dikwijls boos op me, puur om het feit dat ze niet begrepen waarom ik sommige zaken nog niet begreep, het inzicht niet had en vooral absoluut niet kon rekenen. Ik heb 2 jaar geleden contact gehad met een psycholoog. De dyscalculie kan wel niet weg worden genomen, want het is en blijft iets dat in je zit, maar als uw dochter haar verhaal kwijt kan bij een psycholoog dan kan dat wel fijn zijn en eventueel toch nog iets opleveren. Ze zou in ieder geval een dyscalculieverklaring kunnen krijgen en in de toekomst extra tijd kunnen krijgen tijdens proefwerken/tentamens. Misschien zijn er wel mensen die extra positieve aandacht aan haar kunnen besteden en haar bijvoorbeeld vaardigheden kunnen aanleren, met betrekking tot het denken en doen, rekenen, verbanden leren zien, prioriteiten stellen etc. Het kloklezen komt vanzelf wel. Wat ikzelf heel erg van belang vind, is dat mensen met problemen zich niet moeten terugtrekken en zichzelf vervolgens gaan isoleren. Hoe oud is uw dochter eigenlijk?

Ostara
An ye harm none, do what ye will.
Gebruikers-avatar
Ostara
 
Berichten: 7
Geregistreerd: 27 Jan 2007 21:29
Woonplaats: Labyrinth

Volgende

Terug naar Dyscalculie bij volwassenen

Wie is er online?

Gebruikers in dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 28 gasten

cron