Hoi Nelleke,
Het zelfde verhaal hier. Ik ben twintig jaar geleden getest en zowel dysclalculiek als zeer hoogbegaafd bevonden maar het duurde tien jaar voor het hoogbegaafde er bij mij doordrong. Ondertussen had ik wel aan mijn rekenen gewerkt maar ik stuitte (en stuit nog) op zeer onduidelijke maar enorm storend neveneffecten ervan. Mijn dyscalculie is middelmatig maar omdat ik zeer hoog begaafd ben is het alsof ik in een gat val telkens als ik op een cijfergerelateerd probleem stuit. Al scoor ik 6/10 op rekenen, ik ben gewend om 9/10 te kunnen. Het klinkt als een luxeprobleem, niet?
Ik had het eerder over onduidelijke effecten want ik las recent dat dyscalculie typisch onregelmatig is. Een rekenoefening lukt je de ene dag wel en de volgende dag is het chinees voor je. Zo ook met neveneffecten.
Waar ik nu me bezig ben is om de neveneffecten beter te leren begrijpen, om er beter mee te leren omgaan want beroepshalve word ik er sterk door gehandicapt. Neveneffecten zijn bij mij zoal het besef van tijdsverloop, het onthouden van procedures, het onthouden van spelregels, het verkeerd of niet onthouden van namen van mensen (terwijl je wel perfect weet wie ze zijn), links en rechts door elkaar halen... Voor een goede lijst (in het Engels) van symptomen van dyscalculie vond ik deze lijst: http: //dyscalculiaforum.com/viewpage.php?page_id=1
Ook is er een engelstalige thesis online over dysclaculie:
http://www.dyscalculia.org/thesis.html
Wat ik je misschien aan kan raden, dat ik zelf ook ga doen, is om bij een centrum voor gespecialiseerde psychologie een neuropsychologisch onderzoek te laten doen. Er wordt dan naar neveneffecten gekeken zodat je ermee bewust kunt leren omgaan en er ook een beroepskeuze op kunt baseren.
Zoals Kim zei ggat het erom te weten waar je goed in bent en daarop te bouwen.
Sterkte!
Donatienne