Ik ben niet ziek!!!

Hier kunt u uw verhalen, opmerkingen en vragen kwijt, over dyscalculie bij volwassenen.

Moderators: Sébastien, Renée

Ik ben niet ziek!!!

Berichtdoor mariah » 09 Nov 2005 9:56

Ik klaagde recent bij mijn bank over de voor dyscalculici onleesbare bankafschriften.

Reactie:

"Het spijt ons dat u door uw ziekte onze afschriften niet kunt lezen."

Ik ga een klacht indienen. Ik heb geen enkele boodschap aan de onwetendheid van mensen. Als je weet wat dyslexie is, weet je ook wat dyscalculie is. Dat is een kwestie van logisch nadenken.

:evil:

Edit: ik had net een lang telefonisch gesprek met een medewerkster van die bank. Ze vond het heel verschrikkelijk wat er was gebeurd en ik hoefde haar niet uit te leggen wat dyscalculie is. Dat ik ziek zou zijn, is de ergste belediging die ik ooit met betrekking tot mijn dyscalculie heb moeten incasseren. De klacht wordt nu met spoed behandeld. Ze nemen het behoorlijk hoog op bij de bank.

Eigenlijk is het gewoon een stukje Latijn. Basiskennis. "Dys" betekent dat er iets niet functioneert. "Lexie" is alles met betrekking tot de letterkunde; "calculie" is alles met betrekking tot cijfers en rekenen etc.

Wie doet er hier nu moeilijk?

Sorry dat ik hier even kwam ventileren, maar het moest er gewoon even uit.
mariah
 
Berichten: 41
Geregistreerd: 13 Okt 2005 21:12

Berichtdoor Renée » 09 Nov 2005 14:03

Het kan me voorstellen dat het niet leuk is dat ze denken dat het een ziekte is!

nog meer eens de quote:
Albert Einstein:

Two things are infinite: the universe and human stupidity; and I'm not sure about the universe.


Dat is een kwestie van logisch nadenken.


hmmmm dat schijnt bij rekenen ook zo te zijn.....maar die vlieger gaat dus niet op....tenminste absoluut niet bij mij. :)

Het woord dyscalculie is betrekkelijk nieuw. Ik denk niet dat je van iedereen kunt verwachten dat ze dit begrijpen. Latinisten zullen er waarschijnlijk minder moeite mee hebben :).

Misschien is het goed als je een A4-tje maakt met daarop de kenmerken van dyscalculie en dat naar de bank stuurt met de mededeling dat het geen ziekte is maar een rekenstoornis.
Idee?
Gebruikers-avatar
Renée
Site Admin
 
Berichten: 532
Geregistreerd: 01 Sep 2003 13:51
Woonplaats: Gelderland

Berichtdoor Sébastien » 09 Nov 2005 20:23

Vraagje,

Mariah, kun jij voor mij een tekening/voorbeeld maken van een bankafschrift die jij wel zou begrijpen.

Zou je dingen weglaten of ergens meerdere 'denkstappen' neerzetten?
Zou je plaatjes gebruiken of meer woorden i.p.v. cijfers?

Ik ben wel benieuwd hoe in jouw ogen een goed bankafschrift eruit zou moeten zien.

Sébastien
Gebruikers-avatar
Sébastien
Moderator
 
Berichten: 385
Geregistreerd: 10 Feb 2005 23:30
Woonplaats: Flevoland

Berichtdoor Alathariel » 09 Nov 2005 21:47

Ik vind eigenlijk niet dat je zomaar van iedereen kan verwachten dat ze weten wat dyscalculie is. Opzich is het idd even logisch nadenken, want calculie - calculeren - to calculate - rekenen kan men zelf bedenken. Maar even vragen gaat sneller he :) . Ik heb het ook al vaak even moeten uitleggen, en dat doe ik liever dan beledigd en boos worden. daar wordt niemand blijer van :) .
En wat Renee ook al zegt: een hoop rekenwerk is ook logisch nadenken. Bankafschriften ook. Maar jij vraagt ook hulp en die krijg je. Dan moet je dat eigenlijk omgekeerd ook doen vind ik.
Ik bedoel dit trouwens niet als aanval of belediging, is gewoon mijn mening :) .
Gebruikers-avatar
Alathariel
 
Berichten: 84
Geregistreerd: 12 Sep 2005 17:54
Woonplaats: Nieuw-Lekkerland

Berichtdoor mariah » 10 Nov 2005 18:43

Ik vat het ook niet als aanval of belediging op. Want zo kom je niet op me over, dus maak je geen zorgen.

Ik heb echter in alle jaren dat ik leef zo verschrikkelijk veel beledigingen en krenkende opmerkingen moeten horen vanwege mijn dyscalculie dat ik alles een beetje spuugzat begin te worden.

Ik overweeg ook om mijn onderneming stop te zetten. Ondanks het feit dat er genoeg voor me wordt gedaan, heb ik geregeld slapeloze nachten ervan. Ik weet niet eens wat ik verdien en wat ik uitgeef.

Wat ik ga doen, weet ik nog niet. Ik ben pieeeep laude in de politicologie afgestudeerd, maar huisvrouw lijkt me wel een aardige optie. Ik word gek van deze wereld met cijfers. Overal waar ik ga en sta, zijn ze.



:cry:
mariah
 
Berichten: 41
Geregistreerd: 13 Okt 2005 21:12

Berichtdoor mariah » 11 Nov 2005 13:19

Sébastien schreef:Vraagje,

Mariah, kun jij voor mij een tekening/voorbeeld maken van een bankafschrift die jij wel zou begrijpen.

Zou je dingen weglaten of ergens meerdere 'denkstappen' neerzetten?
Zou je plaatjes gebruiken of meer woorden i.p.v. cijfers?

Ik ben wel benieuwd hoe in jouw ogen een goed bankafschrift eruit zou moeten zien.

Sébastien


Sorry Sébastien, ik zie je reactie nu pas.

Je vraagt of ik voor jou een tekening of voorbeeld kan maken van een begrijpelijk bankafschrift. Het spijt me, maar dat kan ik niet. 'Denkstappen' over dit soort dingen zijn voor mij al helemaal no go area. Dat kan ik echt niet. Ik zou een x-aantal voorbeelden moeten zien van andere mogelijkheden en misschien zou ik dan op basis daarvan een keuze kunnen maken.

Het spijt me dat ik je vraag niet kan beantwoorden. Ik weet wel dat ik niet verplicht ben om je een schets te geven van wat ik dan wel begrijp, maar ik zit gewoon met het euvel dat ik je vraag niet kán beantwoorden ondanks dat ik dat best wil. Maar dit gaat gewoon écht niet. Ik kan me absoluut geen voorstelling maken van het ontwerpen van een bankafschrift. Het enige dat ik weet, is dat ik van de afschriften van de ING geen ene moer begrijp.
mariah
 
Berichten: 41
Geregistreerd: 13 Okt 2005 21:12

Berichtdoor Alathariel » 11 Nov 2005 22:06

Ik heb een rekening bij de ING en een bij de Postbank, en als ik die vergelijk zijn die van de ING idd moeilijker. Maar mijn eventuele dyscalculie is niet zo 'ernstig' (is dat een goedgebruikte term?), ik heb geen problemen met bankafschriften, dus of dat wat zegt :P .
Gebruikers-avatar
Alathariel
 
Berichten: 84
Geregistreerd: 12 Sep 2005 17:54
Woonplaats: Nieuw-Lekkerland

Berichtdoor Sébastien » 11 Nov 2005 23:53

Hoi Mariah,

ik stel soms lastige vragen merk ik :oops:
Het is vervelend dat je zo worstelt met alles wat met cijfers te maken heeft!
Ik had gehoopt - door een schets/idee van 'jouw' bankafschrift - me een betere voorstelling te kunnen maken van waar jij mee kampt. Maar ik begrijp goed dat die 'blinde vlek' het jou niet mogelijk maakt.

Misschien dat je mijn volgende vraag beter kunt beantwoorden (als je wilt natuurlijk) :)
Op pagina 6 van mijn verslag staat een tabel met een aantal subtypes van dyscalculie zoals R.M. Newman dat heeft uitgewerkt. Het gaat om de subtypes: verbal t/m sequential. Welke zijn er bij jou van toepassing en dus ook welke niet?
http://sebastien.brunekreef.com/dyscalc ... ersie3.pdf

Uit je verhalen zou ik denken aan:
- pragnostic
- apraxic
- ideognostic (dyssymbolia)
- sequential

Maar dat kun jij vast beter aangeven :)

Ik zeg altijd maar, hoe beter je weet wat je 'beperkingen' zijn, hoe beter je je daarna een weg kunt banen...

Groetjes,
Sébastien
Gebruikers-avatar
Sébastien
Moderator
 
Berichten: 385
Geregistreerd: 10 Feb 2005 23:30
Woonplaats: Flevoland

Berichtdoor mariah » 12 Nov 2005 16:26

Hoi Sébastien,

Ik zit nu de tabel door te lezen. Ik schrok wel even toen je me naar een tabel verwees, omdat ik tabellen meestal niet kan lezen. Met de NS heb ik daarover ook alweer herrie gehad. Ze deden daar een beetje lacherig. Zo van: wat een dom wijf...

Vroeger op school bij aardrijkskunde of bij biologie moest je ook wel eens dingen berekenen. Ik kende mijn feiten altijd prima. Maar als ik tijdens de lessen of tijdens een SO las dat de zin begon met 'bereken', dan dacht ik: ja, dáág, de groeten. Het is voor mij enigszins een troost dat een afkeer van rekenen bij dyscalculie hoort. Eigenlijk vind ik het ook een beetje een open deur, hoewel je niet van alles dat je niet kunt automatisch een afkeer hoeft te hebben. Ik kan bijvoorbeeld niet voetballen, maar ik kan nou ook niet zeggen dat ik een afkeer van voetballen heb. Ik kijk niet, maar een afkeer... Nee.

Maar goed, even naar jouw artikel. Dank je voor het meedenken. Ik wil inderdaad wel even op je opmerkingen ingaan.

Verbal: dit gaat deels op voor mij. Ik ben niet in staat om getallen, aantallen etc. te benoemen. Mondeling een telpatroon volgen is voor mij ook niet te doen. Dat trek ik niet. Met het lezen en schrijven van getallen wél een probleem, terwijl dit dus volgens het artikel níet zo zou moeten zijn.

Motor-verbal: getallen lezen en schrijven vind ik vreselijk. Met tientallen gaat het al fout. Hou alsjeblieft op...

Sensory-verbal: ik ben absoluut niet in staat om getallen te lezen of te schrijven. Ja, enkele getallen. Met lezen gaat het overigens slechter dan met schrijven. Met lezen zie ik het verschil tussen een 3 en een 8 vaak niet en het verschil tussen een 1 en een 7 en een 6 en een 9 of een 8 en een 0 gaat ook nagenoeg altijd fout. Getallen tellen kan ik al helemaal niet. Maar ik ben sowieso een slechte teller. Omschrijven van getallen kan ik echt niet.

Pragnostic: manipuleren, optellen, vergelijken, schatten, begrijpen, begrijpen van deelrelaties, ruimtelijke details en maten is voor mij uit den boze. Wat ik echter wél begrijp, is vormen. Tenminste, als je vierkanten, cirkels, driehoeken, rechthoeken e.d. bedoelt... Dat snap ik prima.

Apraxic: uit het hoofd tellen kan ik echt niet. Dat is voor mij net zoiets als dat ik nu à la minute de hele Troonrede van dit jaar in het Chinees moet opdreunen. Krijg ik niet voor elkaar. Wiskundige processen snap ik zowel met als zonder vingers niet; het gebruik van mijn vingers is beperkt. Niet omdat ik er maar 10 heb, maar omdat ik boven de 10 compleet verdwaal en door de bomen het bos niet zie. Ik kan wel op mijn vingers willen tellen hoeveel series push-ups ik wil doen tijdens het sporten. Vergeet het maar. Ik werk met een notitieblokje om mijn dagelijkse hoeveelheid bij te houden. En dan zet ik streepjes neer. Per twee. En onder elkaar. Opeenvolgende dingen volgen, kan ik soms. Ik begrijp dat onder dit type ook mensen vallen die bijvoorbeeld geen recepten kunnen lezen. Nu ben ik bijzonder slecht in de keuken (koken interesseert me geen fluit; ik zie niet in waarom ik dat moet kunnen), maar ik kan van bijvoorbeeld de dvd-speler of de cd-speler prima de handleiding volgen. Sterker nog: meestal zie ik al wat de bedoeling is alvorens ik de handleiding raadpleeg. Verder ben ik best goed met handleidingen.

Lexical: ja, ik keer cijfers om. Maar letters nooit. Ik voeg ook onterecht cijfers in, laat het één en ander weg, noem het maar op. Als iemand een postcode aan me geeft, moet het worden gespeld. Dat geldt ook voor een telefoonnummer. Anders word ik knetter. Ik zou 'vijfhonderd en zeven' eerder opschrijven als 5107 dan als 5007. Ik zie de logica van die 5007 niet. Die stap volg ik niet. Bij getallen als 576 doe ik vaak alles om het getal maar niet te hoeven uit te spreken. Want ik val sowieso door de mand.

Graphical: ik kan op zich best losse getallen schrijven. Kijk maar: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9 en 0. Goed hè? Maar overnemen? Nee. Dat gaat gegarandeerd mis. IK vind dit overigens erg op 'lexical' lijken. Getallen in woorden kan ik prima opschrijven. Als ik van mijn moeder een telefoonnummer krijg gemaild, bijvoorbeeld als ze op vakantie is, dan schrijft ze: nul-nul-vier-één-twee-nul... Enzovoorts. Ik weet wel hoe ik dat moet vertalen naar de telefoon. Zou ze het met cijfers doen, dan ben ik gegarandeerd eerst zes keer verkeerd verbonden alvorens ik het hotel eens aan de lijn krijg.

Numerical: zie boven (toch?).

Ideognostic: nee, simpele sommetjes kan ik écht niet. Getallen lezen gaat vaak moeilijk, wat ik net al zei. Schrijven gaat wel. Zolang je maar spelt. Maar ik kan geen waarde aan getallen toekennen. Ik heb ook vaak diep in de schulden gezeten daardoor. Ik heb nog steeds moeite met de waarde van geld, maar er wordt op me gelet. Ik sta niet onder volledig toezicht, maar het scheelt weinig. Aankopen boven de 50 euro doe ik niet zonder 'begeleiding'. Het onderscheiden van kleuren of objecten van een achtergrond vind ik weinig met dyscalculie te maken hebben, maar zo zie ik het. Ik heb absoluut geen moeite met dit soort dingen.

Operational: dit gaat helemaal voor mij op. Ik moest het alleen wel drie keer lezen, wilde ik het één keer snappen. Die tekens stoorden me uitermate.

Sequential: ik heb geheugenproblemen voor reeksen en wiskundige feiten. Opeenvolging (bijvoorbeeld het onthouden van een recept of een muziekstuk of een gedicht?), tijd (ik kom vaak te laat of net op tijd, omdat ik gewoon laks ben; heeft niets met dyscalculie te maken), richting (het verschil tussen links en rechts kan ik maar moeilijk aan dyscalculie relateren; ik vind het namelijk zo vanzelfsprekend dat links links is en rechts rechts) en schema's (bijvoorbeeld een schoolrooster of een werkrooster?) gaan allemaal prima.

Ik vind het op zich goed dat Newman deze uiteenzetting heeft gemaakt, maar uiteindelijk zijn er toch weer 'subtypes' van de 'hoofdtypes' die zij aangeeft. Het is dus niet zo dat je zegt: "Je bent dit type, dus...". Dat zie je nu aan mij.

Kun je hier iets mee?

Groeten,
Mariah
mariah
 
Berichten: 41
Geregistreerd: 13 Okt 2005 21:12

Berichtdoor Alathariel » 12 Nov 2005 19:40

Wow, ik kan me nu goed voorstellen dat je af en toe nogal gefrustreerd ervan raakt :shock:

En dit vond ik erg opvallend:
mariah schreef:Ik zou 'vijfhonderd en zeven' eerder opschrijven als 5107 dan als 5007


Je zegt dat je vijfhonderdzeven eigenlijk zal schrijven als 5107. Dat snap ik niet. Het woord honderdzeven snap je dus wel, maar vijfhonderdzeven niet. Enig idee waarom dat is?
Overigens schrijf je vijfhonderdzeven als 507 :wink:

Ik zit daar ook best vaak mee te puzzelen. Dan hoor ik op de radio dat er een telefoonnummer opgenoemd wordt, bijvoorbeeld nul-negenhonderd-dertig, en dan vraag ik me af of je dat dan schrijft als 0910030, of als 090030.
Gebruikers-avatar
Alathariel
 
Berichten: 84
Geregistreerd: 12 Sep 2005 17:54
Woonplaats: Nieuw-Lekkerland

Berichtdoor mariah » 12 Nov 2005 21:22

Ik ben blij dat ik duidelijk heb kunnen maken waarom ik me af en toe zo verschrikkelijk voel. Natuurlijk is wat ik wél kan veel belangrijker. En cijfers zijn gewoon kleine dingetjes. Toch kunnen die kleine dingetjes je dagen behoorlijk vergallen. Ik ben door twee medewerkers van de ING ziek genoemd. Ik heb al heel wat beledigingen moeten slikken (de belastingdienst denkt dat ik analfabeet ben), maar dat van die ziekte vond ik echt heel erg. Ik heb daar ook wat van gezegd. Als je nou niet weet waar je over praat, hou dan gewoon je kop. Dat schijn ik niet te mogen zeggen. Bovendien staat het woord dyscalculie niet in het woordenboek en is het volgens de ING - dit is niet letterlijk gezegd, maar wel gesuggereerd - een verzinsel van mij.

:evil:

Dan wil ik nog even een misverstand uit de wereld helpen. Althans, ik dénk dat het een misverstand is. Ik snap getallen boven de 100 meestal niet. Dat ik nu 107 goed heb geschreven, is meer geluk dan wijsheid.

;)

Wat je zegt over de telefoonnummers vind ik heel herkenbaar. Soms zeg ik dan wel eens: "Hoe schrijf je dat?" En dan zie/hoor je mensen denken: is ze nou écht zo stom?

Maar nogmaals, ik ben blij dat je nu begrijpt waarom ik me soms zo voel. Ik blijf de mening toegedaan dat een ernstige, dodelijke ziekte veel erger is. Maar ik denk eerlijk gezegd wel dat ik nogal ernstig ben gedyscalculeerd.
mariah
 
Berichten: 41
Geregistreerd: 13 Okt 2005 21:12

Berichtdoor Sébastien » 13 Nov 2005 1:06

Hoi Mariah,

Bedankt voor je uitgebreide antwoord!

Ja, tijdens het schrijven van mijn bericht aan jou had ik een paar keer het gevoel dat dat voor problemen kon zorgen, maar ik bedacht o.a. dat mijn 'tabel' toch niet voor grote problemen zou moeten zorgen, maar dat pikte je goed op. :)

Een afkeer van alles wat met rekenen/wiskunde te maken heeft kan ik me in jouw situatie heel goed voorstellen. Een afkeer voor biologie heb ik nog niet meegemaakt, maar ik ken er genoeg die écht liever niets met wiskunde doen, en dan hebben ze bij lange na niet de problemen die jij ondervindt.

Ik vind het op zich goed dat Newman deze uiteenzetting heeft gemaakt, maar uiteindelijk zijn er toch weer 'subtypes' van de 'hoofdtypes' die zij aangeeft. Het is dus niet zo dat je zegt: "Je bent dit type, dus...". Dat zie je nu aan mij.

Ja dit is een beetje het probleem met dyscalculie definiëren. Jij hebt er last van op de manier zoals jij beschreven hebt, maar anderen die kunnen misschien weer dingen niet die jij weer wel kunt!
Met deze tabel hebben we in ieder geval de beperkingen kunnen benaderen ook al komt niet alles voor 100% met elkaar overeen.
Maarja het blijven modellen om de 'mens' te beschrijven; hoe beter je een probleem af kan bakenen, hoe beter vat je op iets kan krijgen.

Verbal: dit gaat deels op voor mij. Ik ben niet in staat om getallen, aantallen etc. te benoemen. Mondeling een telpatroon volgen is voor mij ook niet te doen. Dat trek ik niet. Met het lezen en schrijven van getallen wél een probleem, terwijl dit dus volgens het artikel níet zo zou moeten zijn.

De schuine tekst is natuurlijk van toepassing als je niet ook nog andere beperkingen hebt. Zo zie je dat jouw dyscalculie zich niet alleen beperkt tot het 'verbale'.

Ik vind het wel 'grappig' om te lezen dat je sommige dingen zo vanzelfsprekend vindt dat je dat wel kunt (zoals links-rechts)...klopt het als ik het idee heb dat jij je weer niet zo goed kan verplaatsen in problemen die deze mensen ervaren? Mensen met NLD hebben bv. vaak problemen met links en rechts. Zo hebben andere mensen denk ik moeite om zich in jou te verplaatsen, omdat mensen verwachten van dingen die ze zelf kunnen, dat anderen dat ook kunnen.

Ik heb daar ook wat van gezegd. Als je nou niet weet waar je over praat, hou dan gewoon je kop. Dat schijn ik niet te mogen zeggen. Bovendien staat het woord dyscalculie niet in het woordenboek en is het volgens de ING - dit is niet letterlijk gezegd, maar wel gesuggereerd - een verzinsel van mij.

Ja ik begrijp heel goed je boosheid, maar ik begrijp ook dat jouw opmerking een beetje ongenuanceerd over zal komen bij die ING medewerker. Mensen vinden het vaak niet leuk te horen als je ze de waarheid zegt :? :)

Dyscalculie is een niet-allerdaags woord, zodat het ook niet in elk woordenboek staat. Ik weet wel dat het in de Dikke van Dale staat. Dus als het daar in vermeld staat...dan bestaat het ook. :D

Groeten,
Sébastien
Gebruikers-avatar
Sébastien
Moderator
 
Berichten: 385
Geregistreerd: 10 Feb 2005 23:30
Woonplaats: Flevoland

Berichtdoor mariah » 13 Nov 2005 13:43

Hallo Sébastien,

Als ik jouw woorden lees, ik doel dan op de zinsnede 'dan hebben ze bij lange na niet de problemen die jij ondervindt', dan is het toch wel ernstig met me gesteld.

Hoera.

:?

Ik heb ook geen afkeer van biologie gehad. Ik vond het best interessant met al die processen in het menselijk lichaam enzo. Het is toch belangrijk om iets ervan te weten. Niet dat ik alles nog weet, maar een goede basis is nooit weg.

Het definiëren van dyscalculie is inderdaad moeilijk. Dat is dan ook meteen de enige overeenkomst met een ziekte (hear, hear ING Bank!). Van Newman heb ik overigens meer werk gelezen. Zo schrijft ze ook dat mensen met dyscalculie een betere of zelfs versnelde ontwikkeling kunnen hebben op taalgebied. Dit gaat voor mij op. Ik was 3 toen ik mezelf aan de hand van een blokkendoos met letters en een boek van Nijntje, dat ik uit mijn hoofd kende, leerde lezen. Hieraan is nog nooit een ouder of een docent te pas gekomen. Mijn ouders vonden het goed zo. Ze zagen er geen kwaad in en toen ik naar de kleuterschool ging, kon ik als enige lezen. Cijfers voor taal in de jaren erna: tienen en als ik lui was, kreeg ik een 8. Maar dan had ik ook echt niet geleerd. Ik besef overigens heel goed dat dit 'voorrecht' niet iedereen is gegund.

Dan even over het verhaal over links en rechts. Ik vind het vanzelfsprekend dat links links is en rechts rechts. Maar het is niet zozeer dat ik me niet kan verplaatsen in mensen die dat niet snappen. Als er mensen zijn die dat niet snappen, dan is dat heel vervelend. Je hoeft niet altijd alles van een ander te begrijpen, als je het maar accepteert dat we niet allemaal hetzelfde hebben. Ik weet wel degelijk dat er mensen zijn die het verschil niet kennen en ik heb ze ook wel meegemaakt. Dan denk ik: vervelend dat die mensen dat niet snappen. Maar omdat ik zelf behoorlijk onthand ben, zal ik het niet in mijn hoofd halen om alles maar voor vanzelfsprekend aan te nemen en te denken: oh, dat kan of dat snapt iedereen.

Wat de ING betreft: wat is nuance? Ook nuance is relatief. Eerst ben ik via de mail ziek genoemd, daarna ook nog eens per telefoon. Er werd gezegd: "Nou, als ik het woord dyscalculie hoor, is het inderdaad net een ziekte." Ja, hallo??? Wat ik ook heel erg vond, was de uitspraak over het woordenboek. Met andere woorden: ik verzin een afwijking om zo de ING te manipuleren.

Ik zeg gewoon de waarheid en als sommige mensen me daardoor onaangenaam vinden, dan is dat maar zo. Ik heb mezelf niet gemaakt, ik ga mijn tekortkomingen niet verbergen, maar ik zal evenmin verantwoording voor die tekortkomingen afleggen. Iemand met dyslexie hoeft dat niet, dus ik ook niet.

Groeten,
Mariah
mariah
 
Berichten: 41
Geregistreerd: 13 Okt 2005 21:12

Berichtdoor Sébastien » 13 Nov 2005 15:19

Als ik jouw woorden lees, ik doel dan op de zinsnede 'dan hebben ze bij lange na niet de problemen die jij ondervindt', dan is het toch wel ernstig met me gesteld.

Wat ik bedoel is dat mensen om allerlei redenen een afkeer kunnen krijgen van wiskunde:
- te hoog abstractie niveau
- te vaak faalmomenten
- te vaak hele lage cijfers
- 'domweg' niet kunnen door je dyscalculie
- etc.
Als je eenmaal in een neerwaachtse spiraal bent gekomen is het best lastig om daar weer uit te komen bij het vak wiskunde. Je moet namelijk bijna altijd het voorgaande begrijpen wil je het volgende kunnen begrijpen.
Maar iedere vorm van dyscalculie is niet fijn...maar de ene vorm zal ingrijpender zijn dan de andere, afhankelijk van hoeveel compensatiemogelijkheden er zijn.

Van Newman heb ik overigens meer werk gelezen. Zo schrijft ze ook dat mensen met dyscalculie een betere of zelfs versnelde ontwikkeling kunnen hebben op taalgebied. Dit gaat voor mij op.

Ja dat kan ik me goed voorstellen: als je iets niet kunt ontwikkel je vanzelf andere dingen van nog hogere kwaliteit. Het citaat klopt tenzij je ook samen met je dyscalculie een andere leerstoornis hebt op taalgebied natuurlijk.
Je mag ook wel een beetje trots zijn op jouw taalgevoel. De momenten dat ik een 8 of hoger heb gehaald voor taal zijn amper voorgekomen.

Ik zeg gewoon de waarheid en als sommige mensen me daardoor onaangenaam vinden, dan is dat maar zo. Ik heb mezelf niet gemaakt, ik ga mijn tekortkomingen niet verbergen, maar ik zal evenmin verantwoording voor die tekortkomingen afleggen. Iemand met dyslexie hoeft dat niet, dus ik ook niet.

Helemaal mee eens, maar het grote verschil is wel dat bijna iedereen weet wat je met dyslexie bedoelt, maar dat er nog maar weinig mensen zijn die weten waar je last van heb bij dyscalculie...en dat zal voorlopig ook nog wel zo blijven :? Net zoals mensen niet weten wat: dysartrie, dysfasie, dysfonemie, dysglossie, dystonie is... [PS. dit zijn niet allemaal leerstoornissen!]
Gebruikers-avatar
Sébastien
Moderator
 
Berichten: 385
Geregistreerd: 10 Feb 2005 23:30
Woonplaats: Flevoland

Berichtdoor mariah » 13 Nov 2005 19:47

Ik bedoelde zelf eigenlijk meer dat op deze site staat vermeld dat afkeer van rekenen een algemeen kenmerk van dyscalculie schijnt te zijn. Ik begrijp uiteraard dat iemand met een afkeer voor rekenen niet meteen dyscalculie heeft. Het totaalbeeld dat wordt geschetst op deze site is me helemal duidelijk.

Ik had op school een 1 voor wiskunde op mijn eindrapport. Ik begreep het hele abstracte gebeuren niet. En ik kón het gewoonweg niet. Ik spijbelde ook geregeld tijdens wiskunde. Ik werd namelijk altijd uitgelachen in de klas als ik zei dat ik het niet kon volgen. Maar ik had er ook slapeloze nachten van. Ik zat aan de valeriaan om 'rustig' naar wiskunde te kunnen.

Ik weet van mezelf dat ik weinig compensatiemogelijkheden heb als het om dyscalculie gaat. Daarom ben ik soms zo ten einde raad. Ik kan de meest eenvoudige dingen niet. Ik vind bijvoorbeeld het kopen van een brood een simpele actie. Maar ik kan zo'n brood haast niet afrekenen. Ik geef wat en ik krijg soms wat geld terug. Maar wat er nu écht gebeurt op zo'n moment, dat weet ik dus niet.

Natuurlijk ben ik trots op mijn taalgevoel. Sterker nog, ik leef deels ervan. Niet alleen omdat ik het leuk vind, maar omdat ik wel móet. Eigenlijk wilde ik arts of advocaat worden. Arts worden, kon ik wel vergeten vanwege de wiskunde. Als advocaat moet je een goed cijfermatig inzicht hebben als je in je basisjaren te maken krijgt met categorieën aan geldboetes in het strafrecht, het berekenen van vergoedingen in het arbeidsrecht en het sluiten van bepaalde verbintenissen of het regelen van (ver)kooptransacties. Ook in het familierecht is het belangrijk. Ik heb zelf een relatie met een advocaat (buiten Nederland, maar dat maakt geen verschil), dus ik weet hoe het in de praktijk werkt.

Ik weet eerlijk gezegd zelf ook niet wat dysartie, dysfasie etc. precies voor afwijkingen zijn. Ik noem het bewust afwijkingen, omdat het gewoonweg niet kán om iemand zonder enige kennis meteen maar ziek te noemen. Dat zeg ik niet, omdat ik dat vind. Ik zeg het, omdat het gewoon een stukje algemene fatsoensnormen betreft. Als iemand zegt dat hij/zij iets heeft en je weet niet wat het is, dan vraag je het en anders hou je je mond.

Kun jij een verklaring geven voor het feit dat dyscalculie maar niet schijnt toe te komen aan de grote doorbraak, de grote bekendheid? Het lijkt wel alsof we het hier hebben over een taboe! Ik vind dat gek!
mariah
 
Berichten: 41
Geregistreerd: 13 Okt 2005 21:12

Volgende

Terug naar Dyscalculie bij volwassenen

Wie is er online?

Gebruikers in dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 15 gasten

cron