Hoi,
ik zit al heel lang met de vraag of ik dyscalcullie heb of niet. Ik heb altijd al moeite gehad met rekenen. Op- en aftrekken lukt nog wel met behulp van vingers maar aan vermenigvuldigen en delen hoef ik niet te beginnen. Ik weet echt niet wat ik dan moet doen. Ruimtelijk inzicht heb ik ook niet. Op de lagere school kreeg ik dan ook mavo-advies. Uiteindelijk ben ik toch naar de havo gegaan. Daar ging alles heel goed, vooral de talen, behalve wiskunde en natuurkunde. Bijles had geen invloed. Mijn wiskundeleraar noemde me eens een mongool toen ik een 3 had gehaald op een proefwerk. Sindsdien ben ik erg onzeker over rekenen. In 4 havo ben ik overgegaan omdat mijn (nieuwe) wiskundeleraar mijn 3 in een 4 veranderde.. Uiteindelijk heb ik na de havo het vwo gedaan en studeer ik nu rechten. Gelukkig hoef je daarbij niet al teveel te rekenen.
Toch heb ik met bepaalde dingen veel moeite. De 'bijzondere verrichtingen' bij autorijden bijvoorbeeld.. Ik kan de volgorde niet zo goed onthouden.. Met de boodschappen raak ik in de war als ik me niet aan het lijstje hou. Gewichten en afstanden zeggen me niets. Ik weet echt niet hoe ver 50 meter is of hoeveel 6 kilo weegt. Klokkijken lukt allen op een klok met cijfers, met die streepjes kan ik niet zoveel.
Ik vind het heel prettig om jullie verhalen te lezen en om mezelf hierin te herkennen. Van vrienden krijg ik toch vaak onbegrip te horen, zij lijken mijn problemen niet echt serieus te nemen.
Groetjes,
Kim