Hallo,
ik wilde me ook graag even voorstellen!
Ik ben Merel, 18 jaar oud en net begonnen met studeren.
Ik heb altijd al gekampt met rekenproblemen, bijles hielp nooit.
Daarom heb ik in de 2e klas een test gedaan, waaruit bleek dat ik dyscalculie heb. Ik dacht 'fijn, eindelijk bewijs dat ik niet dom ben, maar dat er écht een reden is dat ik zo slecht ben in wiskunde'. Ik hoopte dat mensen me nu niet meer dom zouden vinden. Maar helaas, het werkte vrij averechts. Ik kreeg wel bepaalde 'faciliteiten' (dwz. ik had een half uur langer dan de rest om mijn wiskunde repetities/examen te maken en ik mocht er zo nu en dan een voorbeeld formule bijhouden) maar mensen namen het niet serieus, vonden me een smiecht en dachten dat ik ze voorloog omdat ik gewoon mijn best niet wilde doen.
Ik ben blij dat er nu meer aandacht is voor dyscalculie, mijn zusje heeft het ook en ik merk dat ze er (op die zelfde school) nu al beter mee om gaan. Daarom wil ik zeggen; mensen, Spread the word about dyscalculie!
Maak het bekent! Zelf ben ik op mn pootjes terecht gekomen, met een 3,1 voor mijn VWO centraal wiskunde examen, maar toch nog een 5 op mijn eindlijst!! Echt super proud was ik
(helaas.. over 4 weken start mijn studie vak 'inferentiële statistiek'... ben benieuwd )
Hm.. dit stuk is een beetje lang geworden.. maar goed
Mensen, hou de moed er in, eventually komt het allemaal wel goed met die resultaten. Je bent echt niet minder om je dyscalculie.
Kuss