De term leerstoornissen (Learning Disabilities), meestal afgekort tot LD, is een andere verzamelnaam die refereert aan een reeks van specifieke leerstoornissen (Specific Learning Disabilities; SLD’s) die uitgaat van de aanname dat het individu beschikt over normale cognitieve vermogens. Onder de SLD’s vallen zaken als:
• Leesproblemen (dyslexie),
• Rekening problemen (dyscalculie
),
• Spellingsproblemen,
• Geschreven expressie of handschrift,
• Het begrijpen van of gebruiken van woorden (Dysphasia, Dysomnia),
• Expressieve taal en non-verbale eigenschappen.
De huidige ontwikkelingen ten aanzien van de oorsprong van stoornis ligt op het gebied van de interactie (communicatie over en weer) tussen de beide hersenhelften.
Recent onderzoek in Australië toont aan mensen die goed zijn in rekenen over betere capaciteiten beschikken ten aanzien van de aansturing en de integratie tussen de beide hersenhelften.
Artikel: “Interhemispheric interaction during global-local processing in mathematically gifted adolescents, average-ability youth, and college students,” Harnam Singh, Ph.D., U.S. Army Research Institute for the Behavioral and Social Sciences, and Michael W. O’Boyle, PhD, University of Melbourne, Australia; Neuropsychology, Vol. 18, No. 2.
Diegenen die goed zijn in het lezen van wetenschappelijke artikelen in het Engels kunnen het betreffende artikel downloaden op:
http://www.apa.org/journals/releases/neu182371.pdf
In veel gevallen treedt dyscalculie gecombineerd op met andere stoornissen waaronder dyslexie. Dyscalculie als alleenstaand/geïsoleerd problemen wordt veel minder gezien.
Ten aanzien van dyslexie wordt meer en meer duidelijk hier neuroanatomische en neurofysiologische oorzaken aan ten grondslag liggen die terug te voeren zijn op een bepaald deel van de hersenen dat “planum temporale” wordt genoemd. Omdat dyscalculie minder geïsoleerd voorkomt is het tot nu toe erg moeilijk om vast te stellen welk deel van de hersenen exact daarbij betrokken is
Daarnaast wordt al jaren beschreven dat er bij dyscalculie sprake is van bepaalde visualisatie problematiek. Binnen deze context heeft het probleem dus alles te maken met het reguleren van de signalen binnen het brein (hersenactiviteit).
Neurofeedback staat bekend in de Amerikaanse literatuur onder “neuroregulation” (neuroregulatie). Neurofeedback heeft invloed op de werking op de wijze waarop de hersenen informatie verwerken, de neuroregulatie. Het gaat daarbij zowel om informatie die de hersenen uit de buitenwereld ontvangen, als informatie vanuit het lichaam en vanuit de hersenen zelf wordt ‘rondgestuurd’. Neuroregulatie (neurofeedback) is erop gericht de optimale, adaptieve interactie van de persoon met diens omgeving mogelijk te maken en te verbeteren.
Zoals u wellicht bekend is komen bij veel leerstoornissen waaronder dyscalculie aanvullende problemen voor die liggen op het psychosociale vlak zoals onzekerheid, faalangst enzovoort. Ook op dit gebied biedt neurofeedback erg goede resultaten bij zowel kinderen als volwassenen.
Daarnaast is van neurofeedback bekend en beschreven dat het positieve resultaat heeft op het algemene presteren.
Ger Loots, PSYCHOLOOG-NIP
neuropsycholoog & psychofysioloog
GZ-psycholoog i.o.
Neurofeedback Instituut Nederland
http://www.neurofeedback.nl