Dyscalulie in het dagelijks leven

Hier kunt u uw verhalen, opmerkingen en vragen kwijt, over dyscalculie bij kinderen.

Moderators: Sébastien, Renée

Dyscalulie in het dagelijks leven

Berichtdoor margriet gordijn » 09 Jan 2008 14:20

Beste allemaal,
Mijn dochter Roslia is 10 jaar. Vorig jaar is ze via school op dyscalculie getest. Op mijn verzoek.Ze wisten er nauwelijks tot niets vanaf. Nu is het duidelijk dat dat het probleem is. Sinds ze nu in groep 7 zit gaat het moeilijker worden voor haar. Ik merk dat ze op heel veel fronten het overzicht mist. Op deze site zag ik een aantal zeer herkenbare dingen staan. Bijvoorbeeld een afkeer voor teamsporten.
Het gaat namelijk niet alleen om rekenen, maar ook om het plannen en organiseren van huiswerk, het overzien van tijd, het overzien van het verkeer, het omgaan met geld, boodschappen doen...het overzien van een vakantie.

Omdat ze nu op een leeftijd is dat ze van dit soort dingen wordt verwacht zelfstandiger te zijn, beginnen deze dingen erg op te vallen en het begint haar zelf ook op te vallen. Ik probeer haar te helpen organiseren en we hebben oog voor de dingen die goed gaan: dansen, zingen, theater, fantaseren, spelen, vriendschappen.
Maar ik vind het erg lastig om te zien dat ze er zo'n last van heeft en dat het op school voor haar ook moeilijk wordt. Ze vindt het moeilijk overzicht te krijgen, het is druk met 32 kinderen in de klas, er moet veel en ze heeft er moeite mee een uitzondering te zijn.Ze krijgt op school voor rekenen extra aandacht van een inval juf. En hoewel ik erg te spreken ben over deze goede bedoelingen twijfel ik aan de deskundigheid.

Ik ben nu bezig om eens te kijken of ik wat buitenschoolse hulp kan inschakelen om haar te laten helpen met plannen en overzicht te krijgen.
Heeft iemand hier ervaring in??

Verder moet ze over 1,5 jaar naar de middelbare school. Ik probeer wat informatie te verzamelen om haar naar een goede school te sturen met begrip voor dit probleem en aandacht voor haar creatieve kant. Ik dacht aan de vrije school. Zijn er mensen met pubers die kunnen vertellen hoe zij met hun kinderen tot een middelbare school keuze zijn gekomen? of zijn er scholieren die hier mij iets over willen vertellen??
Ik hoor heel graag reacties
Alvast bedankt
Margriet
Margriet
margriet gordijn
 
Berichten: 2
Geregistreerd: 30 Okt 2007 12:28
Woonplaats: Haarlem

Berichtdoor Maria » 14 Jan 2008 23:09

Dag Margriet,

Ja erg herkenbaar dit verhaal.

Onze zoon is nu 13. Is nu brugklasser op vmbo-t. Bij hem werd erg laat (pas in groep acht) dyscalculie geconstateerd.
Hier zijn heel wat probleemvolle jaren aan vooraf gegaan.
En natuurlijk zijn we er nog niet.

Onze zoon kreeg gaandeweg ook meer problemen met het plannen en zelf regelen van dagelijkse dingen.

Op woensdagmiddag bv. mocht hij altijd een vriendje uitnodigen of bij een vriendje afspreken. Dan zei ik dat 's-ochtends nog extra tegen hem.
Om 12.30 was de school altijd uit, om 18.00 had hij dan weer voetbaltraining.
Hij sprak dan toch niets af, want, zo zei hij, ; ik moet zo gaan trainen.
Hij had totaal geen tijdsbesef. Het feit dat hij die middag zo'n 5 uur had kunnen spelen kon hij niet bevatten.
Hij had geen flauw idee hoelang 5 uur wel niet was.

Het heeft veel geduld gekost om hem iets meer inzicht te geven in het plannen van dingen. Als 12-jarige wil je niet graag met je moeder aan tafel zitten om de klok nog eens door te nemen.

Hij krijgt op school 1 uur in de week RT van een erkend orthopedagoge die bekend is met dyscalculie.
Vraag bij je zoektocht naar het vervolgonderwijs vooral na of er een dyscalculie-protocol is. Dat is al een stap in de goede richting.

Bij het plannen van huiswerk ed. moeten we hem blijven helpen, maar gaandeweg gaat dit langzaam iets beter.
Op school vindt hij het tijdens wiskundeles vervelend om steeds te moeten melden dat hij het niet snapt. Iedereen hoort dat dan.
Met de leraar hebben we nu afgesproken dat onze zoon alleen z'n hand opsteekt, en dat de leraar dan naar hem toekomt om te horen wat er is.

Wat wij vooral willen voorkomen is dat hij het thuis ook vervelend gaat vinden om om hulp te vragen

Het toverwoord is volgens mij nog steeds 'geduld', en blijven herhalen.

Het vervelende is en blijft het onbegrip van anderen.
zoon 13 vmbo-t
Maria
 
Berichten: 12
Geregistreerd: 28 Sep 2007 7:57
Woonplaats: Noord Brabant

Berichtdoor margriet gordijn » 16 Jan 2008 12:07

Ha Maria,
Bedankt voor je reactie. Het is inderdaad zo lastig om te begrijpen dat die kinderen het besef van tijd niet hebben. Dat maakt dat het nu zo actueel is. Geduld helpt inderdaad, helemaal nu de puzzelstukjes op zijn plaats gaan vallen.
Ik heb volgende week een gesprek op school en wil wat afspraken maken. Heb jij enig idee waar je het dyscalulie protocol kunt opvragen, of schrijven scholen die eventueel zelf??
Veel succes met je zoon, ik vind het wel hoopvol klinken, ik heb ook de andere stukjes gelezen van jou over je zoon, hoe hij als puber er door heen komt en op school mee kan komen.
Roos is de afgelopen maanden met zoveel tegenzin naar school gegaan, en vorige week was het helemaal crisis. Na het kijken van de klokhuis aflevering ben ik op school aan de bel gaan trekken. En er wordt naar geluisterd godzijdank, nu nog de inhoud. De wil is er wel maar de deskundigheid nog niet.
Hopen dat ze mij kunnen velen als bijdehante moeder, want ik ben op het moment er erg mee bezig en sta op goede hulp.
Veel groeten
margriet
Margriet
margriet gordijn
 
Berichten: 2
Geregistreerd: 30 Okt 2007 12:28
Woonplaats: Haarlem

Berichtdoor Maria » 16 Jan 2008 13:19

Dag Margriet,

Een dyscalculie-protocol word door de school zelf opgezet.
Niet elke school heeft zo'n protocol.
De meeste hebben het wel voor dyslexie, maar voor dyscalculie komt het nu pas op gang.

Hierin staat dan vermeld welke uitzonderingen en/of handreikingen er voor een kind met dyscalculie zijn.

Succes

Grtjs

Maria
zoon 13 vmbo-t
Maria
 
Berichten: 12
Geregistreerd: 28 Sep 2007 7:57
Woonplaats: Noord Brabant

Berichtdoor Danetta » 21 Jan 2008 9:39

Hallo,

Onze zoon heeft op zijn school een kaart gehad met daarop aangekruist waaruit zijn extra's staan. B.v. 10 min. meer tijd bij een proefwerk, het gebruiken van methodes in stappen uitgelegd, een lijstje met de goede volgorde van mm naar km. enzo.

Bij iedere les waar rekenen om de hoek komt, dus behalve techniek ook koken (deciliter, liter etc.) laat hij die kaart zien.

Bovendien krijgt hij voordat hij wiskunde heeft een half uur priveles, waarin hem wordt uitgelegd wat ze as week gaan doen. Loopt hij tegen moeilijke sommen aan neemt hij die mee naar deze les.
Daarnaast heeft hij een uur priveles thuis bij een rter. Zo lukt het prima!!
Zijn laatste toets scoorde hij een 6, nou das voor ons goud hoor!!
Zeker toen bleek dat hij bij de hoogsten vd klas hoordde...(zegt dit niet iets over de methode van lesgeven zelf?)

Verder moet je er als een tijger op zitten waar het de scholen zelf betreft.
Daar hij bij de besten hoort op dit moment, vond die leraar (grrrrrrrrrr) dat hij geen extra hulp meer nodig had.
Nouja, dan maar weer mailen en bellen he?
Veel succes! Danetta
Danetta
Danetta
 
Berichten: 29
Geregistreerd: 12 Okt 2006 12:58
Woonplaats: Tholen


Terug naar Dyscalculie bij kinderen

Wie is er online?

Gebruikers in dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 18 gasten

cron