Dyscalculietest ja of nee? Wie heeft ervaring in V.O.?

Hier kunt u uw verhalen, opmerkingen en vragen kwijt, over dyscalculie bij kinderen.

Moderators: Sébastien, Renée

Dyscalculietest ja of nee? Wie heeft ervaring in V.O.?

Berichtdoor Sita » 14 Apr 2005 19:38

Ik ben erg benieuwd :D naar de ervaringen op de middelbare school van mensen (volwassenen én kinderen) die dyscalculie hebben en die een specifieke dyscalculietest hebben laten doen, of die dat overwegen, zoals ik (voor mijn dochter van 12 jaar).

:?: Wie heeft een echte dyscalculietest laten doen?
:?: Welke voordelen heeft dat gebracht? Was het de moeite en de kosten waard?
Ik denk dan aan specifieke hulp op school (dus meer dan alleen maar het mogen gebruiken van een rekenmachine en extra tijd bij proefwerken/examens).
:?: Was RT mét dyscalculietest bijvoorbeeld beter afgestemd op je mogelijkheden en onmogelijkheden?
:?: En was er in de thuissituatie verheldering :lol: van alledaagse ‘probleempjes’? Toen bijv. de kinderfysiotherapeut vertelde dat onze dochter bij het schrijven een ‘spatieel ordeningsprobleem’ had en ik daarop doorvroeg, bleek dat veel van haar gedrag/reacties thuis daarin een oorsprong vonden. Er werd ons toen veel :idea: duidelijk.


Wij hebben een soort van 'dyscalculieverklaring' voor onze dochter. Ze gaat volgend schooljaar beginnen op het VMBO Kader (IQ voor VMBO Theoretisch/Gemengd).
Maar de huidige dyscalculieverklaring is met name een erkenning van 'kenmerken van dyscalculie' en niet een verklaring die ook duidelijk in kaart brengt welke rekengebiedjes wel of niet goed gaan. Er is nml. geen echte dyscalculietest gedaan, maar een NDT(est), die informatie geeft over IQ (redeneer – en verbaal vermogen, ruimtelijk inzicht) en werkgeheugen (visueel - en semantisch geheugen). Daarnaast heeft ze een achterstand voor inzichtelijk rekenen (1,5 jr) en wanneer ook de tempofactor wordt meegerekend in de vorderingen, een achterstand van meer dan 2 jaar. Ze heeft meer dan 3 jaar goede RT en hulp gehad. Kenmerken van dyscalculie dus, waar de huidige school (RT) zich heel goed en begripvol :D voor heeft ingezet.
Ik heb al een gesprek met de RT-er van de VMBO-school gehad en die is zich zeer bewust van de zelfwaardering die bij dys-kinderen nogal eens schommelt. Daarnaast probeert hij iets te doen aan 'reken-angst' :oops: . Er zijn rekentabellen-kaartjes (dm, km etc) die kinderen achterin hun agenda mogen plakken (dan valt het minder :wink: op...) en er zijn ook kaarten die ze op tafel er bij mogen houden. Dat klinkt goed.

Ik twijfel of het goed is om door te zetten en toch :roll: die dyscalculietest te laten doen. Maar dan moet het wel zinvol zijn en voordelen opleveren. Onze dochter heeft nml. al heel wat testen en toetsen achter de rug :evil: en daarnaast zijn de kosten ook niet laag. In eerste instantie vond ik het té kostbaar. Maar nu de nieuwe school naar aanleiding van het aanmeldingsformulier onze dochter heeft uitgenodigd voor didactische testen, kunnen die misschien vervallen bij een dyscalculie-onderzoek (dat moet ik nog navragen) en blijft het psychologische deel over.

Heel graag reacties (niet te algemeen a.u.b.).
Wij zijn ook lid geworden van Balans, maar daar blijken maar weinig echte dyscalculici te zijn. Ik ga ook daar nog eens een specifieke oproep plaatsen.

Groet van Sita
Laatst gewijzigd door Sita op 18 Apr 2005 8:28, in totaal 1 keer gewijzigd.
dochter 16 jr (4 VMBO, dyscalculie?) en dochter 18 jr (Ath. 6 op zak)
Gebruikers-avatar
Sita
 
Berichten: 34
Geregistreerd: 06 Feb 2005 21:45
Woonplaats: Overijssel

Berichtdoor Renée » 14 Apr 2005 19:53

Hoi Sita! Leuk je weer te zien,

Je bent al weer een heel eind verder denk ik!
Ik weet dat Liz hier op het forum een "echte" dyscalculietest heeft gedaan. Ik denk dat ze jou heel goed kan vertellen hoe dit gegaan is, kosten en voordelen.
Een meerwaarde zou kunnen zijn dat er een goed behandelingsplan wordt opgezet, waar je dochter een tijd mee vooruitkan. Maar misschien kan deze school het ook wel...... Ik kan me aan de andere kant ook goed voorstellen dat er al zoveel getest is en dat dit op gegeven moment genoeg is. Ik zou denk ik wel testen om er helemaal zeker van te zijn.

Je hebt wel geluk met de school! Fijn dat ze zo meewerken en vol echte aandacht zijn voor het kind...super!

Een psychologische test wordt vaak vergoed bij de verzekering....natuurlijk kan hij/zij dan ook even naar dyscalculie kijken :wink:

Ik zal Liz e-mailen en vragen om hier iets meer over te vertellen.

Ik heb toevallig vandaag een beschouwing geschreven over rekenangst:
http://www.dyscalculie.org/forum/viewto ... ?p=581#581

Heel veel succes maar weer.
Gebruikers-avatar
Renée
Site Admin
 
Berichten: 532
Geregistreerd: 01 Sep 2003 13:51
Woonplaats: Gelderland

Berichtdoor Sita » 15 Apr 2005 10:27

Dag Renée,

Wat fijn :D dat je altijd reageert! En ook nog snel en heel volledig. Volgens mij ben je een perfectionist, maar wel met aandacht voor je eigen grenzen. Je positieve berichtjes stralen ook altijd een stukje rust en geruststelling uit. Heb ik veel waardering voor.

Ik heb gisteravond bij Balans ook een klein aantal namen gevonden van mensen met (kinderen met) dyscalculie, daar wil ik dus nog even wat mee gaan doen. Ik zal ze ook even attent maken op deze site.
Maar ik heb op dit moment zoveel waar ik wat mee moet doen, dat ik me net een overbelaste (traagwerkende) computer voel.....Mijn geheugen is een ramp op dit moment :? en ik heb weinig info paraat, heb echt m'n aantekeningenschrift overal bij nodig. Het lijkt wel of het geheugen slechter wordt, maar misschien is het ook de druk van deze periode. Daar ga ik maar van uit.

Het is toch echt nog het beginstadium he, met dyscalculie in de praktijk. De RT-er van de basisschool raadde voorzichtig af om die test te doen. Ze kent Franka ook goed en heeft gezien hoe ze worstelde met de CITO entreetoets in groep 7. Daarom moet ik eerst weten hoe belangrijk het kan zijn om zo'n test gedaan te hebben. Soms is het belangrijk omdat een VO school anders helemaal niets wil doen (bewijzen). Maar dat is in ons geval niet zo. Het is niet een zwart-wit verhaal. De RT-er van de VMBO-school sprak ook niet direct over RT, maar meer over de sociaal-emotionele kanten. Is ook heel belangrijk.

Ik ben in ieder geval ook benieuwd naar Liz' ervaringen. In eerste instantie komen vaak de emotionele verhalen rondom dyscalculie he? En daarna is het voor school en leerling pionieren heb ik het idee. Dat maakt het ook lastig om iets uit te stippelen, zoals dat nu bij dyslexie (protocol voor scholen en erkende dyslexieverklaringen) al wel het geval is.
En lastig om een op zich goede school er van te overtuigen dat er wel aan die rekengebiedjes aandacht besteed moet worden. En dan is er nog de dochter, die dit ook moet willen en oppakken. Ze moet wel merken dat het haar helpt.

Nou, tot de volgende keer maar weer en bedankt voor je inzet,

Groet van Sita
Gebruikers-avatar
Sita
 
Berichten: 34
Geregistreerd: 06 Feb 2005 21:45
Woonplaats: Overijssel

Berichtdoor janne » 15 Apr 2005 14:36

Hallo Sita,

Ik heb op dit forum ook een berichtje geplaatst omdat we vermoeden dat onze dochter van 11 dyscalculie heeft.
Zij wordt in juni getest.
Ondertussen ben ik overal op zoek naar informatie over dyscalculie, en waarin zich dat allemaal uit, behalve in rekenmoeilijkheden.

Ik lees dat jullie thuis ook kleine problemen ondervinden in gedrag en reacties.
Mag ik vragen of je daar enkele voorbeelden van hebt. Gewoon om te toesten wat herkenbaar is voor ons en wat niet. (met alle begrip als je daar niet op wil ingaan)


We wonen in België, dus op je vragen kan ik niet echt antwoord geven. Omdat onze dochter nog getest moet worden maar ook omdat in België waarschijnlijk die zaken anders zijn geregeld dan in Nederland.

Groetjes
Janne
janne
 
Berichten: 69
Geregistreerd: 11 Apr 2005 20:49

Re: Dyscalculietest ja of nee? Wie heeft ervaring in V.O.?

Berichtdoor Liz » 15 Apr 2005 20:21

Sita schreef:
:?: Wie heeft een echte dyscalculietest laten doen?
:?: Welke voordelen heeft dat gebracht? Was het de moeite en de kosten waard?
Ik denk dan aan specifieke hulp op school (dus meer dan alleen maar het mogen gebruiken van een rekenmachine en extra tijd bij proefwerken/examens).
:?: Was RT mét dyscalculietest bijvoorbeeld beter afgestemd op je mogelijkheden en onmogelijkheden?
:?: En was er in de thuissituatie verheldering :lol: van alledaagse ‘probleempjes’? Toen bijv. de kinderfysiotherapeut vertelde dat onze dochter bij het schrijven een ‘spatieel ordeningsprobleem’ had en ik daarop doorvroeg, bleek dat veel van haar gedrag/reacties thuis daarin een oorsprong vonden. Er werd ons toen veel :idea: duidelijk.


Ik twijfel of het goed is om door te zetten en toch :roll: die dyscalculietest te laten doen. Maar dan moet het wel zinvol zijn


Hoi Sita,

Renée mailde me met de vraag eens naar je bericht te kijken en er een reactie op te geven. Hoewel mijn situatie niet dezelfde is als die van jouw dochter heb je wellicht wel iets aan mijn visie.
Ik ben 23, studeer aan een HBO opleiding en vorig jaar is bij mij dyscalculie vastgesteld. Dit is onderzocht toen ik onoverkomelijke problemen ondervond met het vak statistiek en een test was noodzakelijk om verder te kunnen met de opleiding.
Dus dat is het antwoord op vraag 1, ik heb een echte dyscalculie test laten doen en heb er absoluut geen spijt van. Om meteen door te gaan met je tweede vraag: het was de moeite en de kosten dubbel en dwars waard!
Ik ben me ervan bewust dat het om een groot bedrag gaat en het is dus heel terecht dat je deze afweging maakt. Maar geloof me als ik zeg dat die Euro's niet in verhouding staan tot wat het oplevert. Daarmee kan ik je derde vraag beantwoorden en je vertellen wat het mij heeft opgeleverd.

Het eerste dat me te binnen schiet is erkenning. Toen ik de uitslag las heb ik eerst heel lang zitten huilen van opluchting. Het klinkt vreemd, maar ik was blij met de uitslag! Het betekende dat er eindelijk een oorzaak gevonden was voor mijn jarenlange strijd met het rekenen. Aangezien ik al op het HBO zat heb ik me ook op de Havo door wiskunde en economie heengeworsteld terwijl mijn rekenkundige capaciteiten (zo bleek later) beneden Mavo niveau lagen. Je zult je misschien wel kunnen voorstellen hoe frusterend het al die jaren voor me is geweest om met drie keer per week bijles nog een 4 te halen, met tranen in je ogen naar een proefwerk te staren, enz...

Als je blijft proberen en het lukt niet terwijl je ook nergens begrip vindt, ga je aan jezelf twijfelen en ik werd er dus onzeker van. Ik voelde me dom en schaamde me erg ervoor.
Toen dus uit de test kwam dat ik dyscalculie had wist ik dus dat ik níet dom was en nog belangrijker: wat ik wél kon! Dat gaf me meer inzage in mijn capaciteiten en daardoor meer zelfvertrouwen. Ook wist ik waar voor mij de struikelblokken lagen. Dyscalculie heeft immers vele facetten die niet allemaal aanwezig hoeven te zijn bij iemand met dyscalculie. Zo weet je dus ook in wat voor vorm de dyscalculie zich voordoet en kan er gerichter hulp geboden worden.
Ook heeft het me inzage gegeven in andere 'problemen' die van mijn dyscalculie afkomstig zijn maar waar ik nooit een verklaring voor had. Waarom ik niet kan ordenen bijvoorbeeld, waarom ik niet kan schatten, waarom ik geen kaart kan lezen, enz.

Op je vraag over de RT kan ik geen antwoord geven omdat ik daar geen ervaring mee heb. Mijn moeder geeft echter RT en komt dit soort problemen dus regelmatig tegen. Ik kan eens bij haar informeren op welke wijze er met dyscalculie wordt omgegaan. Ik denk dat ik je laatste vraag over alledaagse 'probleempjes' al min of meer heb beantwoord.

Ik hoop dat ik je een beetje verder heb kunnen helpen. Mocht je verdere vragen hebben dan beantwoord ik die graag via mail of op het forum.

Succes!

Liz
"Life's acquired a dimension that's quite beyond comprehension"--Amour
Gebruikers-avatar
Liz
 
Berichten: 55
Geregistreerd: 15 Apr 2004 9:49
Woonplaats: Venlo

Berichtdoor Sita » 16 Apr 2005 12:11

Janne, ik heb zojuist je eigen oproepje gelezen en het is héél herkenbaar. Ik ben eigenlijk nog steeds daarmee aan het puzzelen. Toen het op de Montessorischool niet goed ging (geen adequate begeleiding en geen besef van de moeilijkheden die mijn dochter ondervond) raakte ze helemaal buiten zichzelf, het was heel heftig. Dat is tot op zekere hoogte verklaarbaar, hoewel de kinderfysiotherapeut dacht aan PDD. Dat is onderzocht en dat heeft ze niet.
Maar nu de begeleiding op rekengebied goed is (andere school met een heel fijne en begripvolle RT-er) blijft haar gedrag toch nog steeds wat spannend en hoewel het niet meer zo heftig is, blijft ze negatief over zichzelf. En wat dat gedrag betreft: naast dyscalculie kan er ook nog wel wat anders aan de hand zijn. Het vaak voorkomen van twee of meer stoornissen heet co-morbiditeit en dat gaat o.a. op voor dyscalculie en NLD. Over NLD kun je lezen op de Nederlandse site www.balansdigitaal.nl. Wij herkennen onze dochter daar trouwens niet in. Ik wil in een privebericht wel wat meer vertellen over hoe het thuis gaat, maar daar wil ik even rustig de tijd voor nemen. Kan dus even duren.

Liz, bedankt voor je uitgebreide reactie. Ik ben er blij mee. Ik ben zelf ook al weer een stukje verder gekomen door informatie van Tom Braams:

Een dyscalculieverklaring als zodanig bestaat nog niet (of is niet bij scholen bekend). Wat wij doen is een verklaring maken die er vergelijkbaar met een dyslexieverklaring uitziet, waarbij we verwijzen naar het recht op gelijke behandeling. Er moet dan rekening gehouden worden met die handicap. Vervolgens geven we individueel per leerling aan welke faciliteiten gewenst worden.


Ik herken je gevoelens een beetje bij mezelf (heb ook iets met cijfers en rekenen dat niet past bij mijn niveau, soms hele rare dingen zoals het niet kunnen onthouden van mijn eigen leeftijd..was het nou 42 of 43 etc.). Ook de opluchting is heel begrijpelijk, absoluut niet vreemd na al die jaren van worstelen en twijfels. Fijn voor je. Als je het weet kun je weer verder gaan! Voor mijn dochter, die veel jonger is werkt dat toch wat anders. Zij ziet hoeveel ze achter is bij haar klasgenoten en dat is sterker dan de wetenschap dat het veroorzaakt wordt door dyscalculie.
In ieder geval was punt 1 voor jou de erkenning. Dat speelt bij ons niet, want het begrip is er al op beide scholen en er is erkenning via de verklaring die we kregen.

Toen dus uit de test kwam dat ik dyscalculie had wist ik dus dat ik níet dom was en nog belangrijker: wat ik wél kon! Dat gaf me meer inzage in mijn capaciteiten en daardoor meer zelfvertrouwen. Ook wist ik waar voor mij de struikelblokken lagen. Dyscalculie heeft immers vele facetten die niet allemaal aanwezig hoeven te zijn bij iemand met dyscalculie. Zo weet je dus ook in wat voor vorm de dyscalculie zich voordoet en kan er gerichter hulp geboden worden.
Ook heeft het me inzage gegeven in andere 'problemen' die van mijn dyscalculie afkomstig zijn maar waar ik nooit een verklaring voor had. Waarom ik niet kan ordenen bijvoorbeeld, waarom ik niet kan schatten, waarom ik geen kaart kan lezen, enz.


Wat je hier schrijft, gelegd naast de informatie van Tom Braams, maakt dat ik nu toch meer een beeld krijg waarom ik het wel moet doen.
Hoofdmotivatie lijkt te zijn: in kaart kunnen brengen om welke vorm van dyscalculie het gaat, m.a.w. welke facetten spelen een rol. Daarop kan dan een gericht plan voor hulp/compensatie/begeleiding gemaakt worden. Waardoor je misschien ook voorkomt dat er vooral algemene hulp wordt gegeven en er geen specifieke aandacht is voor de rekengebiedjes waar het aan schort. Zonder dyscalculieonderzoek blijft het nml. naar mijn huidige idee toch hulp aan de oppervlakte van het probleem. Of je moet een RT-er hebben die echt goed kan zien waarmee een kind moeite heeft, zoals die wij nu hebben. Dan heb je misschien zo'n verklaring niet nodig.

Wat heb je gedaan met de dyscalculieverklaring richting school? Welke maatregelen/compensaties heb je aan school gevraagd nu je de facetten in kaart had?

Nou, ik stop er even mee,
groet van Sita

P.S. Het Nederlandse tijdschrift Balans Magazine heeft in het aprilnummer (nr. 4) een groot artikel over dyscalculie 'Accountmanager met dyscalculie'.
dochter 16 jr (4 VMBO, dyscalculie?) en dochter 18 jr (Ath. 6 op zak)
Gebruikers-avatar
Sita
 
Berichten: 34
Geregistreerd: 06 Feb 2005 21:45
Woonplaats: Overijssel

Berichtdoor Liz » 17 Apr 2005 19:42

Hallo Sita,

Ik begrijp wat je bedoelt. Wellicht dat de behoefte aan erkenning bij jullie minder speelt dan bij mij toen. Toch wil ik nogmaals pleiten voor het laten doen van een test. Ook al krijg je alle erkenning en hulp en lukt het je om zonder test in kaart te krijgen om welke vorm van dyscalculie het gaat, dan nog vind ik een test zinvol en wel om de volgende reden.

Zoals gezegd is het minstens zo belangrijk om voor je dochter in kaart te brengen wat ze wél kan. Momenteel wordt enorm veel aandacht besteed aan het feit dat ze moeite heeft met rekenen en haar achterstand. Uiteraard ken ik haar niet maar ik denk dat je niet moet onderschatten wat voor impact dit op haar kan hebben. Ik ben daarom van mening dat het voor zowel haar zelfvertrouwen als haar latere studie/beroepskeuze van belang is te weten waar haar talenten liggen.
Zo bleek mijn intelligentie dysharmonisch wat inhoudt dat rekenen erg laag scoorde maar andere zaken (zoals taal) weer erg hoog. Ik heb ook al aangegeven dat ik nu beter begrijp waarom ik moeite heb met bepaalde dingen. De neurologische oorzaak van dit alles werd echter pas duidelijk na de test waarin stond beschreven in welk opzicht mijn hersenen anders functioneren dan bij andere mensen. Ik vond en vind dit prettig om te weten, het maakt dat ik dingen beter kan relativeren en de stoornis beter kan uitleggen.

Misschien dat erkenning daarom toch wel aan de orde is voor jullie. Wellicht nu nog niet maar ook voor haar vervolgopleiding kan dit zinvol zijn. Ik wil natuurlijk niet negatief doen maar ik heb aan den lijve ondervonden hoe lastig het kan zijn om in het beroepsonderwijs aandacht te krijgen voor deze leerstoornis en je kunt er daarom naar mijn mening beter op voorbereid zijn.

Het antwoord op jouw vraag is redelijk eenvoudig. Mijn school was van de meet af aan niet van plan rekening te houden met mijn dyscalculie en ze hebben dan ook eerst geprobeerd me naar een andere opleiding te krijgen. Toen dit niet lukte en ik uiteindelijk de testresultaten in handen had hebben ze aanpassingen gemaakt.
Ik kreeg een aangepaste toets met voornamelijk theoretische vragen i.p.v. rekenvragen en ik mocht theorie erbij houden.
Dit was voor mij wel voldoende om het vak te halen.

Hopelijk beantwoordt dit je vraag. Ik wens jullie veel succes met alles!

Liz
"Life's acquired a dimension that's quite beyond comprehension"--Amour
Gebruikers-avatar
Liz
 
Berichten: 55
Geregistreerd: 15 Apr 2004 9:49
Woonplaats: Venlo

Berichtdoor Sita » 18 Apr 2005 8:27

Goedemorgen Liz,

Wat ben ik blij :D met je antwoord!
Dit is wat ik 'boven water' wilde krijgen en wat me een gevoel van opluchting geeft nu ik het lees. Ik heb weer een beeld van de volgende stap.
De gesprekken die ik had op de huidige basisschool en de aankomende school voor voortgezet onderwijs wijzen uit, dat zij eigenlijk niet op de hoogte zijn van de essentiele meerwaarde van een dyscalculietest. Ik zelf dus ook niet hoor. Geen van beide RT-ers heeft het geopperd. Met jouw informatie verandert dat. Ik wil dat ook zeker nog positief terugkoppelen naar de RT-er van de basisschool (en de directeur van het samenwerkingsverband dat de 'dyscalculieverklaring' afgaf), ze is erg betrokken en wilde bijv. ook graag weten hoe onze dochter het in de brugklas doet, zo rond december.

Ik ga nu uitvogelen hoe en waar ik het beste een test kan laten doen en of er prijsverschillen zijn die niet ten koste gaan van de kwaliteit. Het moet wel een gespecialiseerde 'goog' zijn heb ik het idee na alles wat ik er over heb gelezen.
Weet je waar ik ook wat aan heb? Aan jouw moed en doorzettingsvermogen om je niet uit het veld te laten slaan, toen je werd aangeraden om een andere opleiding te kiezen. Je hebt het zelfs zover gekregen dat er toetsen voor je werden aangepast. Petje af!

Bedankt Liz en tot de volgende keer.

Groet van Sita
dochter 16 jr (4 VMBO, dyscalculie?) en dochter 18 jr (Ath. 6 op zak)
Gebruikers-avatar
Sita
 
Berichten: 34
Geregistreerd: 06 Feb 2005 21:45
Woonplaats: Overijssel

Berichtdoor Liz » 18 Apr 2005 10:16

Hallo Sita,

Ik ben blij te horen dat je iets aan mijn antwoord hebt. Sinds ik weet dat ik dyscalculie heb wil ik graag andere mensen helpen die tegen dezelfde problemen aanlopen als ik. Om te horen dat dat een beetje gelukt is, is heel prettig. :-)

Bedankt ook voor je compliment. Het was inderdaad een hele vervelende en stressvolle tijd om te vechten voor mijn rechten en om op de opleiding te blijven die ik gekozen had.
Ik wens jullie veel succes met het vinden van een plek om de test te laten doen, hopelijk lezen we hier nog het e.a. over de uitslag...?
Mijn aanbod om verdere vragen te beantwoorden of andere hulp te bieden blijft in ieder geval staan.

Liz
"Life's acquired a dimension that's quite beyond comprehension"--Amour
Gebruikers-avatar
Liz
 
Berichten: 55
Geregistreerd: 15 Apr 2004 9:49
Woonplaats: Venlo

Berichtdoor Sébastien » 18 Apr 2005 12:56

Sita: Het vaak voorkomen van twee of meer stoornissen heet co-morbiditeit en dat gaat o.a. op voor dyscalculie en NLD.

Ik weet niet zeker of je het goed bedoelde of een beetje verwarrend opschreef, vandaar een kleine reactie.

Het verschijnsel dat 2 of meer lichamelijke of psychische stoornissen zich tegelijkertijd bij één individu voordoen wordt in de geneeskunde co-morbiditeit genoemd.

46% alleen dyscalculie*
26% samen met ADHD
17% samen met dyslexie
50% samen met spellingsproblemen*
* hier is geen sprake van co-morbiditeit, maar wel 'leuk' om te weten.

Belangrijk is op te merken dat NLD als syndroom veel meer omvat dan alleen rekenproblemen. Dyscalculie is slechts 1 van de kenmerken. Om die reden is het ook niet mogelijk om te spreken van co-morbiditeit van dyscalculie met NLD. Het zou dan immers gaan om het gelijktijdig optreden met een verschijnsel waar het zelf deel uit maakt.

Liz: Om meteen door te gaan met je tweede vraag: het was de moeite en de kosten dubbel en dwars waard!
Ik ben me ervan bewust dat het om een groot bedrag gaat en het is dus heel terecht dat je deze afweging maakt. Maar geloof me als ik zeg dat die Euro's niet in verhouding staan tot wat het oplevert.
Sita: Ik ga nu uitvogelen hoe en waar ik het beste een test kan laten doen en of er prijsverschillen zijn die niet ten koste gaan van de kwaliteit.

Liz, mag ik vragen hoeveel het gekost heeft? Ik neem aan dat iedere psychologie-praktijk anders is en dus ook andere kosten in rekening brengt...

Sita: Het moet wel een gespecialiseerde 'goog' zijn heb ik het idee na alles wat ik er over heb gelezen.

De kwalificatie van de professional die bevoegd is de verklaring af te geven. Gelet op de inhoud van de verklaring kan de verklaring alleen worden afgegeven door professionals die gekwalificeerd zijn voor het uitvoeren van psychodiagnostisch onderzoek en beschikken over specialistische kennis (inclusief met betrekking tot de psychometrie) op het gebied van leerstoornissen en beperkingen/ onderwijsbelemmeringen die daarmee samen kunnen gaan. Daartoe is een academische graad in de klinische (kinder- en jeugd)psychologie of orthopedagogiek vereist alsmede een erkende bekwaamheidsregistratie in de psychodiagnostiek (NVO-registratie Diagnostiek of Generalist; BIG-registratie Gezondheidszorg psycholoog).
Gebruikers-avatar
Sébastien
Moderator
 
Berichten: 385
Geregistreerd: 10 Feb 2005 23:30
Woonplaats: Flevoland

Berichtdoor Liz » 22 Apr 2005 14:02

Sébastien schreef:Liz, mag ik vragen hoeveel het gekost heeft? Ik neem aan dat iedere psychologie-praktijk anders is en dus ook andere kosten in rekening brengt...

Ja dat mag je zeker vragen. Ik heb voor de test, het rapport en adviesgesprek zo'n 420 euro betaald. De prijzen wijken inderdaad af bij de verschillende praktijken maar volgens mij is het verschil niet heel erg groot.
"Life's acquired a dimension that's quite beyond comprehension"--Amour
Gebruikers-avatar
Liz
 
Berichten: 55
Geregistreerd: 15 Apr 2004 9:49
Woonplaats: Venlo


Terug naar Dyscalculie bij kinderen

Wie is er online?

Gebruikers in dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 17 gasten

cron